Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

Ποιός ξέρει?


Μια παρέα από νέους συζητά στον καφέ. Σχολιάζουνε τα γεγονότα που βασανίζουν τον Έλληνα εδώ και πάνω από χρόνο. Οι περισσότεροι είναι απαισιόδοξοι. Δεν βλέπουν φως στην άκρη του τούνελ. Βλέπουν την παθητική στάση του κόσμου και στέκονται κι αυτοί ανήμποροι στις περιστάσεις. Επηρεάζονται από το παθητικό κλίμα. Ότι και να γίνει, ότι και αν πει η τρόικα ή η κυβέρνηση, θα περάσει στο ντούκου. Καμία αντίδραση πλέον. Στο μυαλό όλων περνάνε σκέψεις φοβίστηκες. Σκέψεις όπως, οι λαοί του κόσμου δεν μπορούν να αντισταθούν στις δυνάμεις τις εξουσίας και στο χρήμα. Στέκονται αδύναμοι στην παγκοσμιοποίηση και στα σχέδια που έχουνε οι άλλοι για αυτούς.
Ο μέσος Έλληνας δεν έχει πλέον από πού να πιαστεί. Τίποτα το σταθερό. Το ίδιο και οι πολίτες άλλων χωρών που τώρα βρίσκονται σε πολύ χειρότερη θέση από εμάς. (βλέπε Εκουαδόρ, Αργεντινή κτλ). Μα κανείς δεν αντιδράει? Τίποτα? Αυτό είναι ο άνθρωπος? Έτσι συμπεριφέρεται στα δύσκολα? Αυτό είναι… Ας αποδεχτούμε την μοίρα μας λοιπόν διότι έτσι πρέπει. Όλοι γυρνάνε σπίτια τους από τον καφέ με λιγότερο ενθουσιασμό και αυτοπεποίθηση από πριν.
Μερικές μέρες μετά ακούγεται η εξής είδηση από το χαζοκούτι. Οι Άραβες επαναστατούν, ξεσηκώνονται. Χαμός στην Αίγυπτο, στην Λιβύη και τα λοιπά. Από εκεί και πέρα τα γεγονότα τρέχανε και τρέχουν ακόμα σφαίρα. Μεγάλες εξεγέρσεις. Το κράτος παρέλυσε. Ο Καντάφης ή αλλιώς Κανταΐφης ή «Μπακλαβάς γωνία», προκειμένου να βάλει τάξη και να μην χάσει την εξουσία έβαλε στρατιώτες να σκοτώνουνε πολίτες εν ψυχρό. Αυτή είναι η δύναμη ενός κράτους. Πρώτο στρώμα η αστυνομία και δεύτερο και μεγαλύτερο ο στρατός. Όταν όμως στρέφεις τα όπλα που έχεις για να προστατέψεις τους πολίτες του κράτους σου, στους ίδιους σου τους πολίτες τότε το πράγμα παίρνει άλλη τροπή. Όταν η αδικία πνίγει τον άνθρωπο, ξεχνάει ότι φοράει στολή. Το αποτέλεσμα είναι ότι πολλοί στρατιώτες αρνήθηκαν να συμμετάσχουν σε αυτά τα παράλογα εγκλήματα. Ποιος το περίμενε? Πόσες φορές το έχουμε ξανά ακούσει αυτό στην παγκόσμια ιστορία? Πως αυτοί οι άνθρωποι (πολίτες και όργανα του κράτους) καταφέρανε και κάνανε τόσο σαματά με επιτυχία? Βέβαια δεν λες επιτυχία 10.000 νεκρούς αλλά ποιος αγώνας πετυχαίνει χωρίς να ανοίξει ρουθούνι? Τα βάζεις κάτω και τα υπολογίζεις. Αυτός είμαι, αυτά έχω, αυτό μπορώ να κάνω. Οι άραβες ήταν σε άθλια κατάσταση. Δεν είχαν να χάσουν τίποτα. Μπορούμε να φανταστούμε τι μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος όταν δεν έχει να χάσει κάτι?
Αντίθετα εμείς έχουμε πολλά να χάσουμε. Έχουμε το σπιτάκι μας, το αυτοκινητάκι μας, την τηλεορασίτσα μας, το pc μας, κάποια ψίχουλα στην άκρη για να περάσουμε το μήνα. Δεν είμαστε για επανάσταση τώρα. Φοβόμαστε μη χάσουμε κι αυτά που έχουμε. (δεν βγάζω έξω τον εαυτό μου).
Ο λαός είναι ένα εκρηκτικό μείγμα. Αναλόγως πόσο θα το ζορίσεις θα αντιδράσει ανάλογα.
Τέλος έχω να γράψω μια αφηρημένη σκέψη που μου ήρθε αυθόρμητα στο μυαλό. Στην παγκόσμια ιστορία έχουμε διαβάσει αρκετές φορές για ανθρώπους ή λαούς που βρεθήκαν σε κάποιο έσχατο σημείο. Οι επιλογές τους συνήθως ήταν δύο. Αντίδραση μέχρι θανάτου (βλέπε πχ έξοδος Μεσολογγίου) και παράδοση στην μοίρα χωρίς αγώνα (βλέπε πχ χορός του Ζαλόγγου).
Θεωρητικά (πάντα) ποια επιλογή μας χαρακτηρίζει σαν σύγχρονους Έλληνες?
Γράφει ο
Δόκτωρ Τζέκιλ 

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

Μεγάλη απάτη (απάντηση) Οι καλόγριες

Δύο καλόγριες βγαίνουν από το μοναστήρι για να πάνε στο κοντινό ποτάμι να γεμίσουνε τις κανάτες με νερό. Στα μισά της διαδρομής εμφανίζεται ένας περίεργος και τις βιάζει. Αυτές δεν μιλήσανε καθόλου. Όταν φτάσανε επιτέλους στο ποτάμι λέει η μια στην άλλη.

- Τι θα κάνουμε τώρα? Πως θα τολμήσουμε να πούμε στην ηγουμένη ότι μας βιάσανε στο δρόμο δύο φορές?

- Μα μια φορά μας βιάσανε όχι δύο. Λέει η άλλη.

- Ναι μια φορά στον ερχομό μας στο ποτάμι, αλλά και μια που θα μας βιάσει τώρα στον γυρισμό? Μας κάνουν δύο! Απαντά.

 Γράφει ο
Δόκτωρ Τζέκιλ

Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

Μεγάλη απάτη στο κέντρο της Αθήνας ! Προσοχή !

Ενημερωθείτε για τη νέα απάτη που κάνουν και πάρτε τα μέτρα σας!
 
Δυο όμορφα 18χρονα κορίτσια πλησιάζουν στο αυτοκίνητό σου καθώς σταματάς στο φανάρι Κωνσταντινουπόλεως και Ιεράς Οδού, στην κάθοδο.
Ενώ η μία σκουπίζει το παρμπρίζ με ένα πανί, η άλλη έρχεται στο παράθυρο και και σε χαιρετά, σκύβοντας ταυτόχρονα, με τα στήθη της σχεδόν να βγαίνουν έξω από την μπλούζα της.
Αδύνατον να μην κοιτάξεις!
Όταν τις ευχαριστήσεις και προσφέρεις φιλοδώρημα, αρνούνται και σε παρακαλάνε να τις πας λίγο παρακάτω, μέχρι το Ρουφ, με το αυτοκίνητό σου.
Συμφωνείς εσύ ανυποψίαστος και τους λες να καθίσουν πίσω.
Καθ’ οδόν αρχίζουν να κάνουν σεξ στο πίσω κάθισμα
Μετά, μία από αυτές σού αποσπά την προσοχή κάνοντάς σου στοματικό έρωτα ενώ η άλλη σού κλέβει το πορτοφόλι!

Δώστε προσοχή, γιατί εμένα με λήστεψαν την περασμένη Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη και Παρασκευή!
Σάββατο και Κυριακή δεν τις βρήκα…


Μετά Τιμής 

Κύριος Χαιντ .

Το συμβούλιο ( η συμβουλη , ανεκδοτο )

Ο καινούργιος παπάς της ενορίας ήταν τόσο νευρικός στην πρώτη του λειτουργία, που δεν μπορούσε να μιλήσει. Πριν από την επόμενη λειτουργία ρωτάει τον αρχιεπίσκοπο, τι θα μπορούσε να κάνει για να χαλαρώσει. Ο αρχιεπίσκοπος τον συμβουλεύει ως εξής:

- Την επόμενη φορά ρίξε μερικές σταγόνες βότκα στο νερό που θα πιεις και θα δεις πώς θα χαλαρώσεις.

Την Κυριακή ο παπάς ακολουθεί τη συμβουλή και πραγματικά νιώθει ότι θα μπορούσε να κάνει κήρυγμα χωρίς άγχος ακόμα και αν λυσσομανούσε καταιγίδα. Μετά τη λειτουργία επιστρέφει στο σπίτι του, όπου μετά από λίγο εμφανίζεται ο διάκος του αρχιεπισκόπου και του παραδίδει ένα σημείωμα που έγραφε τα εξής:

«Αγαπητέ πάτερ, την επόμενη φορά να ρίξετε μερικές σταγόνες βότκα στο νερό κι όχι μερικές σταγόνες νερό στη βότκα. Σας παραθέτω μερικές παρατηρήσεις, για να μην επαναληφθούν τα σημερινά.
Δεν χρειάζεται να τοποθετείτε φέτα λεμονιού στο χείλος του δισκοπότηρου.
Το κουβούκλιο στην πλευρά της εκκλησίας είναι το εξομολογητήριο, όχι το μπάνιο.
Ο Αρχάγγελος είπε στην Παρθένο: “Χαίρε κεχαριτωμένη”, όχι “Γεια σου πιπίνι”.
Καλό θα είναι να μην ακουμπάτε στο άγαλμα της Παναγίας πόσο μάλλον να το αγκαλιάζετε και να το φιλάτε με τέτοιο πάθος.
Οι εντολές είναι 10 και όχι 12.
Οι απόστολοι ήταν 12 και όχι 7. Κανείς τους δεν ήταν νάνος.
Δεν αναφερόμαστε στον Ιησού Χριστό και τους αποστόλους ως “Ι.Χ. και Σία”.
Ο Ιούδας ήταν προδότης, όχι “σκατορουφιάνος του κερατά” που είπες εσύ στους χριστιανούς.
Ο Χριστός μας είπε στον Πέτρο ότι “πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις, θα με αρνηθείς”, δεν του είπε: “Μέχρι να λαλήσουν τα κοκ όρια θα μέχεις γράψει στ” αρχίδια σου”.
Δεν επιτρέπεται να αποκαλούμε την κεφαλή της εκκλησίας μας “Νονό”.
Το καθαγιασμένο ύδωρ είναι για να ευλογούμε, όχι για να δροσίζουμε τον σβέρκο μας.
Ποτέ δεν κηρύττουμε καθισμένοι στα σκαλιά του ιερού και σε καμία περίπτωση δεν ακουμπάμε το πόδι μας πάνω στη Βίβλο.
Ο άρτος χρησιμεύει για τη Θεία Ευχαριστία όχι ως απεριτίφ που συνοδεύει το κρασί.
Η παρότρυνση να χορέψει το ποίμνιο ήταν ενδιαφέρουσα, δεν χρειαζόταν όμως και να χορέψει γιάνκα γύρω από την εκκλησία.
Και τέλος, την λειτουργία την τελειώνουμε με “Αμήν”, όχι με “Ολέ!”

ΠΡΟΣΟΧΗ: Αυτός που καθόταν στην άκρη του ιερού και τον οποίο αποκαλέσατε “αδερφάρα” και “τραβεστί με μάξι” ήμουν εγώ! Τις σκάλες του άμβωνα τις κατεβαίνουμε κανονικά, όχι τσουλήθρα στο κάγκελο. Ελπίζω αυτά τα λάθη να διορθωθούν την ερχόμενη Κυριακή.
Με τιμή,
Ο Αρχιεπίσκοπος»



 Με τιμη 

Κύριος Χαιντ

Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Το συμβούλιο


Ήταν κάποτε μια ομάδα από ιερείς (όχι απαραίτητα χριστιανοί) και είχανε συγκεντρωθεί σε μια μεγάλη ιερή αίθουσα με μια επίσης μεγάλη στρογγυλή τράπεζα στο κέντρο. Είχε καλέσει συμβούλιο λοιπόν ο αρχιερέας για ένα θέμα που του σκάλωσε στο μυαλό. Αφού κάθισαν λοιπόν όλοι εις την στρογγυλή τράπεζα, ο αρχιερέας σηκώνεται και ξεκινάει τον λόγο του.

- Κύριοι σας κάλεσα εδώ για να συζητήσουμε το θέμα της τιμωρίας όσων δεν υπακούνε στις εντολές και τους κανόνες της εκκλησίας μας. Τον τελευταίον καιρόν διαπιστώνω ότι υπάρχει μια χαλάρωση των ηθών από τους πολίτες. Δεν υπακούνε πλέον εις τους κανόνες του Θεού όπως κάποτε. Πρέπει λοιπόν να υποστούν την τιμωρία Του.

Ένας από τους ιερείς παίρνει τον λόγο.
- Σεβασμιότατε σκοπός δεν είναι να τιμωρούμε τους πολίτες - πιστούς. Αυτό είναι κάτι που θα το κρίνει ο Θεός, αν πρέπει να τιμωρηθεί κάποιος. Άλλωστε ο Θεός μας διδάσκει ότι πρέπει να συγχωρούμε τους αμαρτωλούς.

Ο αρχιερέας ανταπαντά θυμωμένος.
- Ο Θεός διδάσκει την συγχώρεση αλλά πρέπει να τιμωρήσουμε κάποιους ως παραδειγματισμό. Έτσι τα τέκνα του θα ξανά μπουν στον ίσιο δρόμο και δεν θα πέφτουν σε αμαρτίες.

Κάποιος άλλος ιερέας παίρνει πάλι τον λόγο.
- Σεβασμιότατε σκοπός δεν είναι να τρομάξουμε τους πιστούς πολίτες αυτού του τόπου. Η θρησκεία που ασπαζόμαστε όλοι διδάσκει την αγάπη.

Απαντά ακόμα πιο εκνευρισμένος ο αρχιερέας.
- Η θρησκεία μας διδάσκει την αγάπη αλλά και τον θυμό του Θεού όταν τα τέκνα του δεν υπακούνε στους κανόνες!

Μιλάει ένας ακόμα ιερέας.
- Σεβασμιότατε εμείς είμαστε απλά υπηρέτες του Θεού. Δεν έχουμε δικαίωμα να τιμωρούμε κανέναν.

Ο αρχιερέας εκνευρίζεται σε σημείο παραλογισμού.
- Εμείς είμαστε τα όργανα του Θεού και θα κάνουμε αυτό που πρέπει! Και για να τελειώνουμε, θα κάνουμε όλοι αυτό που λέω εγώ!

Τότε πετάγονται πέντε - έξη ιερείς μαζί και λένε με έντονη αλλά σιγανή φωνή.
- Μα δεν γίνετε να κάνουμε αυτό που μας λέτε σεβασμιότατε αφού δεν συμφωνεί η πλειοψηφία.

Ο αρχιερέας έξω φρενών ανταπαντάει.
- Θα κάνετε αυτό που σας λέω εγώ! Μαζί μου είναι ο Θεός! Αν κάνω λάθος να στείλει Εκείνος φωτιά να μας κάψει όλους εδώ μέσα σε αυτήν την αίθουσα!

Εκείνη τη στιγμή μια αστραπή σκίζει το ιερό κτίριο στα δύο και πέφτει στο κέντρο του στρογγυλού τραπεζιού. Οι ιερείς πετάγονται κάτω από τις καρέκλες τους από τη δύναμη, άλλοι πετάγονται στους τείχους και άλλοι χτυπάνε από τα συντρίμμια της οροφής. Επικρατεί το απόλυτο χάος και για μερικά λεπτά η απόλυτη ησυχία. Όλοι είναι πληγωμένοι μα κυρίως σοκαρισμένοι από το γεγονός. Κάποια στιγμή σηκώνεται σακατεμένος ο αρχιερέας και λέει με κοπιαστική φωνή.

- Είδατε! Ο Θεός δεν μας έκαψε. Άρα θα κάνουμε αυτό που λέω εγώ!

Υ.Γ. Δεν είναι δική μου έμπνευση η ιστορία αυτή

Γράφει ο
Δόκτωρ Τζέκιλ

Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

Η Δημόσια Περιουσία (της ελλάδος ) (Απάντηση) Πωλήται όπως είναι επιπλωμένο

Πουλήστε και παραλίες" λέει σε συνέντευξή του ο Σερβάς Ντερούζ.
Τι λες ρε μεγάλε? Για τα μούτρα σου τις φυλάγαμε τις παραλίες μας.
«Πρέπει να ξεπληρώσετε τα χρέη σας» συνεχίζει να λέει.
Ποια χρέη? Αυτά που μας υποχρεώσατε να φορτωθούμε με το ζόρι. Όπλα, αεροπλάνα, πλοία, υποβρύχια, δημόσια έργα. Και τι δεν μας χρεώσατε!

Το αν υπάρχουν χρέη είναι αμφιλεγόμενο, όπως και το αν η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να ξεχρεώσει, έστω αυτά τα ψεύτικα υπερ χρέη. Μέρα με τη μέρα ακούς ότι θες. Τη μια μέρα ακούμε από «σοβαρά» άτομα ότι λεφτά υπάρχουν. Μετά από μέρες διαπιστώνεις ότι έγινε λάθος. Δεν υπάρχουν λεφτά! Ακούμε ότι οι τράπεζες δεν έχουν άλλα λεφτά. Κινδυνεύει το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Ελεήστε τις τράπεζες με μερικά δισεκατομμύρια! Μετά από καιρό ακούστηκε από «σοβαρά» κατά τα άλλα άτομα ότι οι τράπεζες με τα λεφτά που έχουν θα μπορούσαν να ξεχρεώσουν το βλακώδες χρέος μας. Άλλοι πάλι είπαν ότι το ίδιο το κράτος έχει την ικανότητα να ξεχρεώσει σύντομα το χρέος. Τελικά η Ελλάδα έχει λεφτά ή δεν έχει?

Προσοχή! Εδώ πρέπει να κάνω μια παρένθεση. Το ότι μια χώρα έχει καλή οικονομία δεν σημαίνει ότι και οι πολίτες της στέκονται καλά οικονομικά. Άλλο οικονομικά ισχυρή χώρα και άλλο οικονομικά ικανοποιημένοι πολίτες. Η Ελλάδα που βρίσκεται αυτή τη στιγμή?

Πολύ μπέρδεμα ρε παιδάκι μου… Και αν το προχωρήσω θα μπλεχτούμε περισσότερο. Αρκετά όμως ακούσαμε όλο αυτό το διάστημα, ας μην πούμε άλλα δυσάρεστα. Προσωπικά έχω σταματήσει να παρακολουθώ τα γεγονότα με προσοχή. Κανένας δεν είναι υποχρεωμένος να παρακολουθεί το θέατρο του παραλόγου κάθε βράδυ στις 8. Η εφημερίδα είναι λίγο καλύτερη γιατί προλαβαίνεις να σκεφτείς λίγο πιο ψύχραιμα τις μπαρούφες που μας πλασάρουν για ειδήσεις. Ας σπαταλήσουμε την φαιά ουσία μας και για πιο ευχάριστα πράγματα. Διότι όσο κι αν θέλουμε να πιστεύουμε ότι με την καθημερινή ενημέρωση είμαστε κοντά στα πράγματα και την πραγματικότητα, πλανόμαστε πλάνην οικτρά!

Γράφει ο
Δόκτωρ Τζέκιλ

Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

Η Δημόσια Περιουσία ( περιουσία της ελλάδος ) , που πανε οι φόροι , προυπολογισμός , σύμφωνα με την ( περίπου ) ελληνική κυβέρνηση . ( Εικόνες )

Ήταν Σάββατο πρωί . Επέστρεφα στο σπίτι μου . Πήγα να δω τι γράφουν οι εφημερίδες , να ενημερωθώ ως πολίτης . Και εκεί που γαλήνιος , πράος γεμάτος βαρεμάρα διαβάζω.... μπαααμμμμ . Βλέπω αυτό το εξώφυλλο και μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι . Πραγματικά έσκασα ! Την άκουσα και έπιασα τον εαυτό μου να βρίζει και τις κωλοκυβερνησεις , και τα παλιόπαιδα της τρόικας , τους λωποδύτες .
Είχα καιρό στο μυαλό μου , να  αναδημοσιεύσω , από το έγγραφο του υπουργείου οικονομικών ( 1/1/2010 ), κάποια στοιχεία , τα οποία είναι αρκετά ενδιαφέροντα , σχετικά με την δημόσια περιουσία αλλά και κάποια σχεδιαγράμματα που ει δα σε αυτό τα οποία βεβαίως δεν πιστεύω οτι παρουσιάζουν την πραγματικότητα , πότε έλεγε αλήθεια το κράτος (?) , αλλά θα βοηθήσουν πολύ αυτούς που ψάχνουν . Πάμε .....

Η Αποτίμηση της αξίας του μεριδίου μετοχών της Ελλάδας στις εισηγμένες εταιρείες τον Ιανουάριο 2010 είναι :

Ω! Τι ωραία ! Πούλα πούλα !
Αυτό ήταν το βασικό στοιχείο που θέλω να δείτε . Μελετήστε το , εξετάστε το και μου λέτε .....


Το κράτος βάζει νταβατζιλίκι φόρους . Χαίρω πολύ . Πόσο λέγει δημόσια ότι θα κερδίσει από αυτό ? Δείτε στον παρακάτω πίνακα !


"Η συνολική εκτιμώμενη επιπλέον αύξηση των εσόδων λόγων των παραπάνω μόνιμων μέτρων είναι 2.610 εκ. ευρώ ή 1,1% του ΑΕΠ " Συμπληρώνει ο συγγραφεύς εκ του προχείρου .

Έχει μεγάλη Πλάκα να διαβάζεις τον προϋπολογισμό . Έχετε δει ποτέ προϋπολογισμό του Κράτους ? Ριχτε μια ματιά και εδώ ! Δεν είναι και πολύ ευδιάκριτα , κατεβάστε τα και κάντε ζουμ !!!!



Η κοροϊδία του αιώνος ! Της χρονιάς εντάξει μην   υπερβάλλω .
Καθώς λοιπόν   διάβαζα τις οδηγίες του Ε1 ... τι βρήκα ; Βρήκα κάτι πολύ ωραίο ! Όλοι έχουμε αναρωτηθεί που πάνε τα λεφτά μας . Που πάνε οι φόροι ; Και εδω έρχεται το υπουργειο και μας λύνει την απορία ( επιφυλάσσομαι κάποια στιγμή να σας παρουσιάσω το πραγματικό , έτσι δηλαδή όπως έπρεπε να είναι . Δείτε λοιπόν που πάνε τα λεφτά ! Τουλάχιστον θρασείς .


Αυτά είχα να σας δείξω σήμερα σύντροφοι καταναλωτές !


Μετά Τιμών και Τυμπανοκρουσιών


Κύριος Χαιντ .

Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

Ω καιροί , ω νόμοι (απάντηση)

Νόμοι! Το αιώνιο πρόβλημα... Πάντα προβληματικοί, ακαταλαβίστικοι, δυσδιάκριτοι, ασαφείς, με παραθυράκια. Γράφονται πάντα απο άλλους, μόνο για όλους τους άλλους. Παρακολουθούσα προχτές σε κάποιο show (βλέπε: δελτίο ειδήσεων) δεν θυμάμαι σε πιο τσίρκο (βλέπε: κανάλι) που λέγανε για τα προβλήματα που δημιουργούνται στα διόδια που δεν πληρώνει ο κόσμος. Η δημοσιογράφος είπε αυτολεξεί: "θα φέρουν νόμο για τα διόδια από το εξωτερικό".

Μισό λεπτό ρε παιδιά για να καταλάβω! Απο που θα πάνε να τον φέρουνε το νόμο? Απο κανένα βουνό? Όπως ο Μωυσής ανέβηκε στο βουνό και κατέβασε τις 10 εντολές χαραγμένες σε πέτρινες πλάκες? Ο καθένας που βρίσκεται στην εξουσία κάνει ότι θέλει. Πάντα έτσι ήταν. Και γιατί να πάνε στο εξωτερικό για να φέρουν τον νόμο? Μεταξύ τους στην Βουλή δεν μπορούν να βγάλουν έναν νόμο? Μπορούν! Αλλά ακούγεται πιο σπουδαίο το να έρθει κάποιος νόμος απο έξω. Και φυσικά είναι πιο δύσκολο να βρει κανείς απο που πηγάζει αυτός ο νόμος. Τρίχες κατσαρές. Βγάλε άκρη! Ο άνθρωπος όσο πιο πολύ εξελίσσεται τόσο πιο βλακώδη και πολύπλοκα κάνει τα πράγματα.Όχι γιατί δεν μπορεί να τα απλοποιήσει, αλλά για να αποπροσανατολίζει τη μάζα. Πως θα έχουν δουλειά οι δικηγόροι, οι λογιστές και γενικότερα όσοι ασχολούνται με νόμους αν ήταν όλα απλά? Και πάλι θα είχαν δουλειά! Και μάλιστα θα ήταν πιο ευτυχισμένοι, επαγγελματίες και πελάτες.

Με σεβασμό
Δόκτωρ Τζέκιλ

Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011

Ω καιροί , ω νόμοι .

Μετά από σιγή ασυρμάτου για κάποιες μέρες λόγω υποχρεώσεων από αμφότερα τα μέρη του μπλογκ ήρθε η ώρα για μια ακόμη παρατήρηση . Οι υποχρεώσεις αυτές με οδήγησαν στην συγγραφή τούτου του κειμένου . 
 Αυτό λοιπόν τον καιρό ασχολούμαι σοβαρά πια και σε άλλο επίπεδο με τα λογιστικά ,  τα έχω σπουδάσει κιόλας τα αναθεματισμένα , αφού ξεκινώ μια καινούρια προσπάθεια που προϋποθέτει την πολύωρη , συνεχή  και πλήρη προσοχή μου . 

Διαβάζοντας λοιπόν τις οδηγίες του υπουργείου για το Ε1 , την δήλωση φόρου εισοδήματος δηλαδή , παρατήρησα εκ’ νέου κάτι , το όποιο βέβαια  και σε παρελθόντα χρόνο με είχε απασχολήσει ,  μα τώρα που το λούστηκα , το βρήκα μπροστά μου , με έκανε να βγω από τα ρούχα μου  .  Πρόκειται για μια τρίπτυχη διαχρονική εκούσια αμέλεια προερχόμενη από τον νομοθέτη . Τρεις πτυχές με τρεις διαφορετικές απορίες . 

Να μην κοροϊδευόμαστε και να πιάσουμε την αλήθεια από την αρχή . 

Για ποιον βγαίνουν οι νόμοι , ποιον αφορούν ; Απάντηση : τους πολίτες . 

Από ποιον δημιουργούνται οι νόμοι ; Απάντηση : από το εκάστοτε νομοθέτη ο οποίος έχει εκλεγεί από τον λαό και δρα νομοθετικά στο όνομα του  . Έτσι θα έπρεπε να είναι . 

Ποια είναι η βάση όλων αυτών των διαδικασιών ; Απάντηση : Το σύνταγμα .

Σε όλες αυτές τις απλές απαντήσεις των απλών ερωτήσεων υπάρχουν βέβαια ενστάσεις .
Ας ασχοληθούμε λοιπόν με τις απορίες μου . 

1. Πως είναι δυνατόν να πορευόμαστε με νόμους που βασίζονται σε νόμο του  1920 ; Και δεν το λέω στον αέρα …. Νόμος 2190/1920 Περί ανωνύμων εταιρειών . Ότι αλλαγές γίνονται μπαλώνονται εκεί . Συγγνώμη προστίθενται και αφαιρούνται αυτά που δεν θέλουμε . Παράδειγμα σε αυτόν τον νόμο «Οι διατάξεις των άρθρων 42α, 42β, 42γ, 42δ, 43 και 43α, όπως ίσχυαν πριν από την
αντικατάστασή τους με τα άρθρα 29, 30, 31, 32, 34 και 35 του Π.Δ. 409/1986, με εξαίρεση
τις διατάξεις περί δημοσιότητας των οικονομικών καταστάσεων….» . Και άντε βγάλε άκρη . 

2. Η πολυπλοκότητα και η δυσκολία με την όποια μπορεί ένας απλός άνθρωπος , που δεν είναι αναλφάβητος και έχει διδαχτεί τα βασικά της ελληνικής γλώσσας  , να διαβάσει κάποιον νόμο που κάποια στιγμή τον ενδιαφέρει άμεσα , είναι απερίγραπτη . Είναι φανερό ότι οι άνθρωποι που νομοθετούν δεν έχουν καμιά επαφή με το περιβάλλον . Πιστεύουν ότι η κατάσταση που βρήκαν είναι τόσο καλή , τόσο στρωμένη που δεν σκεφτήκαν ούτε στιγμή να την αλλάξουν . 

Ξανάγραψε ρε καραγκιόζη τον νόμο σε γλώσσα η όποια να είναι κατανοητή στον απλό πολίτη έτσι ώστε να είναι προετοιμασμένος για οποιαδήποτε κατάσταση . Οι νόμοι δεν πρέπει να βγαίνουν για να βγάζουμε ύστερα διευκρινιστικά φυλλάδια . Δεν το καταλαβαίνουμε ?

Και αυτό δεν γίνεται με άπλες παραπομπές σε άλλους νόμους … Δείτε ένα ακόμη παράδειγμα …. «3. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 15 η λέξη «περαίωσης» μετά τις λέξεις «που υπάγονται στη διαδικασία» αντικαθίσταται με τη λέξη «αυτοελέγχου» και οι παράγραφοι 2, 3, 4 και 5 του άρθρου αυτού αντικαθίστανται ως εξής: «2. Τα οριζόμενα στην προηγούμενη παράγραφο έχουν εφαρμογή, εφόσον με τις υποβαλλόμενες δηλώσεις …….» 

Πρέπει δηλαδή ο νόμος να είναι αναλυτικός μέχρι αηδίας , απλός μέχρι αηδίας , συγκεκριμένος μέχρι αηδίας χωρίς να αφήνει παράθυρα για οτιδήποτε . Είναι απλά πράγματα συνδιεστραμμένε αναγνώστη μου  , του δημοτικού . Τι φοβούνται μην χαλάσουν μελάνι ? Όχι παραπομπές δηλαδή . Απλά λόγια και όλα μαζί . Αντικαθιστάς έναν νόμο ; Ξανάγραψε τον . Τι βαριέσαι ; αυτή είναι η δουλεία σου . 

Τους νόμους δεν πρέπει να τους βγάζουν για να τους διαβάζουν και να τους εξηγούν οι αντιπαθής σε εμένα , δικηγόροι η  λογιστές ( αντιπαθώ και τον εαυτό μου μερικές φορές , ναι ) . Πρέπει να είναι ευανάγνωστοι και ξεκάθαροι στα μάτια του σοβαρού πολίτη . Αυτού που ενδιαφέρεται .

Και βγάζω λοιπόν ένα τριπλό  συμπέρασμα .
Την προχειρότητα που συμπορεύεται με την βιασύνη στην διατύπωση και την δημιουργία του νομοθετικού πλαισίου.
Τα επίτηδες παραθυράκια που αφήνουν εν γνώση τους οι νομοθέτες ( ο βούδας να τους κάνει) μα και τους φωτογραφικούς νόμους που περάνε βράδυ για να εξυπηρετήσουν τους χρηματοδότες τους 
Και την όχι σωστή και σύγχρονη διατύπωση . 

Θα ήταν φρόνιμο δηλαδή προτού φτάσουμε στο σημείο , να κοπούν οι συντάξεις των χαμηλοσυνταξιούχων , να κοπούν οι μισθοί των ιδιωτικών υπαλλήλων , να αυξηθούν οι φόροι των μικροεπιχειρηματιών και των χαμηλόμισθων και το ΦΠΑ , ο άδικος αυτός φόρος , να επαναπροσδιοριστούν οι νόμοι , να επαναδιατυπωθούν στα σύγχρονα πια δεδομένα , να ξεκαθαρίσει το τοπίο καταργώντας νόμους – εκτρώματα που ευνοούν συγκεκριμένα νομικά η φυσικά πρόσωπα οποιουδήποτε δικαίου , κλείνοντας τα παραθυράκια που είναι πολύ πιο μεγάλα από τον χαρακτηρισμό τους ( παραθυραρες ) .Και να φορολογηθούν Σωστά οι μεγαλοεπιχειρηματίες και οι τραπεζες .
 Να μπει επιτέλους , ταφόπλακα επίσης  σε αυτόν τον παράλογο όρο «περαίωση» .

Μιλάμε για ένα βαθιά διεφθαρμένο σύστημα , που ξεκινά από τον διεφθαρμένο βαθιά ψηφοφόρο πολίτη με την πελατειακή του σχέση με τον πολιτικό – νομοθέτη που διατηρεί επίσης πελατειακή σχέση με τον μεγαλοεπιχειρηματία και το τραπεζικό σύστημα που παράλληλα και οι δυο πιέζουν την επίσης βαθιά διεφθαρμένη δικαιοσύνη 

Όλα αυτά προϋποθέτουν και την εύρυθμη και μέσα στα πλαίσια του νόμου λειτουργία της δικαιοσύνης ( πράγμα που δεν ισχύει σε κάποιες περιπτώσεις) κατ αρχάς , μα και των υπηρεσιών της εφορίας  ,  όπου και έχουμε όλοι μας υπ΄οψην τις φράσεις « Κάτι θα σου βρουν , κλείσε τα» η «κάνε την περαίωση να ξεμπερδεύεις» . Προϋποθέτει επίσης την ειλικρίνεια του νομοθέτη και την ειλικρίνεια του φορολογουμένου ! Και πάνω απο όλα την διαφάνεια του πολιτικού συστήματος .

Ξέρω πολλοί θα διαφωνήσετε με την απλουστευμένη λογική μου , δεν κατέχω την αλήθεια , το ξέρω , όμως είμαι ανοιχτός στις δικες σας παρατηρήσεις .

Μετά τιμής  

Κύριος Χαιντ