Κάτι για τα Χριστούγεννα

Γεμίσαμε εμπορεύματα, αδειάσαμε από ζωή. Αυτή η φράση γραμμένη σε τοίχο είναι η αφορμή για να γράψω αυτό το κείμενο, το οποίο θα το συνδυάσω με τα Χριστούγεννα.

Αυτή τη φράση μπορούμε να την δούμε και στο video clip που ανάρτησα την τελευταία φορά. Δεν έχει σημασία αυτό όμως. Η ουσία είναι ότι αυτή η φράση χαρακτηρίζει την σύγχρονη κοινωνία. Την σύγχρονη κουλτούρα. Αν και η λέξη κουλτούρα έχει θετικό νόημα συνήθως. Υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα που μπορώ να αναφέρω για να σας αποδείξω ότι η φράση λέει κάτι αληθινό. Τα αγαθά (πέρα από τα βασικά) δεν παρέχουν ευτυχία. Μπορεί να μας παρέχουν άνεση, ομορφιά, ζεστασιά, στιγμιαία χαρά, να μας ανεβάζουν στιγμιαία και πάλι ψυχολογικά, να μας κάνουν να νοιώθουμε ξεχωριστοί, να μας κάνουν να νοιώθουμε πιο σεβάσμιοι, να νοιώθουμε πιο ελεύθεροι, να νοιώθουμε ικανοποιημένοι, να νοιώθουμε ασφάλεια, σιγουριά ίσως. Στο τέλος, όσο μακριά και να φτάσουμε, το αποτέλεσμα είναι ίδιο.

Τα αγαθά ή μάλλον τα υλικά αντικείμενα, δεν μπορούν να μας κάνουν ευτυχισμένους. Ναι, ένα αντικείμενο μπορεί να σου δώσει χαρά και να σε ανεβάσει λίγο ή και πολύ. Είναι σαν τα ναρκωτικά. Την ώρα που τα παίρνεις νοιώθεις super! Όταν περάσει η επίδραση τους πέφτεις. Πέφτεις μέσα σου, στο σημείο που ήσουν και πριν ή μπορεί και πιο κάτω. Φυσικά το παράδειγμα έχει στοιχεία υπερβολής μιας και τα ναρκωτικά έχουν άμεσα αποτελέσματα ψυχικά και σωματικά. Ενώ τα άσχημα αποτελέσματα της άσκοπης υπερκαταναλωτικότητας θέλουν χρόνο για να φανούν και δεν επηρεάζουν συνήθως το σώμα μας. Μιλάμε για το κενό της ψυχής μας.

Και επειδή γουστάρω να κάνω συνειρμούς θα σας πω το εξής. Προσπαθώντας να γίνουμε ευτυχισμένοι αγοράζοντας υλικά αγαθά είναι σαν να προσπαθούμε να σβήσουμε την δίψα μας με Coca cola ή με Sprite, αφού το λέει και η διαφήμιση. Θα ξεδιψάσουμε στιγμιαία αλλά μετά θα διψάμε διπλά και θα καταστρέψουμε σιγά σιγά το νεφρό μας διότι τίποτα δεν ξεδιψάει καλύτερα από το νεράκι. Είναι σαν να προσπαθούμε να χαλαρώσουμε τον εαυτό μας, από τα προβλήματά μας, με αλκοόλ. Η μπύρα θα γίνει βότκα και η βότκα θα γίνει ουίσκι. Τα προβλήματα θα παραμείνουν προβλήματα όμως. Και αν θέλετε να μιλήσω σε μια γλώσσα που μιλάμε όλοι έχω να πω το εξής. Όσα αγαθά και να αγοράσεις δεν θα γίνεις ευτυχισμένος. Όπως ακριβώς γίνεται και με τις γκόμενες. Όσες και να πηδήξεις, αν δεν έχεις αυτή που θέλεις πραγματικά το sex και η ζωή γενικότερα δεν είναι ίδια. Το ίδιο ισχύει και για τις γυναίκες βεβαίως βεβαίως. Ας μη γίνω άλλο κουραστικός. Τα ξέρουμε αυτά.

Η οικονομική κρίση και τα Χριστούγεννα φέτος πιστεύω θα μας δώσουν ένα καλό μάθημα. Ένα μάθημα που δεν θα το συγκρατήσουμε και θα το ξεχάσουμε με την πρώτη ευκαιρία. Θέλω να πιστεύω ότι αυτές τις γιορτές θα έρθουμε λίγο πιο κοντά σαν άνθρωποι. Έχοντας όλοι πάνω κάτω τα ίδια ζόρια και προβλήματα θα θυμηθούμε ότι χωρίς φανταχτερά ρεβεγιόν και ακριβά τραπεζόματα, μπορούμε να γιορτάσουμε και να χαρούμε αυτές τις μέρες κανονικότατα. Ίσως δεν πάμε διακοπές στο χωριό του Αϊ Βασίλη ή στο νησί των Χριστουγέννων που υπολογίζαμε αλλά μπορούμε να πάρουμε ένα τηλέφωνο την θεία Κούλα ή τον παππού Βρασίδα να του πούμε χρόνια πολλά και να τον καλέσουμε σπίτι για κέρασμα κουραμπιέ. Τον φίλο μας τον Μπαλούρδο που έχουμε να τον δούμε από το στρατό ή τη φίλη μας την Αννούλα από την σχολή που κάποτε μας γούσταρε και εμείς την κλάναμε αλλά ήταν πάντα καλό κορίτσι για παρέα.

Η οικονομική κρίση είναι σκληρή αλλά είναι μια καλή ευκαιρία να δούμε τι αξίζει και τι αξίζουμε τελικά, τι είναι αυτό που μας κάνει ευτυχισμένους πραγματικά. Τι περισσεύει από αυτά που έχουμε (πάρα πολλά θα έλεγα). Επίσης είναι ευκαιρία να καταλάβουμε καλύτερα την πυραμίδα αναγκών που ανέφερε σε προηγούμενη ανάρτηση ο κύριος Χάιντ. Πρέπει να ξέρουμε όμως ότι δεν υπάρχει μόνο η πυραμίδα αναγκών του ανθρώπου, Υπάρχει και η πυραμίδα εργασιών. Διότι οι άνθρωποι δεν γεννήθηκαν με γραβάτα και σακάκι και χαρτοφύλακα ή laptop στο χέρι. Για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο και να αμειβόμαστε για αυτό, από κάπου ξεκινήσαμε. Άλλα είναι τα εργασιακά θεμέλια.. Θα τα πούμε σε άλλο θέμα τα υπόλοιπα.

Καλά Χριστούγεννα!!

Υπογράφει ο

Δόκτωρ Τζέκιλ