Κάτι για τα Χριστούγεννα Νο 2

Ο μικρός Λάκης περπατάει στην Χριστουγεννιάτικη στολισμένη Αθήνα μαζί με τον πατέρα του. Χαζεύει τις βιτρίνες ακούει τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια που παίζουν από τα μεγάφωνα του δρόμου, χαιρετάει τον Αϊ Βασίλη με τα ξωτικά. Ο Λάκης είναι πολύ χαρούμενος με την όλη ατμόσφαιρα. Όχι όμως και ο πατέρας.

- Μπαμπά θέλω να βγάλω φωτογραφία με το ελαφάκι το Rudolf!

Ο πατέρας παίρνει το πιο σοβαρό και διδακτικό ύφος που έχει και στρέφεται προς το παιδί.
- Άκου Λάκη για να μην σε περνάνε για κορόιδο. Όλα αυτά... Όλα όσα έχουν να κάνουνε με τα Χριστούγεννα παιδί μου, γίνονται για καθαρά εμπορικούς σκοπούς. Δεν υπάρχει Αϊ Βασίλης γιέ μου. Πρέπει να μεγαλώσεις και να καταλάβεις τι σου λέω. Όλα είναι επινόηση των εμπόρων για να πουλάνε κουκλάκια, φωτάκια, δεντράκια και όλα τα σχετικά.

- Μα πατέρα εμένα μου αρέσουν τα Χριστούγεννα. Μου αρέσει αυτή η γιορτινή ατμόσφαιρα. Πιστεύω στον Άγιο Βασίλη!

- Έλα τώρα Λάκη. Αυτά είναι για τους χαζούς. Για τα κορόιδα. Τα λεφτά βγαίνουν με κόπο και πρέπει να τα ξοδεύουμε σοφά. Θα σε μάθω εγώ να είσαι έξυπνος στη ζωή σου.

Ο Λάκης ένοιωσε να καταστρέφεται ο κόσμος μέσα του και ήταν μόλις 8 χρονών.

ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΕΤΑ

- Μπαμπά τι κάνεις εκεί?

- Καλώς τον Λάκη! Ακούω μουσική παιδί μου. Έλα να σου δείξω την συλλογή μου από δίσκους. Ο πατέρας σου παιδί μου είναι μεγάλος φαν της Ροκ και της Τζαζ. Έχω πάνω από 2500 δίσκους! Μερικοί μάλιστα είναι συλλεκτικοί. Κοστίζουν πάνω από 120 ευρώ ο καθένας.

- Μπαμπά τι τους κάνεις τόσους δίσκους?

- Ακούω μουσική παιδί μου. Η μουσική με κάνει να χαλαρώνω. Με κάνει να ξεφεύγω από την ρουτίνα της καθημερινότητας, Μου αρέσει η ατμόσφαιρα που δημιουργούν στο μυαλό  μου.

- Τους αγόρασες αυτούς τους δίσκους?

- Ε βέβαια παιδί μου! Τα συγκροτήματα παράγουν τη μουσική. Κάποιοι κανονίζουν τα σχετικά με την παραγωγή. Αργότερα η δισκογραφική κανονίζει την ποσότητα και τις πωλήσεις. Στο τέλος οι δίσκοι μοιράζονται στα καταστήματα και ο κόσμος τους αγοράζει. Έτσι είναι αυτά.

Ο μικρός αντιγράφει το χθεσινό σοβαρό και διδακτικό ύφος που είχε ο πατέρας του και στρέφεται προς αυτόν.

- Μπαμπά νομίζω ότι πρέπει να σταματήσεις να ακούς μουσική! Δεν πρέπει να αγοράζεις από τους εμπόρους όλους αυτούς τους δίσκους. Δεν καταλαβαίνεις ότι προσπαθούν να σε πιάσουνε κορόιδο? Πας και αγοράζεις ότι μουσική σου πουλάνε τα συγκροτήματα και οι έμποροι.

- Μα παιδί μου έτσι είναι η μουσική. Δεν είναι τσάμπα.

- Ε τότε σταμάτα να ακούς μουσική! Κάνε κάτι άλλο. Μπαμπά νομίζω ότι είσαι κορόιδο!

      Ο μικρός πάει στο σαλόνι προβληματισμένος και επεξεργαζόμενος τα νέα δεδομένα που του μετέφερε ο πατέρας του. Κοιτάει τη μαμά του που παρακολουθεί μια ταινία που νοίκιασε από το βίντεο κλάμπ.

- Μαμά τι κάνεις?

- Έλα αγόρι μου! Βλέπω ταινία. Είναι πολύ καλή, περνάει ωραία μηνύματα. Όταν μεγαλώσεις λίγο ακόμα να την αγοράσεις να την δεις κι εσύ.

- Μαμά γιατί βγάζουν ταινίες, για να τις πουλάνε με λεφτά στον κόσμο μετά?

- Παιδί μου ο κινηματογράφος είναι τέχνη. Ο σεναριογράφος μαζί με τον σκηνοθέτη εκφράζουν κάτι μέσα από τις ταινίες τους. Ύστερα… ναι… πουλάνε τις ταινίες στον κόσμο διότι έχουν έξοδα.

- Ο μπαμπάς είπε ότι τα συγκροτήματα βγάζουν μουσική για να την αγοράζει ο κόσμος και να παίρνουν αυτοί λεφτά.

- Παιδί μου η μουσική όπως και το cinema η λογοτεχνία είναι τέχνες. Η τέχνη έχει έξοδα. Βέβαια για να τα λέμε όλα, τα έργα είτε μουσικά είτε κινηματογραφικά είναι υπερτιμημένα. Βγάζουν δηλαδή και παρά πάνω λεφτά. Πολύ καλή ταινία πάντως. Σε βοηθάει να δεις κάποια πράγματα στη ζωή με άλλο μάτι. Μου αρέσει πολύ.

      Το παιδί φεύγει από το σαλόνι με ακόμα περισσότερα δεδομένα να επεξεργαστεί. Συνεχίζει την πορεία του και καταλήγει στο δωμάτιο της έφηβης αδερφής του. Την βλέπει να διαβάζει ένα βιβλίο λογοτεχνικό. Την παρατηρεί για ώρα συνεχίζοντας την επεξεργασία των δεδομένων του. Βλέπετε τα παιδιά σε αυτές τις ηλικίες κάνουν φοβερούς συνειρμούς που καμιά φορά είναι τόσο ρεαλιστικοί που οι μεγάλοι μένουν άφωνοι. Η κοπελιά έχει πάρει χαμπάρι από ώρα τον εισβολέα. Δεν μιλάει όμως. Τον αφήνει να δει τι θέλει. Συνεχίζει να διαβάζει το βιβλίο της.

-  Άραγε ο συγγραφέας να έγραψε αυτό το βιβλίο για να εκφραστεί ή για να το πουλήσει σε άλλους και να βγάλει λεφτά?

Η κοπελιά δεν ξαφνιάστηκε καθόλου από την ερώτηση. Ήταν έφηβη και όλα τα περίμενε στη ζωή της. Είχε καταλάβει τους προβληματισμούς του μικρού.

-  Σου αρέσει το βιβλίο? Λέει στο μικρό. Αν σου αρέσει ξέχνα τα υπόλοιπα! Ουδέν κακό αμιγές καλού, και το αντίστροφο...

Γράφει ο
Δόκτωρ Τζέκιλ