Δυο τραγούδια (Απάντηση) Η αυγή των Μάγων

Θα απαντήσω με ένα βιβλίο πολύ παλιό αλλά ξέρετε, απο εκείνα που ζούνε για πάντα. Ο τίτλος είναι"Η αυγή των Μάγων" του Pauwels Louis και Bergier Jacques. Μια πολύ καλή περιγραφή είναι η παρα κάτω:

Πώς είναι δυνατόν στη σημερινή εποχή, ένας έξυπνος άνθρωπος να μην αισθάνεται καταπιεσμένος; «Σηκωθείτε, κύριε, έχετε να κάνετε σπουδαία πράγματα!» Μα θα πρέπει να σηκώνεστε όλο και πιο νωρίς κάθε πρωί. Οι μηχανές θα πρέπει να δουλεύουν στο φουλ για να μπορείτε να βλέπετε, να ακούτε, να σκέπτεστε, να φαντάζεστε, να έχετε αναμνήσεις. Ο πιο αγαπημένος μας αναγνώστης θα πρέπει να το τελειώσει σε τρεις ώρες. Τίποτα για τον ύπνο, όλα για την εγρήγορση του νου. Μπρος, κουνηθείτε, πάρτε αυτό που θέλετε και φύγετε! Στην ανάγκη, πηδήξτε κεφάλαια, αρχίστε απ' όπου θέλετε, απ' όπου σας κάνει κέφι, διαβάστε αν θέλετε και διαγώνια. Γιατί αυτό το βιβλίο είναι για πολλαπλές χρήσεις, όπως ακριβώς ο σουγιάς των κατασκηνωτών.
Αν θέλετε, π.χ. να φτάσετε γρήγορα στην καρδιά του βιβλίου, πηδήξτε σελίδες. Αρκεί να ξέρετε πως ο 19ος αιώνας έκλεισε τις πόρτες του στην πραγματικότητα για να κατακτήσει το φανταστικό κόσμο κι ολόκληρο το σύμπαν. Ο 20ος αιώνας προσπαθεί να τις ξανανοίξει, τον εμποδίζουν όμως η ηθική μας, η φιλοσοφία μας, η κοινωνιολογία μας που είναι ακόμα γαντζωμένες στον προηγούμενο αιώνα. Η γέφυρα ανάμεσα στην παλιά εποχή και την εποχή των πυραύλων δεν έχει ακόμα φτιαχτεί, αλλά προσπαθούμε. Είναι γιατί σκεφτόμαστε πιο πολύ απ' ό,τι γράφουμε. Δεν πρέπει να βιαζόμαστε για το παρελθόν, αλλά για το παρόν. Εμπρός λοιπόν. Αρκετά μάθατε για την αρχή αυτού του βιβλίου. Προχωρήστε παρακάτω.

Η περιγραφή είναι παρμένη απο άλλο site.

Γράφει ο

Δόκτωρ Τζέκιλ

Δυο τραγούδια

Θα 'ρθει ο καιρός που θα σπάσω την πόρτα κι καρδιά μου στο φως θα χιμήξει

Θα φύγω μακριά θα πετάξω ψηλά θα πετάω σ' ασύλληπτα ύψη

Και τότε πια δε μπορεί αυτή η φτηνή αυτή η χλωμή η τιποτένια μου θλίψη

Θα μείνει ορφανή θα γυρνάει σαν τρελή θα ζητάει να με βρει και δε θα με βρίσκει

κι ούτε πρόκειται ελπίζω ποτέ να μου λείψει και δεν πρόκειται ελπίζω ποτέ να μου λείψει

Θέλω ένα κορμί άθικτο , ένα κορμί καθαρό , να σκαλίσω πάνω του την ιστορία μου . Μια καρδιά αθώα , παιδική, ανυποψίαστη . Να την ακούω σιγά σιγά , να πρωτομουρμουρίζει τις πρόστυχες μελωδίες μου

 

Στίχοι και στα δυο  Αγγελάκας

Μετα 

Κύριος Χαιντ

Λιβύη (Απάντηση)

      Είναι φανερό ότι ποτέ κανένα κράτος δεν βοήθησε κάποιο άλλο κράτος χωρίς να υπάρχουν συμφέροντα. Το θέμα είναι τι θα προκύψει από αυτόν τον πόλεμο στην Λιβύη... Για να πω την αλήθεια είμαι υπέρ της απόφασης να εμπλακούν ο ΟΗΕ και το ΝΑΤΟ στον πόλεμο αυτό για έναν και μοναδικό λόγο. Όταν άκουγα λίγες ημέρες πριν (πριν την απόφαση των “συμμάχων” για επίθεση στην Λιβύη) ότι ο Καντάφι κέρδιζε έδαφος κατά των ανταρτών και όπως έδειχναν τα πράγματα θα παρέμενε στην εξουσία, μπορώ να πω ότι στεναχωρήθηκα. Όλος αυτός ο κόπος και οι θυσίες που κάνανε οι πολίτες αυτού του κράτους, όλοι αυτοί οι αδικοχαμένοι διαδηλωτές που εκτελούνταν εν ψυχρό από ελεύθερους σκοπευτές, όλοι αυτοί οι πολίτες που βρήκαν το κουράγιο (έστω και υποκινούμενα) να ξεσηκωθούν σε ένα πολύ αυστηρό κράτος και μια πολύ αυστηρή θρησκεία, και να πάρουν τα όπλα για να αντισταθούν στη δικτατορία. Όλα θα πήγαιναν χαμένα. Νομίζω θα ήταν πολύ άδικο κάτι τέτοιο. 

Αρκετές ήττες έχουν φάει οι κάτοικοι αυτού του πλανήτη τον τελευταίο καιρό. Ο μισός πλανήτης βασανίζεται από στρατιωτικές δικτατορίες και ο άλλος μισός από Καπιταλιστικές δικτατορίες.

Οι Λίβυοι αυτή τη στιγμή βλέπουν τις επεμβάσεις του ΟΗΕ και ΝΑΤΟ σαν σανίδα σωτηρίας. Άσχετα με το τι παίζεται απο πίσω. Έτσι δεν βλέπαμε κι εμείς τους Ευρωπαίους το 1821 όταν μας βοήθησαν κατά την Επανάσταση? Δεν θα ήταν άδικο για εμάς να χάναμε έδαφος απο τους Τούρκους μετά απο τόσο κόπο που κάναμε να ξεσηκωθούμε? Αν τα πράγματα εξελιχθούν “ομαλά” και οι “σύμμαχοι” εστιάσουν μόνο σε στρατιωτικούς στόχους όπως λένε, χωρίς αιματοχυσίες, τότε ας πούμε ότι έχει καλώς. Θεωρώ την ήττα του Καντάφι σίγουρη. Τι θα ξημερώσει για τους Λίβυους την επόμενη μέρα όμως?

Υ.Γ. Οι Γερμανία δήλωσε ότι δεν θα βοηθήσει τους συμμάχους στη Λιβύη αν δεν τους επιτρέψουν οι Αμερικάνοι να λάβουν κι αυτοί μέρος στο Αφγανιστάν σαν βοηθοί – συνεργάτες. Επίσης δεν ξέρω αν παίζουνε και παιχνιδάκι με τους Ρώσους...

Υ.Γ. 2 Οι Ρώσοι και οι Κινέζοι θελαν να “βοηθήσουν” πρώτοι αλλά μάλλον τους πρόλαβαν οι Ευρωπαίοι.

Γράφει ο

Δόκτωρ Τζέκιλ

Λιβύη .

Ακόμη ένα μεγάλο παγκόσμιο θέμα , μαζί με την γιάπώνία ( GAP ) είναι ο εμφύλιος ουσιαστικά στην Λιβύη .

Όλα άρχισαν και απ ότι φαίνεται θα τελειώσουν στον Καντάφι . Αυτόν τον τύπο που είναι για δέσιμο . Όλοι γνωρίζουμε τι έχει γίνει οπότε δεν θα επεκταθώ πάνω σε αυτό . 

Όλοι λοιπόν έχουμε την απορία . «Γιατί δεν ξεκουμπίζεται ο μαλάκας να ησυχάσουμε ?» .

Τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά . 

Ο Καντάφι κυβερνά ( ως δικτάτορας και όχι ως σοσιαλιστής ) σαράντα περίπου χρόνια . Αυτός« ταχτοποιούσε τα έσοδα της χώρας» στην τσέπη του . Η περιουσία του είναι αμύθητη . Το όλο λοιπόν πράγμα που μπλέκεται και γιατί γίνονται όλα αυτά ; Γιατί δέκα στις δεκαπέντε χώρες είπαν «ναι» στην επέμβαση ; Και γιατί δεν το έκαναν πιο πριν ; Τους έπιασε η ανθρωπιά και είπαν «Αυτός είναι τρελός και σκοτώνει τον λαό του και επειδή είμαστε καλοί θα επέμβουμε» Όχι . 

Ας το πάρουμε από το πρώτο ερώτημα . Του παλαβού , του έχουν δεσμεύσει όλους τους λογαριασμούς και τον απειλούν ότι αν δεν σταματήσει τις μαλακίες θα τον κυνηγάνε μια ζωή και αυτόν και τα παιδιά του . Θα ζει ως κυνηγημένος . Κυρίως όμως όχι ως κάτοχος ισχύος και χρημάτων . Και αυτό είναι που τον πειράζει . Δηλαδή κατά την άποψη μου , αυτός ο παρανοϊκός δολοφονεί τον λαό του όχι απλά για να μείνει στην εξουσία , μα παίζει και ένα παιχνίδι για να κρατήσει την περιουσία του .

Η αναταραχή στην ανατολή δεν είναι τυχαία , είναι υποκινούμενη . Ναι μεν οι άνθρωποι ζουν μέσα στην αθλιότητα όμως κάποιος έχει βάλει το χεράκι του και ενεργοποίησε αυτό το ντόμινο εξεγέρσεων που για να είμαι ξεκάθαρος , η εξέγερση και η επανάσταση , με σκοπό την ελευθερία και το ψωμί πάντα με χαροποιεί . Αυτός όμως που την έχει καθοδηγήσει η ενεργοποιήσει είναι μια μεταβλητή  ικανή , να επηρεάσει το αποτέλεσμα στην εξίσωση της επανάστασης . 

Γιατί λοιπόν ενεπλάκησαν σε αυτόν τον εμφύλιο οι δυτικές δυνάμεις . Τι έχει η Λιβύη . Πετρέλαιο . Με τι κινείται ο σύγχρονος πολιτισμός ; Με πετρέλαιο . Είναι ένας απλό συλλογισμός που πονηρεύει όλους όσους ασχολούνται έστω και λίγο με αυτό το πρόβλημα . Δεν είναι τυχαίο που σε όλες τις χώρες που παράγουν πετρέλαιο η παράγουν , εξορύσσουν φυσικούς πόρους ικανούς να συντηρήσουν τον «πολιτισμό» , έχουν φασιστικά , δικτατορικά καθεστώτα ,  στηριζόμενοι και στην  ισλαμική καταπιεστική θρησκεία όπου όπως και κάθε θρησκεία θέλει , υποταγμένους οπαδούς . 

Ποιος είπε ότι δυο καρπούζια δεν χωρούν σε μια μασχάλη ; 

Αραβικά Εμιράτα , Λιβύη , Κατάρ  και πάει κλαίγοντας .

Όλες οι χώρες που έχουν φυσικούς πόρους , έχουν άμεση εξάρτηση η όποια καλλιεργείται εντός των χρόνων από τις χώρες που τις εκμεταλλεύονται .

Η βόρεια Κορέα υποκινείται από την Κίνα παράδειγμα όπου και αυτήν την βοήθησε η Ρωσία . Η νότιος Κορέα από την άλλη αναπτύσσεται βάσει την τεχνογνωσίας των χάμπουργκερ με κόκα κόλα , των αμερικανών , που όμως  έχουν έλλειψη φυσικών πόρων και σε αυτό η νότιος Κορέα δεν μπορεί να τους βοηθήσει . 

Μην κοροϊδευόμαστε λοιπόν . Τον Καντάφι τον ήξεραν τόσα χρόνια .Ήξεραν την μαλάκας είναι . 

Και εν γνώση τους έγινε ότι έγινε και θα γίνει ότι θα γίνει .

Αφού εκμεταλλεύονταν οι δυτικοί την κατάσταση και υπέγραφαν συμβόλαια με τον «παράφρων» όπως τώρα τον ονομάζουν . 

Γιατί η Ελληνική πλευρά είναι σκεπτική έναντι στην επέμβαση ; Είναι απλό διεστραμμένε αναγνώστη μου .  Η Λιβύη το 2008 , ας πούμε , ήταν ο δεύτερος  σημαντικότερος εμπορικός εταίρος της Ελλάδας μεταξύ των αραβικών χωρών .

Τον λόγο που δεν ψήφισαν ναι στην επέμβαση η Κίνα , η Ρωσία και η Γερμανία βρείτε τον μόνοι σας . Μην ξεχνάμε , τέλος , ότι  για να κάνουν αυτήν την επέμβαση , περίμεναν το «ναι» και από άλλες κυρίαρχες χώρες γύρω γύρω . 

Αλληλεγγύη στους εξεγερμένους . 

Κύριος Χάιντ 

Στο σχοινί του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σπίτι. (Απάντηση)

Ακριβώς κι εγώ την ίδια εντύπωση είχα κι εγώ δεύτερε μου εαυτέ. Για την χώρα που όντως κάνει σεισμό κάθε μήνα (αν όχι κάθε εβδομάδα). Πως βρίσκονται στο σημείο να έχουν 18 πυρηνικά εργοστάσια. Για ποιο λόγο? Για να φωταγωγούνται έντονα οι πόλεις τους. Διότι είναι γνωστό, την πρωτιά δεν την παίρνουν μόνο στους σεισμούς αλλά και στην περισσότερη φωταγώγηση από κάθε άλλη χώρα. Μια ματιά στον πλανήτη μας από ψηλά, κατά τη διάρκεια της νύχτας θα σας πείσει.

Συμφωνώ επίσης και στο θέμα της εργασίας και της ανάπτυξης. Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι πειθαρχημένοι με σοφό τρόπο. Εμείς τους βλέπουμε στις εικόνες του σεισμού (και μετά απο αυτόν) και λέμε “πω πω κοίτα ψυχραιμία και πειθαρχία που την έχουν”. Δεν είναι ακριβώς έτσι. Δεν είναι δυνατόν το κτήριο να κάνει τραμπάλα και μετά από λίγο να επιστρέφεις στην δουλειά σου σαν να μην έγινε τίποτα. 

 

Οι Ιάπωνες πάντα είχαν αυστηρούς κανόνες στην εργασία τους. Δεν είναι τυχαίο που επιχειρηματίες  αυτοκτονούν πέφτοντας απο τα παράθυρα ουρανοξυστών κάθε λίγο.  Η εργασία τους απορροφά  το μυαλό σε παράλογο σημείο μερικές φορές. Όπως επίσης δεν είναι και απόλυτα φυσιολογικό να βγαίνεις στην τηλεόραση με ύφος χαλαρού ανθρώπου και να λες “έχασα την γυναίκα μου στο τσουνάμι και την ψάχνουμε μέρες” και να το λες σας να έχασες τη γάτα σου. Ίσως είμαι υπερβολικός αλλά οι Ιάπωνες έχουνε κάνει πάρα πολλές θυσίες για να παινεύονται σήμερα ότι έχουν πολύ μεγάλη ανάπτυξη. Έχουνε κάνει θυσίες σε τέτοιο βαθμό που αμφιβάλλω αν χαίρονται και πολλά πράγματα στη ζωή. Ίσως πάλι είμαι υπερβολικός. Ίσως με επηρέασαν όλες αυτές οι εικόνες που βλέπω αυτές τις ημέρες στις ειδήσεις. Αν μη τι άλλο φέρονται καλύτερα από εμάς εν ώρα σεισμού που με 5 Ρίχτερ πηδάμε πανικόβλητοι από τα μπαλκόνια για να σωθούμε! :-) Μακάρι να πάνε όλα καλά με το πρόβλημα στον αντιδραστήρα. Για το καλό όλων, και της φύσης

 

Υ.Γ. Αυτό που με εκνευρίζει ταμάλα είναι που προσπαθούν να μας περάσουν το μήνυμα ότι μόνο με την πυρηνική ενέργεια υπάρχει μέλλον. Μάλλον το αντίθετο είναι πιο πιθανό. (να μην υπάρξει μέλλον σε αυτόν τον πλανήτη αν συνεχίσουμε έτσι)  

 

Υ.Γ.2 Το σίγουρο είναι πως αν κάποια μέρα γίνει η καταστροφή της γης οι Ιάπωνες θα την έχουν σε φωτογραφίες, όπως ανέφερε και ο Λαζόπουλος που το είπε κάποιος άλλος πολύ εύστοχα. :-) Να έχουμε μερικές αναμνηστικές ρε αδερφέ! Για τους εξωγήινους που θα εντοπήσουν τα ερείπια. ;-)

Γράφει ο

Δόκτωρ Τζέκιλ

Στο σχοινί του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σπίτι .

Φυσικά και θα αναφερθώ στο θέμα της γιαπωνιας  όπως την ανέφερε  και ο εβδομηκοστός δεύτερος πιο έξυπνος ( ? ) άνθρωπος στον κόσμο . 

Πρώτα πρώτα θέλω να εκφράσω την αλληλεγγύη μου ως κύριος και ως Χάιντ στον λαό της Ιαπωνίας .

Πάμε τώρα στο θέμα που με προβλημάτισε .

Η Ιαπωνία συμμετείχε στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο στο πλευρό των Γερμανών  . 

 Το 1945 η Αμερική έριξε ατομικές βόμβες  στα στρατηγικά σημεία της Ιαπωνίας , Ναγκασάκι – Χιροσίμα , όπου είχε κατασκευάσει με την βοήθεια της Βρετανίας και του Καναδά  ,  μετά από την άρνηση της Ιαπωνίας να παραδοθεί με την συνθήκη του Πότσνταμ . Περίπου εξήντα κιλά ουράνιο , με καθυστέρηση περίπου εξήντα δευτερολέπτων ισοπέδωσαν τα πάντα . Εβδομήντα χιλιάδες νεκροί και οι διπλάσιοι από αυτό τραυματίες . Όχι μόνον αυτό . Υπολογίζεται ότι πεντακόσιοι χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν από καρκίνο στα επόμενα χρόνια και ακόμη , τρεις – τέσσερις γενιές μετά , σε αυτές της περιοχές ακόμη ο λαός πληρώνει αυτήν την αποτρόπαια , απάνθρωπη , βάρβαρη πράξη . Αυτό μόνο στην Χιροσίμα . Στο Ναγκασάκι  περίπου πενήντα  χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν κατά την έκρηξη και άλλοι τόσοι πιο μετά . 100.000 στο σύνολο και αν βάλουμε και από εκεί πόσοι επηρεάστηκαν …. Φτάνουμε σύνολο πανω απο  το 1.000.000 ψυχές . Πάνω από 1.000.000 ψυχές στην Ιαπωνία επηρεάστηκαν , θανατώθηκαν βάρβαρα από την ( το λιγότερο ) αθλιότητα της Αμερικής και των συμμάχων της επαναλαμβάνω  . 

Σε αυτήν την χώρα λοιπόν , την πιο σεισμογενή στον κόσμο νομίζω , μετά από κάποια χρόνια και μετά από όλα αυτά  , αποφάσισαν με την βοήθεια των χάμπουργκερ με κόκα κόλα , ότι πρέπει να φτιάξουν πυρηνικούς αντιδραστήρες για να παράγουν ενέργεια να φτιάχνουν τα τογιοτα  .

Φωτεινά μυαλά οι άνθρωποι . 

Και θέλω αυτό να πω . Οι άνθρωποι δεν μαθαίνουν από την ιστορία και τα πεπραγμένα . Ακόμη και αν έχουν ζήσει τις συνέπειες των . 

Είναι δηλαδή σαν την παροιμία ότι στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί . Με μια διάφορα . Εκείνοι όχι απλά μίλαγαν για σχοινί . Στόλισαν το σπίτι με σχοινιά  έβαλαν φυτογραφίες σε  κάδρα που αποθανάτιζαν κρεμασμένους ,  άνοιξαν και ένα μαγαζί στον «σχοινιά» που κάνουν εμπορία σχοινιών και τέλος  αγόρασαν και τα δικαιώματα των πωλήσεων του ξεχασμένου τροβαδούρου «σχοινά» . 

Πριν από όλη αυτήν την ιστορία , δεν ήξερα και πίστευα ότι σε αυτήν την χώρα αποκλείεται να λειτουργούν πυρηνικοί αντιδραστήρες . Κι΄ όμως , η πραγματικότητα ξεπερνά ακόμη και την δική μου νοσηρή φαντασία .

Έπρεπε με αυτόν τον τρόπο να καταλάβουν ότι η παραγωγή ενέργειας μέσω των πυρηνικών εργοστάσιων δεν είναι η λύση στο ενεργειακό πρόβλημα ;

Και θα μου πείτε «που ζεις ρε μεγάλε ;»  .

 Σε έναν κόσμο που δεν γνωρίζω . 

Μετά απορίας

Κ. Χάιντ .

Υ.Γ. 

Αυτά που έκανε η ιαπωνια στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο , ακόμη και στον ίδιο της τον λαό , την έχουν κάνει στα μάτια μου  μια άκρως αντιπαθητική χώρα .  Πραγματικά εκρήγνυμαι όταν την φέρνουν σαν παράδειγμα ανάπτυξης . Αυτή η ανάπτυξη είναι κτισμένη με αίμα και βαρβαρότητα  και στην τελική να τους χέσω και αυτούς που λίγο πριν , κατά την διάρκεια και  μετά τον δεύτερο παγκόσμιο διοίκησαν αυτή τη χώρα και την ανάπτυξη τους .

Υ.Γ. 2

Θεωρώ μεγάλη μαλάκια την φράση   

«Ήταν οργανωμένοι και είχαν προβλέψει για το τσουναμι , είχαν κάνει φράγματα » .

@@ μαντολες με φράουλες και καρύδια . Εκ΄ του αποτελέσματος θεωρείται λάθος και όχι πρόβλεψη .

Έρωτας κάτω απο την πίστα

Άσε τα μελό κάτω απο τα υβριδικά εσπεριδοειδή κύριε Hide, και δες τι σου έχω τώρα για Σαββατοκύριακο!

Ελάτε όλοι Θεσσαλονίκη να περάσουμε super με ερωτικές pornstar


11 με 13 Μαρτίου. Εκεί να δεις έρωτα!!

Δόκτωρ Τζεκιλ

Έρωτας κάτω από την λεμονιά .

Μια συνηθισμένη μέρα . Ο ήρωας μας ο Ξενοφών , είναι ένας υπάλληλος σε μια εταιρεία . Ξέρετε πως είναι τα πρωινά πηγαίνοντας σε μια δουλεία γραφείου . Λες πάντα « να κάτσω κάπου», εάν έχεις βρει ένα μέρος , «να κάνω ένα τσιγάρο και μετάπάω από το κολογραφειο . Δεν θα με χάσουν .»

Έτσι έκανε και ο Ξενοφών  . Κάθονταν κάθε πρωί κάτω από μια λεμονιά κοντά σε έναν υπερβολικά θορυβώδη δρόμο , όπου και την θεωρούσε δική του , μετά από τόσο καιρό και τόσα τσιγάρα …. Κάθονταν κάθε πρωί σε αυτό το συγκριμένο σημείο πάνω από πέντε χρόνια , όσο ήταν δηλαδή σε αυτήν την δουλεία , του πήγαινε για γούρι ήθελε να πιστεύει  . 

Άλλο που ποτέ δεν έπιανε το γούρι αυτό , διότι ήταν τρομερά δυσαρεστημένος  από την εργασία του . Μέσα σε αυτόν τον αδιέξοδο χώρο ακατάπαυστης παράγωγης θορύβου , εκείνος είχε βρει τον τρόπο να κλείνει τα αυτιά του νοητά κάτω από αυτήν την λεμονιά . 

Κάθονταν κάθε πρωί εκεί και παρατηρούσε τον κόσμο να περνά , να βιάζεται , να βαριέται , να κοιμάται . Παρατηρούσε τις αντιδράσεις τους σε διάφορα γεγονότα . Ο αθεόφοβος καθόταν και έγραφε ακόμη και για αυτά . Τα συμπεράσματα του . Ένα από αυτά τα συμπεράσματαήταν ότι « ο άνθρωπος επηρεάζεται ευθέως από τον καιρό ». Όταν έβρεχε περνούσαν οι άνθρωποι θλιμμένοι , ενώ όταν είχε ήλιο ήταν αρκετά χαρούμενοι . 

Μόνο που σε αυτούς τους υπολογισμούς του κάτι δεν πήγαινε και τόσοκαλά . Ένας άνθρωπος από αυτούς που παρατηρούσε  κάθε πρωί δεν αντιδρούσε όπως όλοι οι άλλοι . Ήταν διαφορετικός .  Αυτη η διαπίστωση της ανωμαλίας ήταν 1 μήνα τώρα που τον βασάνιζε . 

Ήταν μια κοπέλα . Πολύ όμορφη . Ψηλή για γυναίκα , περίπου στο δικό του ύψος , με μαύρα μακριά μαλλιά , ένα σώμα πραγματικά θεϊκό , όσο μπορούσε να δει από αυτό βέβαια γιατί ήταν και σεμνά ντυμένη  , μαύρα μάτια μεγάλα , και ένα βήμαγρήγορο , αξιοπρόσεκτο. Αυτό το πλάσμα ήταν ανεπηρέαστο . Είτε έβρεχε είτε χιόνιζε είτε είχε Ήλιο ήταν πάντα γελαστή . Όχι χαζοχαρούμενη . Γελαστή . Τον θαύμαζε αυτόν τον άνθρωπο , αυτήν την κοπέλα . Έχει περάσει τόσο ο καιρός που και αυτός είχε γίνει σαν αυτούς που παρατηρούσε και στα μάτια της είδε αυτό που ήταν και εκείνος κάποτε . Όλες αυτές τις σκέψεις έκανε κάθε πρωί κάτω από την λεμονιά . 

Ώσπου μια μέρα παίρνει την μεγάλη απόφαση 

«Το επόμενο πρωί θα της μιλήσω»

Ενώ περνούσε λοιπόν την συνηθισμένη της ώρα ο Ξενοφών είχε στηθεί κάτω από το δένδρο μας γεμάτος θάρρος  και σαν να την βλέπω να έρχεται τρεχάτη . 

-          -Δεσποινίς , καλημέρα

Όπως κάθε άνθρωπος  γεμάτος ζωή , δεν φοβάται και αντιμετωπίζει τις καταστάσεις απάντησε η κοπέλα μας . 

-        -  Καλημέρα κύριε .

-         - Συγγνώμη για το θάρρος μα ήθελα να σας πω κάτι . Σας θαυμάζω .  

-         - Αλήθεια ε ; Προς τι ο θαυμασμός σας ; 

-        - Στον τρόπο που αντιμετωπίζετε τον καιρό

Ωχ … είναι παλαβός ο τύπος σκέφτηκε και πήγε να φύγει μα ο Ξενοφών κατάλαβε ότι είπε μαλακία και επανόρθωσε .

-          Ήθελα να πω , ότι τόσο καιρό στο ίδιο σημείο σας παρατηρώ , βλέπω τον τρόπο που περπατάτε , τον τρόπο που αντιδράτε σε καταστάσεις , θα μου πείτε είναι μόνο για λίγα δευτερόλεπτα , ο χρόνος ο οποίος μου δίνεται για να σας δω , όμως , εάν αθροίσουμε όλα αυτά τα δευτερόλεπτα βγάζουμε μια μέρα ολάκερη . Τολμώ να πω ότι σας γνωρίζω ήδη . 

-          Εντυπωσιάστηκε από  τα λόγια ,  η κοπέλα μας . Ποτέ δεν της είχαν μιλήσει έτσι . Ποτέ δεν πίστευε ότι θα την παρατηρούσαν , θα την θαύμαζαν και με τόσο απλά λόγια θα της το έλεγαν , μα το κυριότερο , θα ήταν εμφανές ότι το θα το εννόησαν .

-         - Σας ευχαριστώ πολύ κύριε . Μα βιάζομαι .

-          -Θα θέλατε να μου πείτε το όνομα σας πριν φύγετε ; ρώτησε ο ήρωας

-          Ναι με λένε Ηλιάδα .

-          Έμενα Ξενοφών χάρηκα πολύ που σε γνώρισα Ηλιάδα .

Με  την χαρά έμεινε διότι η ηλιάδα έστριψε βιαστικά και έφυγε κάτω από την περίμετρο της λεμονιάς .

Έτσι λοιπόν πέρασε η μέρα και ήρθε και το άλλο πρωινό , όπου του δόθηκε ξανά η ευκαιρία την ιδία ώρα στο ίδιο σημείο . Της μίλησε . Της μίλησε γλυκά και όμορφα , άρχισε να νιώθει πράγματα για εκείνη από την πρώτη κιόλας στιγμή . Η γνωριμία τους προχώρησε , τα λέγανε  κάθε πρωί την ιδία ώρα στο ίδιο σημείο κάτω από την λεμονιά . 

Δεν έφευγε βιαστικά πια η ηλιάδα . Πέρασαν οι μέρες και οι μήνες , είχαν βγει , είχαν ερωτευτεί και εκείνη εκείνος και εκείνος εκείνη . Ένας υπέροχο συναίσθημα .  

Ένα πρωινό που καθόταν και κάπνιζε ενώ ήξερε ότι δεν θα πέρναγε εκείνη την ημέρα ο έρωτας του , ξανασκέφτηκε να κάνει αυτό που έκανε παλιά . Όμως δεν τον ένοιαζε . Ούτε πια επηρεάζονταν από τον καιρό σαν τους άλλους . Δεν τον ένοιαζε να παρατηρεί και κανέναν .

Είχε πια την αγάπη του και τον έρωτα του να παρακολουθεί και να απολαμβάνει .

Είδε ότι ολο αυτό διάστημα  , ολα αυτά τα πρωινά που της μιλούσε  , ότι καιρικές συνθήκες και να υπήρχαν δεν τον ενδιέφερε , ήταν πια αυτό που αναπολούσε στον παλιό του χαρακτήρα . Επέστρεψε 

.

Τα χρόνια πέρασαν . Οι δυο νέοι μεγάλωσαν , ευτυχισμένοι . Παντρεύτηκαν θαρρώ . Έτσι μου είπαν δηλαδή όταν ρώτησα για εκείνους . Έχουν και ένα παιδί,   μου ρουφιανεψαν , που τώρα θα είναι δέκα χρονών και είναι κορίτσι .

Λεμονιά την ονόμασαν  . 

Κύριος Χάιντ 

Χτενίζοντας το μέλλον , το αληθινό τέλος του Μπόμπ σφουγγαράκη ( Απάντηση : Ατενίζοντας το Μέλλον )

Εκεί που κοίταζα με τεταμένη την προσοχή ένα ντοκιμαντέρ σχετικά με την αναπαραγωγή του ανθρώπινου είδους , ξαφνικά αρχίζουν και αναβοσβήνουν τα φώτα . Σείεται το πάτωμα και μέσα από το κέικ σοκολάτα το όποιο είχα αφήσει από το μεσημέρι ξεπροβάλλει ως Άγγελος κυρίου  ο μπόμπ σφουγγαράκης τετραγωνοπαντελονής . 

«Δεν είναι δυνατόν» , σκέφτηκα , «θαύμα» .

 Και όμως . 

Ο μπόμπ ο σφουγγαράκης δεν ήταν τυχαία εις το δικό μου δωμάτιο . 

Δεν μπορεί να ξεπρόβαλε τυχαία από το δικό μου  κέικ σοκολάτα . 

Μετά από μια σύντομη κουβέντα οικονομικής φύσεως την όποια και περαιώσαμε αρχίσαμε να μιλάμε για πολύ σημαντικά θέματα . 

Δεν τον έπεισα να μου δώσει την μυστική συνταγή των καβουροπάτι , όχι , μα κατάλαβα ότι πρόκειται περί μεγάλης μουσίτσας . 

Ήρθε να μου  πει πως θα είναι ο βυθός του μπικίνι μετά από 50 χρόνια .

Βέβαια και ήρθε κρυφά από τον κύριο καβούρη μα δεν πτοήθηκε . Ητω βλοσυρός και ανεπίδεκτος κάθε ένστασης μου σχετικά με τα μελλούμενα τα οποία και πρόβλεψε .

Ο τραγανός κάβουρας μου είπε ότι κλείσει λόγω λιτότητος . 

Ναι μου μιλούσε μια ακαταλαβίστικη διάλεκτο .Σαν  Καθαρεύουσα . Ότι κατάλαβα θα σας πω .

Ο καλαμάρης θα απολυθεί λόγο ανικανότητας και θα αυτοκτονήσει παίζοντας το κλαρίνο του πάνω από 24 ώρες και αφού καταλάβει ότι τελικά δεν έχει ταλέντο . 

Ο κύριος καβούρης θα γίνει πλανόδιος έμπορος Χοτ φις . 

Η μυστική συνταγή των καβουροπάτι θα μαθευτεί και θα φτιάχνουν όλοι στο σπίτι τους .

Ο φικοχυμός θα αντικατασταθεί με κόκα κόλα , διότι παρατηρήθηκε  ότι πρόκειται για μονοπώλιο . Και η ένωση των ωκεανών σιχαίνεται τα μονοπώλια . 

Τον «τραγανό κάβουρα» θα τον αναλάβει ο ιπτάμενος ολλανδός και θα μετονομαστεί σε 

«τραγανός ολλανδός» και στην συνέχεια θα κλείσει αφού επρόκειτο για στοιχειωμένο μαγαζί ,και τα ψάρια δεν πήγαιναν ελέω φόβου ,  πράγμα που δεν ειχε προβλέψει κατά την αγορά του ακινήτου  . 

Θα ανοίξει μαγαζί ο κάπτεν ίγκλο όπου θα το κλείσει σύντομα και θα εκδιωχτεί κακήν κακώς ως κανίβαλος ( καταψυγμένα ψάρια ) .

Ο πλαγκτόν θα παντρευτεί την κόρη του κυρίου καβούρη με σκοπό να αναλάβει κάποτε τον τραγανό κάβουρα . Ούτε και αυτός ειχε υπολογίσει ότι θα πτώχευε ο καβούρης . 

Η πρώην γυναίκα του πλαγκτόν η Κάρεν θα γίνει φριτέζα .

Ο Πάτρικ θα αποδεχτεί την τάση του προς την ομοφυλοφιλία και αποφασίζει να γίνει τραβεστί αφού περάσει ένα διάστημα  δοκιμάζοντας την κτηνοβασία . Φήμες λένε ότι μετά από αυτό ο Γκάρυ δεν είναι και πολύ καλά . 

Η Σάντυ η όποια ήταν  και μετανάστρια τελικά δεν ενσωματώθη ομαλώς στην κοινωνία του βυθού του μπικίνι πράγμα που την ανάγκασε να γυρίσει πίσω στο Τέξας εκεί την κορόιδευαν γιατί συνέχιζε να φορά την στολή του αστροναύτη ..

Ο γοργόνος και το αγόρι πεταλίδα το ρίχνουν στο ποτό βαθιά επηρεασμένοι  από τον Πωλ Γκασκόιν ,  παθαίνουν κύρωση του ύπατος και πεθαίνουν σε  μια συναυλία του μπόμπ  πάνω στο τραγούδι «ριγέ μπλουζάκι» .

Οι κάτοικοι του βυθού του μπικίνι λιμοκτονούν μετ α και από το κλείσιμο του τραγανού κάβουρα και μετά από τα μέτρα που ο Ποσειδώνας  επέβαλε με την υπογραφή του μνημονίου  . Ο βυθός κηρύσσεται σε πτώχευση και τα όργια μεταξύ των ψαριών  όλο και πληθαίνουν . ( μη ρωτάτε πως κάνουν όργια τα ψάρια δεν γνωρίζω )

Η κυρία Παφ εξεράγη όταν ο μπόμπ δεν πέρασε και την 40^η φορά την οδηγηση σκαφους . Πληροφορίες λένε ότι η κυρία πάφ δεν ήταν  τελικά και τόσο κυρία και μερικά σενάρια την εμπλέκουν στην τελική πτώχευση του τραγανού κάβουρα . Τελικά έκατσε στον κ. καβούρη και τον παράτησε αφού έχασε το μαγαζί  . 

Ο επόμενος κυβερνήτης του βυθού του μπικίνι θα είναι ο Καντάφι όπου και τελικά θα αυτοκτονήσει .

Μετά από αυτό η  αστυνόμος Νάνσι  επιβάλει στρατιωτικό νόμο στον βυθό με την βοήθεια βέβαια του καλαμαρίλιαμ . 

Ο μπόμπ σφουγγαράκης σταυρώνεται αφού οι κάτοικοι του βυθού δια βοής επέλεξαν τον αφρόμουτρο.

Πιάνει τελικά μια μεγάλη πυρκαγιά σε όλον τον βυθό του μπικίνι και γίνονται όλοι οι κάτοικοι φισστικς . 

Ο κάπτεν ίγκλο χαίρεται . 

Ο σφουγγαράκης σε αυτή την συνομιλία  δεν προσπαθεί να με καταπλήξει με τις προφητικές του ικανότητες. Είναι απλά ένα σφουγγάρι  που μέσα από μια σειρά γεγονότων και λογικών συνειρμών, προσπαθεί να αποκαλύψει μέρος κάποιας αλήθειας. Όπως και πολλοί άλλοι από εμάς.

Με βαθύ πόνο

Κύριος Χάιντ ο ορθογώνιοπαραλληλόγραμμοπαντελονής

Υ.Γ . Τουρουρουρου τουρου ρου  !

Υ.Γ 2 . Από την λεπτότητα που σχεδόν πάντα με διακρίνει δεν τον ρώτησα εάν είναι από την Κρήτη .

Ατενίζοντας το μέλλον.

Εκεί που ξέθαβα κάτι παλιά περιοδικά στο δωμάτιό μου, βρήκα ένα πολύ ωραίο κείμενο από έναν αγαπημένο μου συγγραφέα. Το κείμενο αυτό γράφτηκε από τον Paulo Coelho το 2005 και έχει να κάνει με το μέλλον της ανθρωπότητας, τα επόμενα 50 χρόνια (ως το 2050 περίπου). Μιας και όλους μας βασανίζει αυτή η ιδέα την περίοδο που διανύουμε λοιπόν, αποφάσισα να το αναδημοσιεύσω στο μπλογκ διότι το θεώρησα πολύ ενδιαφέρον. Μπαίνω στο ψητό αμέσως:

Το πτυχίο δεν θα έχει πια σημασία: Θα υπάρχει μεγάλη ανάπτυξη στην ιατρική και στην μηχανολογία. Όλες οι άλλες σχολές δεν θα έχουν κάποιο ιδιαίτερο, ως και καθόλου μέλλον. Οι μελλοντικές γενιές θα διαπιστώσουν ότι δεν έχει νόημα να σπουδάζει κανείς στο πανεπιστήμιο και να εργάζεται σε κάτι που δεν έχει καμία σχέση με αυτό.

Θα επιστρέψουν οι φυλές: Ο Μάρσαλ Μακ Λούαν είπε, κάποτε ο κόσμος ήταν ένα μεγάλο χωριό όπου όλοι υπάκουαν λίγο-πολύ στους ίδιους κανόνες. Δεν προέβλεψε το «Διαδίκτυο» το οποίο επιτρέπει στους ανθρώπους να οργανώνονται σύμφωνα με τις προτιμήσεις και τα κοινά σους χαρακτηριστικά. Μπορεί τα κράτη να συνεχίσουν να υπάρχουν αλλά οι άνθρωποι θα δημιουργήσουν εικονικά έθνη.

Η έξοδος θα γίνει από τις πόλεις προς την ύπαιθρο: Η μεγάλη πόλη, απομεινάρι μιας εποχής στην οποία τα μέσα επικοινωνίας και παροχής υπηρεσιών ήταν αρκετά περιορισμένα, θα χάσει το λόγο ύπαρξής της. Οι καλύτεροι μισθοί θα δίνονται στους ξυλουργούς και βιοτέχνες και όχι στους κοινωνιολόγους ή ψυχολόγους. Οι υπηρεσίες (τράπεζες, αγορές κ.λπ.) θα παρέχονται από εικονικές εταιρίες.

Η άποψη για την επιτυχία θα αλλάξει: Πιο επιτυχημένος θα είναι αυτός που θα εκμεταλλεύεται με τον καλύτερο τρόπο τη ζωή του και όχι ο πλουσιότερος.

Η ζωή θα είναι πιο απλή: Θα επιστρέψουμε στα καλόγουστα, φθηνά και ενδεχομένως δωρεάν πράγματα, όπως ένα ωραίο τοπίο, μια βόλτα στην αγορά της τοπικής πόλης. Στην επιστροφή από το παζάρι θα μπορούμε να διαβάζουμε εφημερίδες και να βλέπουμε ειδήσεις από όλα τα μέρη του κόσμου, χάρη στην τεχνολογία. Αυτό θα μας βοηθήσει να κρατάμε επαφή με την φυλή μας που είναι διάσπαρτη σε όλο τον πλανήτη.

Η διαίσθηση θα θεωρείται το ίδιο σημαντική με τη λογική: Ο άνθρωπος, έπειτα από μεγάλη αντίσταση, θα αρχίσει να αναπτύσσει τις άγνωστες δυνατότητές του.

Ο φονταμενταλισμός θα βρίσκεται στο απόγειό του: Όλες οι θρησκείες θα κινητοποιούν τους πιστούς τους εναντίων των μεταρρυθμίσεων και αυτό θα προκαλέσει πολύ πόνο. Είναι όμως μέρος της διαδικασίας.[…]

Η ξενοφοβία του κράτους θα αρχίσει να χάνει έδαφος: Σήμερα στις ανεπτυγμένες χώρες υπάρχει τρόμος για τους μετανάστες ως πιο φτηνό εργατικό δυναμικό, με διαφορετική κουλτούρα. Τα επόμενα χρόνια θα δούμε να αυξάνονται οι νόμοι που θα εμποδίζουν τη μετανάστευση, δυσχεραίνοντας τις βίζες κ.λπ. Όμως οι φυλές θα έχουν ήδη εγκατασταθεί και παρά τους νόμους τελικά θα καταφέρουν να νικήσουν την ξενοφοβία του κράτους.

Από τις τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες, το Ισλάμ θα υπερισχύσει: […] Δεν θα γράψω την αιτιολογία του Κοέλο σε αυτό το σημείο. Θα πω μόνο ότι ο συγγραφέας είναι χριστιανός, όχι μόνο στην ταυτότητα του. Απλά δεν φοβάται να αντικρίσει την αλήθεια που πηγάσει πάντα από δικούς του συνειρμούς.

Θα υπάρχουν περισσότερες γλώσσες και μια Lingua franca: Όποιος επισκεφτεί την Ισπανία πενήντα χρόνια αργότερα θα δει ότι στην Καταλανία θα μιλιούνται μόνο τα καταλανικά και στη χώρα των Βάσκων όλα θα είναι γραμμένα στα βασκικά. Αυτό θα ισχύει για όλες τις χώρες. Οι τοπικές γλώσσες θα διαδοθούν ως τρόπος να διατηρηθεί η πολιτισμική ταυτότητα των φυλών. Ωστόσο θα υπάρχει μια γλώσσα που θα επιτρέπει στις φυλές να επικοινωνούν μεταξύ τους. Η lingua franca θα είναι τα αγγλικά καθώς είναι συνδεδεμένα με τη γέννηση του διαδικτύου, ακόμα κι αν το 2050 τα κινέζικα θα μιλιούνται από περισσότερους ανθρώπους.

Είμαι 58 χρονών και δεν νομίζω να φτάσω τα 108. Εγώ δεν θα είμαι εδώ για να δεχτώ το χλευασμό σας ή τους επαίνους σας. Paulo Coelho

Ο συγγραφέας σε αυτό το κείμενο δεν προσπαθεί να μας καταπλήξει με τις προφητικές του ικανότητες. Είναι απλά ένας άνθρωπος που μέσα από μια σειρά γεγονότων και λογικών συνειρμών, προσπαθεί να ανακαλύψει μέρος κάποιας αλήθεια. Όπως και πολλοί άλλοι από εμάς.

Μεταφέρει και σχολιάζει ο

Δόκτωρ Τζεκιλ

Εμείς Ξέρουμε ( απάντηση Ποιός ξέρει )

Μην απογοητεύεστε δόκτωρ

Ας το ξεκινήσουμε από το άτομο . 

Έστω ότι παρακολουθούμε ένα άτομο . Από την στιγμή που γεννιέται και κατά την διάρκεια της ζωής του ζει σε ένα  υποσύνολο  .Υποσύνολο είναι η κοινωνία η η χώρα στην όποια ζει και σύνολο θα θεωρήσουμε τον πληθυσμό της γης .  Έχει ενταχτεί λοιπόν ομαλώς μέσα στο υποσύνολο με τις αρχές και τις αξίες που το διέπουν . Με το πέρασμα των χρονών η κοινωνία δεν μένει ίδια . Παραλλάσει αξίες ίσως και αρχές. Ίσως και την ηθική . Άλλο θέμα όμως  αυτό . Αυτές οι αρχές και οι αξίες προκύπτουν από κάποιες ανάγκες , άλλες προερχόμενες από δειλία , άλλες από συνισταμένη μη αυτογνωσία , άλλες προερχόμενες από γενετήσια βλακεία η άλλες σωστά , όπου και οι οποίες διαχρονικά έχουν διαμορφωθεί  . 

Στην πάτο και στην κορυφή( των αξιών )  τοποθετούνται ανάγκες κατά το δοκούν .  Αυτό έχει γίνει σήμερα . Έχουμε μπλέξει τα μπούτια μας σχετικά με τον καθορισμό των αναγκών μας . Έχουμε φτιάξει ένα συνονθύλευμα , έναν αχταρμά αναγκών εμείς οι «δυτικοί» ( αν και για την Ελλάδα έχουμε κάνει την διαπίστωση ότι κατά λάθος έχει ξεκολλήσει από την Αφρική )  χωρίς να αναγνωρίζουμε τις επιπτώσεις αυτών .

Μόλις λοιπόν το μαχαίρι των τυράννων περάσει το επίπεδο των πρώτων αναγκών του δυτικού ( διότι σε αυτόν τον γελοίο αναφέρομαι ) είτε από πάνω είτε από κάτω και ρίξει ουσιαστικά και πραγματικά το βιοτικό επίπεδο ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας , ενός μεγάλου υποσυνόλου αυτής , τότε θα υπάρξει εξέγερση .Αυτός είναι και ουσιαστικά και ο στόχος αυτών που τώρα κυβερνούν τον κόσμο . Να τραβαν το σχοινί μέχρι λίγο πριν σπάσει . Αυτή είναι η ισορροπία τους .  Σε αυτό το σημείο έχουμε φτάσει . 

Οι τρίτες χώρες , αυτές που εκμεταλλευόμαστε για να καλύψουμε εμείς την ματαιοδοξία μας η την ανάγκη μας και οι τύραννοι τον δικό τους σκοπό , έχουν περάσει και κόψει προ πολλών ετών το νήμα στον αγώνα δρόμου που οδηγεί στην πλήρη εξαθλίωση . 

 Μόνο εάν υπάρξει αυτή η προϋπόθεση θα πέσουν οι τύραννοι . Θα αλλάξει χέρια η τυραννία δηλαδή , διότι άνθρωπος έχει ανάγκη από τύραννους .  Τι γίνεται λοιπόν . 

Για να αλλάξει κάτι σε αυτήν την ριμάδα την γη ποια είναι τα βήματα : 

- Κατανόηση του προβλήματος . Βλέπουμε από πού πηγάζει , ποιος το τροφοδοτεί , με τι καύσιμο , ποια είναι τα κέρδη του και ποια η χασούρα . Με αλλά λόγια , να μπεις στο σύστημα και να κατανοήσεις την λειτουργία του . 

-  Κατανόηση των  κινήτρων  αυτών που βρίσκονται πίσω από το σύστημα . 

- Ποιο κρατούν ζωντανό το σύστημα , εάν είναι ο λαός που έμμεσα η άμεσα , ηθελημένα η μη το συντηρεί προσπαθούμε ξανά να εντοπίσουμε την αιτία της υποταγής των υποτακτικών .

- Αφού κάνουμε όλα τα παραπάνω θα πρέπει να συντάξουμε μια σωστή λύση , που θα αποτρέπει την επάνοδο της τυραννίας των αγορών . ( λέω εγώ τώρα ) . Να βρούμε δηλαδή μια λύση εφαρμόσιμη . Η όποια δεν θα «βολεύει» κανέναν και επαναλαμβάνω θα πρέπει να έχει δομή .  Δεν ξέρω εάν θα έχει σοσιαλιστική βάση , η μαρξιστική , η εάν θα ξεκάνει με βάση την αγροτική παραγωγή ,  σίγουρα όμως θα πρέπει να είναι ανθρωποκεντρική , βασισμένη στον σεβασμό της ανθρώπινης ζωής , της αξιοπρεπείας  ,της ισότητας και της δικαιοσύνης  . 

- Στην συνέχεια θα πρέπει να οργανωθούμε . Όπως και οι κεφαλαιούχοι , ή οι λωποδύτες , οι αρχηγοί των χωρών συγκεντρώνονται μια φορά τον χρόνο για να βρουν τρόπους να ισορροπήσουν την αδικία εις βάρος μας έτσι και εμείς 

-Και τέλος το πιο δύσβατο μονοπάτι . Το μονοπάτι της εξέγερσης .

Η ακολουθία αυτή μετά την εξέγερση θα πρέπει να διαβαστεί και  αντίστροφα πράγμα πολύ δύσκολο και ιδιαιτέρως επίπονο  .

Μελέτη , σκέψη , ανάμιξη , οργάνωση , δράση και αντίστροφα , το σύνθημα ! 

Σε σχέση με αυτό που νιώθουμε , είναι δυνατόν κάποιος που υποψιάζεται ποια είναι η αλήθεια η έχει κατανοήσει έστω ένα μικρό , ελάχιστο μέρος της , να μην είναι θλιμμένος ;

Δεν γίνεται ενώ γνωρίζεις να μην είσαι σκεπτικός . Σημασία έχει να μην μας παίρνει από κάτω και πάντα να έχουμε στο μυαλό μας ότι έχουμε έναν στόχο .

Να αλλάξουμε τον κόσμο .  Και αν δεν τον αλλάξουμε εμείς θα φταίμε .

Ο κόσμος ξεκινά από εμάς .

Μετά μη εξαγοράσιμης Τιμής

Κύριος Χαιντ