Σόλων , σόλων .

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ο σόλων . 

Άμεση σχέση ειχε  με την μεταγενέστερη προφητεία : 

«Ο ποιητής Τυρταίος, κωλομπαράς σπουδαίος
πήγε εις τον Σόλων, με όρθιον τον ψώλον
«Σόλων Σόλων, πώς τον θες, μισόν η όλον;»
Κι απήντησε ο Σόλων, σοφότερος εξ όλων:
«Τυρταίε, μη φείδου ψώλον , έλα και χώστον όλον!» 

Με το συμπάθιο κιόλας 

Στα σοβαρά τώρα . Ο σόλων λοιπόν με τον μεγάλον θόλον ήταν μέγα αετόπουλο .  Πρωτοποριακός . Είπε και ωραίες φρασουλες : Μη ψεύδου, αλλ’ αλήθευε , Ηδονήν φεύγε ήτις ύστερον λύπην τίκτει(και κάτι ήξερε το αλάνι )  Μετριώτερον άρχοντα ποιεί και τύραννον επιεικέστερον ο πείθων ως άμεινον είη το μη άρχειν ή το άρχειν (ακόμη καλύτερο ) και πάει κλαίγοντας . 

Σε αυτό το κείμενο θα ασχοληθούμε με την σεισάχθεια που ήταν δική του ιδέα . Ξέρω ότι ήδη έχετε διαβάσει πολλά περί αυτού και ίσως να μην προσθέσω μια καινούρια πληροφορία , όμως η ανωμαλία μου , μου επέβαλε να γράψω την γνώμη μου , χωρίς να με ρωτήσει κάποιος , χαρακτηριστικό η βλακείας η τρέλας . Ελπίζω το δεύτερο ενδεχόμενο να είναι το ισχύον . 

Στην δημοκρατική κατά πολλους αρχαία Αθήνα , νομοθετηθηκε λοιπόν από εκείνον η ρυθμιση των χρεων . Ω ναι και τότε οι άνθρωποι είχαν χρεη . Κατά την δική μου γνώμη η όλη ιδέα του ειχε σκοπό να εξισορροπισει την δεδομένη αννισοτητα μεταξύ των ταξεων , ω ναι και τότε υπήρχε η ανισότητα και ταξεις , παρά μέσω της θεωριας του και μετέπειτα πράξης  να επιτευχτεί η πλήρης ισότητα . Τέλος πάντων και αυτό που έκανε ήταν ένα βήμα ομπρός . Όχι πολύ βέβαια , όχι όσο θα έπρεπε . 

Και εδώ θα σας πω πια ιστορία . Την Σαλαμίνα την πήραν πίσω οι αθηναίοι χάριν στην ιδέα του σόλων με τον μεγάλον θόλον να ντύσει τραβεστί κάτι πολεμιστές αθηναίους και να προσποιηθούν ότι κάνουν θησεία στον ναό της Δήμητρας ενώ ειχε στείλει έναν ρουφιανο στους Μεγαριτες που κατείχαν την Σαλαμίνα ( άκου όνομα τώρα … Σαλαμίνα ) να του πει       « Ψιτ λιγουρια , απέναντι , στον άγιο Κοσμά , έχει γκομενακια , βουρ ….» Βουρ τα λιγούρια έκαναν ντου για να πάρουν χαρά , και έπεσαν στην παγίδα του σόλων με το μεγαλον θολον . Είχε δίκιο μετέπειτα ο μπρους γιουλις όταν έλεγε ότι ο θεός έδωσε στους άνδρες δυο κεφάλια και αίμα  που φτάνει για να λειτουργεί μόνον το ένα . Μέγας σοφός ο καραφλός . Χάριν λοιπόν σε αυτή του την σκέψη , κατάφερε να γίνει άρχων Αθηναίος . Το 593 νομίζω . 

Δεν ξέρω αν είναι τόσο καλή ιδέα να ντύσουμε γυναίκες τους τριακόσιους και να τους βάλουμε σε ένα νησί να προσεύχονται και να πάρουμε πίσω την Σμύρνη . Δεν θα είναι πολύ πιστικοί , αν και μερικοί από αυτούς πολύ θα το ήθελαν .

Τι έκανε λοιπόν ο μάγκας . 

1. Απάλειψε τα χρεη όλων προς όλους , συμπεριλαμβανομένου και του κράτους .

2.  Όλοι οι αθηναίοι που είχαν γίνει δούλοι λόγο χρεων απελευθερώθηκαν .Και κατάργησε τον νόμο που επέτρεπε να δανειστεί κάποιος με εγγύηση την ελευθερία του η την ελευθερία της οικογενείας του .

3. Επαναπροσδιόρισε τον φόρο των πολιτών και επαναρίθμησε μέσω αυτού τις ισορροπίες μεταξύ πολίτη – κράτους . Καθόρησε δηλαδή μια νέα βάση για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις έναντι του του κράτους .

4. Οι ταξεις συνέχιζαν να υπάρχουν ( τριοκισιομεδημνοι κτλ ) μα υπολόγιζε το κράτος ως εισόδημα όχι μόνο το αγροτικό εισόδημα που μπορεί να ειχε κάποιος αλλά προσέθεσε και όλες της πηγές . 

5. Οι θύτες , οι μισθωτοί γεωργοί εκείνης της εποχής , ακτήμονες , η τελευταία από τις ταξεις της εποχής πήρε το δικαίωμα του εκλέγειν όχι όμως και του εκλέγεσθαι

Ενημερωτικά , οι τάξεις του σόλων με τον ωραιον θολον ήταν :

Α. Οι "πεντακοσιομέδιμνοι" η ανώτατη τάξη

Β. Οι "ιππείς"  . Συντηρούσαν πολεμικά άλογα

Γ. Οι "ζευγίτες"

Δ. Οι θήτες  όπου τους συναντάμε μέχρι την σημερινή εποχή  ως : « μαλακες με το Μ κεφάλαιο»  όπου κατέβαλαν και φόρο όπως και οι μαλακες σήμερα , τότε αυτή η υποχρέωση τους ονομάζονταν  « θυτικον ». Σήμερα το λεμέ περαίωση η φόρο εισοδήματος .  Αυτοί ήταν που έλεγαν και πρώτοι οι ρωμαίοι προλετάριους . (από την γιουκιπαιδεια το είδα , δεν το γνώριζα ) . Για σου Μαρξ με τα ωραία σου ! Όπως φαντάζομαι ότι σας πέρασε από το μυαλό , σε αυτήν την τάξη ήταν οι πιο πολλοί … Πάντα οι μαλακες που δουλεύουν είναι πιο πολλοί …. 

Επαναλαμβάνω ότι ΔΕΝ προήγαγε η όλη αυτή διαδικασία την ισότητα ! 

6. Υποχρέωσε τους μεγαλογεωκτημονες να επιστρέψουν στους μικρογεωκτημωνες τα χωράφια που τους είχαν πάρει ως υποθήκη για χρεη τους  . Δεν ξέρω αν πήρε μέτρα σχετικά με την πώληση των αγροτικών προϊόντων 

7 . Ίδρυσε και βουλή ο άτιμος . Που πήρε μερική από την νομοθετική δουλεία του Αρείου πάγου . Από τότε ήταν Άρειος Πάγκος . Στον Άρειο πάγο ήταν μόνο οι πεντακοσιοτετοιοι και οι υπόλοιποι έτσι μεναν στην απέξω . Έτσι λοιπόν σε αυτήν την βουλή συμμετείχαν και ιππείς και ζευγίτες . Και σε έναν χρόνο έληγε η θητεία τους και λος πουλος .

8. Αποδυνάμωσε τον Άρειο Πάγο και από την δικαστική του ιδιότητα ιδρύοντας την Ηλιαία ( Αλια = σύναξη )

9. Ο σόλων με τον τεράστιο Κωνον ενδιαφέρονταν ουσιαστικά για την ψήφο . Και τιμωρούσε την αδιαφορία για τα κοινά με νόμο . Εάν λοιπόν δεν ήσουν ενεργός σου στερούσαν το Δικαίωμα Ψήφου .

10. Απαγόρευσε της εξαγωγές γεωργικών προϊόντων εκτός από το λαδί .

Τέλος , από αυτά που θυμάμαι διαίρεσε την αττική σε 48 ναυκραρίες με επικεφαλή έναν μαλακα όπου και ειχε την υποχρέωση και να συντηρεί και να φτιάχνει πολεμικά πλοία και ήταν και εισπρακτωρ . Επικεφαλής δηλαδή με το Μ κεφαλαίο .

Από την Αθηναίων Πολιτεία του Αριστοτέλη σας παραθέτω :

VII 3,4 «Κατά το περιουσιακό εισόδηµα (στο οποίο στηριζόταν η φορολογία)χώρισε

τον λαό σε τέσσερις τάξεις(τέλη), όπως ακριβώς ήταν διαιρεµένος και πριν,

δηλαδή σε πεντακοσιοµεδίµνους, σε ιππείς, σε ζευγίτες και σε θήτες.

Και ταµεν άλλα αξιώµατα έδωκε προνόµιο να τα έχουν οι πεντακοσιοµέδιµνοι και οι ιππείς και οι ζευγίτες, δηλαδή αυτά των εννέα αρχόντων και των ταµιών και των πολιτών(οικονοµικών υπαλλήλων) και των ένδεκα και των κωλακρετών, αφού έδωσε σε κάθεµια από αυτές τις τάξεις τα αξιώµατα αυτά ανάλογαµε την φορολογία. Σε δε την τάξη των θητών έδωσε το δικαίωµα να µετέχουν µόνο της γενικής συνέλευσης του λαού και των δικαστηρίων.»

4. Ορίσθηκε δε να πληρώνει φόρους πεντακοσιοµεδίµνουµεν εκείνος του οποίου

η δική του περιουσία δίδει εισόδηµα πεντακοσίουςµεδίµνους(µέτρα χωρητικότητας) καρπών ξηρών και υγρώνµαζί, ιππέως δε φόρους αυτός που είχε εισόδηµα τριακοσίουςµεδίµνους, όπως δεµερικοί λένε, αυτός που έχει τα

µέσα να συντηρεί ίππο. Αυτοί δε σαν απόδειξη προβάλλουν και την ονοµασία

της πολιτικής αυτής τάξης, όπως προέκυψε από το πραγµατικό αυτό γεγονός, και τα αφιερώµατα των παλαιών. Γιατί υπάρχει στην ακρόπολη αναθηµατική εικόνα κάποιου ∆ιφίλου, στην οποία είναι γραµµένα τα εξής: ……

Για να έχουμε ακόμη πιο πολλές πληροφορίες θα σας παραθέσω και κάτι ακόμη : Από τον Πλούταρχο , Σόλων .

«23.
Οι νόμοι του Σόλωνα, οι σχετικοί με τις γυναίκες, φαίνονται εντελώς άτοποι. Γιατί επέτρεψε εκείνος που συλλαμβάνει τον μοιχό να τον φονεύει κιόλας, εάν δε κάποιος αρπάξει και βιάσει ελεύθερη γυναίκα πρέπει να πληρώσει πρόστιμο εκατό δραχμών. Εάν κάποιος αποδειχθεί προαγωγός (να πληρώσει) είκοσι δραχμές εκτός από εκείνα τα άτομα που πωλούνται φανερά, υπονοώντας τις εταίρες, οι οποίες πηγαίνουν μόνες τους προς τους πελάτες. Eπιπλέον, δεν επέτρεπε (ο Σόλων) ούτε οι αδελφές ούτε οι κόρες να πωλούνται εκτός εάν συνελάμβαναν κάποια παρθένα να βρίσκεται μαζί με κάποιον άνδρα.

13.
... Τότε κορυφώθηκε η διένεξη μεταξύ φτωχών και πλουσίων και η πόλη βρισκόταν σε επικίνδυνη κατάσταση. Φαινόταν δε, ότι μόνο με την εγκαθίδρυση της τυραννίας ήταν δυνατόν να ησυχάσουν τα πράγματα και να σταματήσουν οι διαταραχές. Όλος ο λαός ήταν χρεωμένος στους πλούσιους γιατί είτε καλλιεργούσαν τη γη για αυτούς, δίνοντάς τους το έκτο των προϊόντων -για αυτό τον λόγο ονομάζονταν εκτήμοροι- είτε δανείζονταν με υποθήκη τα σώματά τους όντας υποχείρια στους δανειστές τους, και άλλοι μεν γίνονταν δούλοι τους και άλλοι πωλούνταν στα ξένα.»

Πάλι από την αθηναίων πολιτεία αξίζει να διαβάσετε και αυτό …

 «ΧΙΙ. Αυτα δει κατ’ αυτον τον τροπο συνέβησαν, και οι αλλοι συµφωνουν, και αυτος ο ίδιος στο ποίηµά του αναφέρει, κάνοντας γι’ αυτά λόγο στους εξής στίχους:

Εις τον δήµοµεν έδωκα τόσοµερίδιο όσο του ήταν αρκετό
ούτε αφαιρώντας τίποτα από την ισχύ όση είχε ούτε αυξάνοντάς την.
Και για εκείνους δε όσοι είχαν δύναµη και υπερείχαν σε πλούτο,
και γι’ αυτούς σκέφθηκα ναµην έχουν τίποτα περισσότερο από το δίκαιο.

Στάθηκα δε στοµέσον προτάσσοντας ισχυρά ασπίδα απέναντι και στους δυο

τους,

δεν επέτρεψα δε σε κανέναν από τους δυο να επικρατήσει άδικα.

2. Πάλι δε µιλώντας περί του λαού, πως δηλαδή πρέπει να φέρεται κανείς προς

αυτόν, (λέγει):

Ο λαός δε κατά τον εξής τρόπο θα είναι δυνατόν να υπακούει
τους ηγεµόνες. Μήτε χαλαρό έχοντας το χαλινάριµήτε πολυτεντωµένο,
γιατί γεννά η υπερβολή την αυθάδεια, όταν συγκεντρώνεται πολύς πλούτος,
στους ανθρώπους εκείνους, όσοι δεν έχουν άρτιο τον νουν.

3. Και πάλι δε κάπου αλλού λέγει για τους θέλοντες να γίνει διανοµή

περιουσίας:

Όσοι δε ήλθανµε σκοπό αρπαγών, είχαν πλούσια ελπίδα
κι ενόµιζαν ότι καθένας απ’ αυτούς θα εύρη πλούτον πολύν.
Κι εγώ πουµιλούσα σε αυτούςµε πραότητα τους φάνηκασκληρός,
ώστε δυσάρεσταµεν τότε γιαµένα σκέφθηκαν, τώρα δε, εναντίονµου
οργιζόµενοι, εχθρικάµε κοιτάζουν όλοι, σαν αιτία καταστροφής.
Αυτό δεν έπρεπε. Γιατί όσαµεν είπα, ε την βοήθεια των θεών εκτέλεσα,
άλλα δε όχιµάταια έπραξα. Ούτε σεµέναµε τυραννική εξουσία
γεννάται ο πόθος να επιβάλω κάτι δια της βίας, ούτε την αγαθή γη
της πατρίδας(άφησα) να διανεµηθούν εξ ίσου οι ασήµαντοι και οι επιφανείς.

4. Πάλι δε και για την αποκοπή των χρεών και για τους δούλους µεν

προηγούµενα, ελευθερωθέντες δε τώραµε την σεισάχθεια(γράφει):

Εγώ δε απ’ εκείναµεν, για τα οποία συνάθροισα γύρωµου τον λαό, ποιο πριν να κατορθώσω απ’ αυτά, σταµάτησα να ενεργώ;
Μάρτυς δε λαµπρή ως προς αυτά στην κρίση που ο χρόνος θα κάνει
θαµου είναι ηµεγίστηµητέρα των Ολυµπίων θεών,
ηµαύρη δηλαδή Γη, που αυτής εγώ κάποτε
αφαίρεσα τα σύνορα εκείνα, που σε πολλά µέρη ήταν µπηγµένα,
και η οποία, ήταν πριν δούλη, τώρα είναι ελεύθερη.
Πολλούς δε στην Αθήνα την θεοκτισµένη πατρίδαµας
ελευθέρωσα, πωληθέντες πριν σαν δούλους, άλλους άδικα
και άλλους νόµιµα, εκείνους δε που από αδυσώπητη
ανάγκη είχαν φύγει, και που την γλώσσα την Αττική

δενµιλούσαν πλέον, περιπλανηµένοι σε πολλάµέρη,

κι εκείνους που εδώ στον τόπο ανάρµοστη δουλεία
είχαν, φοβισµένοι από την αγριότητα των δεσποτών,
τους έκανα εγώ ελεύθερους. Αυτάµενµε ισχύ
εγώ, αφού συνάρµοσαµαζί την βία και τον νόµο,
τον εκτέλεσα και τα έφερα σε πέρας, όπως είχαυποσ χε θεί.
Οµοίως δε νόµους, και για το κακό και για το αγαθό
αρµονικά έχοντας προνοήσει για καθένα απ’ αυτά,
συνέθεσα. Τηνµάστιγα δε άλλος κανένας, όπως εγώ, λαβών,
κακοµίλητος εάν ήταν και φιλοκερδής άνθρωπος,
δεν θαµπορούσε να εξουσιάσει πάνω στον λαό. Γιατί, αν εγώ ήθελα
όσα στους αντίθετους ήταν αρεστά τότε,
ή και απεναντίας αν δεχόµουν όσα οι άλλοι υπαγόρευαν,
αυτή εδώ η πόλη θα είχε στερηθεί από πολλούς άνδρες τώρα.

Και εξ αιτίας όλων τούτων επιδεικνύοντας σθένος προς όλους

στράφηκα απέναντί τους, όπως ο λύκος απέναντι σε πολλούς σκύλους.

5. Και πάλι ελέγχοντας ονειδιστικά τις(µετά την θέσπιση των νόµων)

µεµψιµοιρία των δυο µερίδων (λέγει):

Εάν δεν πρέπει τον λαό τρανώς να επιτιµήσω,

(λέγω ότι) όσα έχει τώρα ποτέ στους οφθαλµούς του

δεν θαµπορούσε να τα ίδη και στον ύπνο του ακόµη.

κείνοι δε πουµεγαλύτεροι και ισχυρότεροι είναι

(το ίδιο) πρέπει να µ’ επαινούν και φίλον να µε κάνουν.

∆ιότι, λέγει(περαιτέρω ο Σόλων), εάν κανείς άλλος τύχαινε να λάβει

αυτή την εξουσία,

δεν θ’ άφηνε από την εξουσία του τον λαό και δεν θα έπαυε
πριν αφού ανατάραξε αυτόν θα αφαιρούσε το πάχος και το γάλα.
Εγώ δε αυτών(των αντιπάλων) καθώς έµεινα στοµεταίχµιο
έγινα σύνοροµεταξύ τους.»

Μην νομίζετε ότι το ύφος , το είδος και ο τρόπος των συναλλαγών διαφέρει πολύ τώρα από τότε . Έχουν προστεθεί υποκείμενοι στο χρέος , ναι , η έννοια του χρέους έχει παγκοσμιοποιηθει όπως και οι ανάγκες μας , και η βαρβαρότητα η ανισότητα και η αδικία υφίσταται δυνατή και ανυποχώρητη όπως πάντα .

Υ.Γ. Όπου υπάρχουν ανακρίβειες στο κείμενο η αν θέλετε να προσθέσετε κάτι παρακαλώ να το επισημάνετε και θα προστεθεί . 

Μετά Τιμής 

Κύριος Χαιντ