Οπου τρελος και η ψηφος του (απάντηση)

Μου αρέσουν τα θέματα όπου μπορώ να απαντήσω βάση επιστημονικών δεδομένων, καθότι είμαι μεγάλη ψωνάρα. Αρχίζω αμέσως!

Η λογική είναι κι αυτή σχετική, όπως είναι όλα τα πράγματα. Ξέρετε ότι σε μια φυλή στην Αφρική οι άντρες περνάνε το πουλί τους μέσα από ένα μακρύ ξύλινο καλάμι και το στηρίζουν στο λαιμό τους? Έτσι περπατάνε, έτσι κάθονται, έτσι κάνουνε τα πάντα. Για αυτούς είναι λογικό. Ξέρετε ότι υπάρχουν άτομα που φαινομενικά είναι ανίκανα να ζήσουν μόνα τους, λόγο πνευματικών προβλημάτων, αλλά κάνουν φοβερά πολύπλοκες μαθηματικές πράξεις στο μυαλό τους και καταπληκτικούς συνειρμούς. Γενικά θεωρούμε λογικό έναν άνθρωπο, όταν αυτός ακολουθεί την εκάστοτε κουλτούρα την εποχής, της χώρας, της περιοχής, της οικογένειας και του κύκλου του. Πάμε να δούμε μερικά παραδείγματα ανθρώπων που φαινομενικά είναι λογικότατα αλλά… πριτς. Και φυσικά ψηφίζουν ή ψήφιζαν.

Ας μιλήσουμε για τα  μούτρα μας πρώτα! Ο «Δόκτωρ Τζέκιλ και Κύριος Χάιντ» του Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον. Είναι η ιστορία ενός απόλυτα φυσιολογικού ανθρώπου (Δόκτωρ Τζέκιλ) ο οποίος είχε περιοδικές ανεξέλεγκτες τάσεις καταστροφής και μεταμορφώνεται σε κάποιον κύριο Χάιντ. Σαν Δόκτωρ Τζέκιλ ψήφιζε σίγουρα. Δαγκωτό!

Σύμφωνα με την επιστήμη της ψυχολογίας όλοι έχουμε τέτοιες τάσεις σε διαφορετικό βαθμό και συχνότητα. Βέβαια μπορεί να μην εκδηλωθούν και ποτέ.

Είναι και άλλοι. Ο Τζακ ο αντεροβγάλτης, όπου δεν πιάστηκε ποτέ, δεν θα μάθουμε ποτέ ποιος ήτανε. Λογικά ζούσε ανάμεσά στους υπόλοιπους. Μπορεί κάποιοι να τον καλημέριζαν και στο δρόμο μάλιστα.

Μια από τα ίδια ήταν και ο Ζόντιακ. Αυτός σκότωνε ζευγαράκια σε σκοτεινά σημεία. Κι αυτός δεν πιάστηκε ποτέ και ζούσε ανάμεσά μας. (Όχι στην Ελλάδα φυσικά). Ο τύπος μάλιστα έστελνε γράμματα στην αστυνομία. Λες και είναι βγαλμένο από το Hollywood το story.

Μια από τις πιο ιδιαίτερες περιπτώσεις λογικού-παράλογου ανθρώπου είναι αυτή του Άντολφ Άιχμαν. Ο τυπάκος σκότωσε (μαζί με τους ακόλουθούς του) έξι εκατομμύρια (6.000.000) Εβραίους στη ναζιστική Γερμανία! Έξι ψυχίατροι που τον παρακολουθούσαν και τον μελετούσαν ανέφεραν ότι ο άνθρωπος ήταν φυσιολογικότατος. Το ψυχολογικό προφίλ του, ή σχέση του με τα παιδιά και την γυναίκα του και τους γονείς του δεν έδειχναν τίποτα το αφύσικο. Μάλιστα ο ένας από αυτούς δήλωσε:

«Το πρόβλημα με τον Άιχμαν είναι ότι έμοιαζε με πολλούς φυσιολογικούς ανθρώπους. Βάση των δικαστικών δεδομένων, η κανονικότητά του ήταν τόσο τρομακτική όσο και τα εγκλήματα που διέπραξε».

Το βάρυνα όμως πολύ το θεματάκι. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Αν βάλουμε κάτω ποιοι είναι κατάλληλοι για να ψηφίσουν ή όχι, η μισή Ελλάδα θα βγει off. Να δείτε κάτι παππούδες που έρχονται στα εκλογικά κέντρα να ψηφίσουν με το Π στα χέρια και να μην έχουν επαφή με το περιβάλλον. Αφού τους βοηθάει ο Δικαστικός ή κάποιος συγγενής για να ρίξουν το φακελάκι στην κάλπη. Άρα καταλαβαίνετε…

Καλό θα ήταν να περνάνε από ψυχοτέστ όχι οι πολίτες αλλά οι πολιτικοί. Αυτοί είναι κατ’ αρχήν που χρειάζονται ψυχικό έλεγχο.

Γράφει ο

Δόκτωρ Τζέκιλ