Μιλάμε για ένα χώρο όπου το ύφος του δεν έχει σχεδόν καμία σχέση με την μουσική του. Ο χώρος έχει προδιαγραφές για βαρύ Μέταλ. Συμφωνώ κι εγώ ότι ο DJ κυριολεκτικά πήδαγε από το ένα κομμάτι στο άλλο. Δεν γίνεται να ικανοποιείς όλους τους πελάτες σε ένα μαγαζί. Πρέπει να διαλέξεις. Πρέπει το μαγαζί να έχει ταυτότητα. Η Μεταλ, ή Ροκ. Δεν μπορείς μέσα σε μία ώρα να παίζεις τραγούδια από το 1960 ως το 2010 και από Μέταλ μέχρι Ελληνικό Ροκ για να μην σου φύγουν οι πελάτες. Ακόμα και να θες να το κάνεις αυτό, το πας σιγά σιγά, σταδιακά.
Νομίζω ότι τα τσεκούρια και τα σπαθιά στους τοίχους πρέπει να απομακρυνθούν από το χώρο διότι μπορεί κανένας πιο θερμόαιμος από εμάς να τα χρησιμοποιήσει πάνω στον DJ καμιά μέρα. :-)
Μουσική: βαθμός 4
Το μαγαζί είναι ατμοσφαιρικότατο. Μπαίνεις μέσα και μεταφέρεσαι σε παλιά εποχή. Πολύ ωραίος χώρος και διακόσμηση.
Περιβάλλον: βαθμός 9
Συμφωνώ με τον κύριο Χάιντ για τον κόσμο. Κεφάτα νεαρά άτομα. Αν εξαιρέσουμε δυο θείτσες που το γλεντάγαν μόνες τους. Ότι κι αν έπαιζε ο DJ αυτές χοροπηδάγανε σαν τρελές!
Κόσμος: βαθμός 7,5
Το σέρβις μια χαρά ήταν. Και οι σερβιτόρες μια χαρά ήταν ;-) Και το snack που συνόδευε τις μπύρες πολύ καλό. Πατατάκια με σάλτσα πικάντικη!
Σέρβις: βαθμός 9
Απ'ότι μάθαμε τις καθημερινές και αν θυμάμαι καλά τις Πέμπτες παίζει πιο βαρύ και συνεχόμενο Μεταλάκι. Δεν το απορρίπτω το Excalibur, ξανά πάω. Όχι όμως Σάββατο.
Μέσος Όρος 7
Γράφει ο
Δόκτωρ Τζέκιλ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου