Ο πατέρας ένας απλός καθημερινός άνθρωπος. Η δουλειά μέτρια αλλά πρέπει να γίνει για να κερδίσει τα προς το ζην για την οικογένειά του. Δεν ασχολείτο με πολλά πράγματα στην καθημερινότητα. Καφενείο αθλητικά και ένα κομπολόι με χάντρες που μυρίζουν κάτι πολύ ωραίο, όταν ζεσταίνονται από το παίξιμο. Δείχνει βλέπετε λεβεντιά. Μια λεβεντιά που του την στερούν στη δουλειά αλλά και έξω από αυτήν.
Η μητέρα ήτο παρούσα. Στεκόταν πάντα στο πλάι του άντρα της και των παιδιών της. Δεν ήξερε πολλά πέραν από τα κουζινικά. Που και που εργαζόταν από δω και από κει όπου έβρισκε. Τις περιόδους σου δεν δούλευε λάτρευε να παρακολουθεί πρωινάδικα και Μεξικάνικες σειρές. Της προξενούσαν μια ανεμελιά και μια συγκίνηση. Γέμιζε η βαρετή μέρα. Τα άρλεκιν ήταν τα μόνα βιβλία που άνοιγε. Προσφέρουν δυνατές ερωτικές συγκινήσεις, περιπέτειες που δεν ζει κανείς εύκολα.
Τα παιδιά, ο Νικολάκης και η Μαιρούλα, σχολιαρόπαιδα ακόμα διαβάζουν για να πιάσουν μια καλή σχολή. Έτσι λέει η μαμά και ο μπαμπάς. Μέτριες προσωπικότητες, δεν φέρνουν ποτέ αντιρρήσεις στους γονείς όπου έχουν πάντα δίκιο. Πρέπει να ενταχθούν στο σύστημα όσο γρηγορότερα γίνεται. Δεν πρέπει να είναι διαφορετικά από τα άλλα παιδιά, από τους άλλους ανθρώπους.
Φτωχική οικογένεια. Προσπαθεί όμως να ικανοποιεί την μικροαστικότητα του καταναλωτισμού της. Πρέπει να συμπεριφέρονται σαν να έχουν αρκετά χρήματα. Να μην διαφέρουν από τους γύρο και να μην δείχνουν μίζεροι. Χαρούμενη οικογένεια σπίτι δουλειά – δουλειά σπίτι. Τηλεόραση πολύ…
Τα παιδιά μεγαλώνουν. Το σχολείο τέλος. Δεχτήκαν να υπακούνε το σύστημα όπως τους είχε επιβάλει η μαμά και ο μπαμπάς. Καμία σκέψη πέρα από αυτό. Κανένα όνειρο. Ποιος μπορεί να τα βάλει με το σύστημα? Απλά ανθρωπάκια είμαστε. Κοιτάμε να ζήσουμε καλά εμείς, Τα λόγια του μπαμπά… Ο Νικολάκης πέρασε στην σχολή της αστυνομίας. Σίγουρη σχολή με σταθερό μισθό. Τι άλλο θέλει κάποιος. Η Μαιρούλα μπήκε στο δημόσιο. Στην γειτονιά ακόμα συζητάνε για αυτό. Πως τα καταφάτε? Έξυπνο κορίτσι! Το μυστικό δεν το ήξερε κανένας όμως. Ήτο καλά κρυμμένο μέσα στον οικογενειακό κύκλο. Ας είναι καλά ο βουλευτής εκείνος ο ... Χρήστος … μου διαφεύγει το επίθετο αυτή τη στιγμή. Φρόντισε η θεία Μερόπη. Το τακτοποίησε μια χαρά το θέμα με τον πολιτικό. Ξέρει αυτή…
Οι εκλογές φτάνουν. Το δίκαιο και δημοκρατικό σύστημα θα επιλέξει τον πιο κατάλληλο για να κυβερνήσει τούτο τον τόπο. Αυτήν την χώρα. Όλοι πάνε να καταθέσουν την ψήφο τους.
Διάλογος στον δρόμο προς τις κάλπες
Μπαμπάς: Παιδιά όπως είπαμε ε?
Νικολάκης – Μαιρούλα: Ναι μπαμπά, ξέρουμε τι θα ψηφήσουμε…
Μπαμπάς: Το νου σου γυναίκα! Ξέρεις ποιόν πρέπει να ψηφήσουμε. Έχουμε υποχρέωση στον άνθρωπο.
Γυναίκα: Ναι άντρα μου ξέρω, για χαζή με πέρασες..?
Μια κανονική οικογένεια. Μια κρίσιμη ημέρα εκλογών. Ένα δίκαιο και δημοκρατικό σύστημα. Ποιος μπορεί να νικήσει το σύστημα..?
Με σεβασμό
Δόκτωρ Τζέκιλ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου