Εκεί που ξέθαβα κάτι παλιά περιοδικά στο δωμάτιό μου, βρήκα ένα πολύ ωραίο κείμενο από έναν αγαπημένο μου συγγραφέα. Το κείμενο αυτό γράφτηκε από τον Paulo Coelho το 2005 και έχει να κάνει με το μέλλον της ανθρωπότητας, τα επόμενα 50 χρόνια (ως το 2050 περίπου). Μιας και όλους μας βασανίζει αυτή η ιδέα την περίοδο που διανύουμε λοιπόν, αποφάσισα να το αναδημοσιεύσω στο μπλογκ διότι το θεώρησα πολύ ενδιαφέρον. Μπαίνω στο ψητό αμέσως:
Το πτυχίο δεν θα έχει πια σημασία: Θα υπάρχει μεγάλη ανάπτυξη στην ιατρική και στην μηχανολογία. Όλες οι άλλες σχολές δεν θα έχουν κάποιο ιδιαίτερο, ως και καθόλου μέλλον. Οι μελλοντικές γενιές θα διαπιστώσουν ότι δεν έχει νόημα να σπουδάζει κανείς στο πανεπιστήμιο και να εργάζεται σε κάτι που δεν έχει καμία σχέση με αυτό.
Θα επιστρέψουν οι φυλές: Ο Μάρσαλ Μακ Λούαν είπε, κάποτε ο κόσμος ήταν ένα μεγάλο χωριό όπου όλοι υπάκουαν λίγο-πολύ στους ίδιους κανόνες. Δεν προέβλεψε το «Διαδίκτυο» το οποίο επιτρέπει στους ανθρώπους να οργανώνονται σύμφωνα με τις προτιμήσεις και τα κοινά σους χαρακτηριστικά. Μπορεί τα κράτη να συνεχίσουν να υπάρχουν αλλά οι άνθρωποι θα δημιουργήσουν εικονικά έθνη.
Η έξοδος θα γίνει από τις πόλεις προς την ύπαιθρο: Η μεγάλη πόλη, απομεινάρι μιας εποχής στην οποία τα μέσα επικοινωνίας και παροχής υπηρεσιών ήταν αρκετά περιορισμένα, θα χάσει το λόγο ύπαρξής της. Οι καλύτεροι μισθοί θα δίνονται στους ξυλουργούς και βιοτέχνες και όχι στους κοινωνιολόγους ή ψυχολόγους. Οι υπηρεσίες (τράπεζες, αγορές κ.λπ.) θα παρέχονται από εικονικές εταιρίες.
Η άποψη για την επιτυχία θα αλλάξει: Πιο επιτυχημένος θα είναι αυτός που θα εκμεταλλεύεται με τον καλύτερο τρόπο τη ζωή του και όχι ο πλουσιότερος.
Η ζωή θα είναι πιο απλή: Θα επιστρέψουμε στα καλόγουστα, φθηνά και ενδεχομένως δωρεάν πράγματα, όπως ένα ωραίο τοπίο, μια βόλτα στην αγορά της τοπικής πόλης. Στην επιστροφή από το παζάρι θα μπορούμε να διαβάζουμε εφημερίδες και να βλέπουμε ειδήσεις από όλα τα μέρη του κόσμου, χάρη στην τεχνολογία. Αυτό θα μας βοηθήσει να κρατάμε επαφή με την φυλή μας που είναι διάσπαρτη σε όλο τον πλανήτη.
Η διαίσθηση θα θεωρείται το ίδιο σημαντική με τη λογική: Ο άνθρωπος, έπειτα από μεγάλη αντίσταση, θα αρχίσει να αναπτύσσει τις άγνωστες δυνατότητές του.
Ο φονταμενταλισμός θα βρίσκεται στο απόγειό του: Όλες οι θρησκείες θα κινητοποιούν τους πιστούς τους εναντίων των μεταρρυθμίσεων και αυτό θα προκαλέσει πολύ πόνο. Είναι όμως μέρος της διαδικασίας.[…]
Η ξενοφοβία του κράτους θα αρχίσει να χάνει έδαφος: Σήμερα στις ανεπτυγμένες χώρες υπάρχει τρόμος για τους μετανάστες ως πιο φτηνό εργατικό δυναμικό, με διαφορετική κουλτούρα. Τα επόμενα χρόνια θα δούμε να αυξάνονται οι νόμοι που θα εμποδίζουν τη μετανάστευση, δυσχεραίνοντας τις βίζες κ.λπ. Όμως οι φυλές θα έχουν ήδη εγκατασταθεί και παρά τους νόμους τελικά θα καταφέρουν να νικήσουν την ξενοφοβία του κράτους.
Από τις τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες, το Ισλάμ θα υπερισχύσει: […] Δεν θα γράψω την αιτιολογία του Κοέλο σε αυτό το σημείο. Θα πω μόνο ότι ο συγγραφέας είναι χριστιανός, όχι μόνο στην ταυτότητα του. Απλά δεν φοβάται να αντικρίσει την αλήθεια που πηγάσει πάντα από δικούς του συνειρμούς.
Θα υπάρχουν περισσότερες γλώσσες και μια Lingua franca: Όποιος επισκεφτεί την Ισπανία πενήντα χρόνια αργότερα θα δει ότι στην Καταλανία θα μιλιούνται μόνο τα καταλανικά και στη χώρα των Βάσκων όλα θα είναι γραμμένα στα βασκικά. Αυτό θα ισχύει για όλες τις χώρες. Οι τοπικές γλώσσες θα διαδοθούν ως τρόπος να διατηρηθεί η πολιτισμική ταυτότητα των φυλών. Ωστόσο θα υπάρχει μια γλώσσα που θα επιτρέπει στις φυλές να επικοινωνούν μεταξύ τους. Η lingua franca θα είναι τα αγγλικά καθώς είναι συνδεδεμένα με τη γέννηση του διαδικτύου, ακόμα κι αν το 2050 τα κινέζικα θα μιλιούνται από περισσότερους ανθρώπους.
Είμαι 58 χρονών και δεν νομίζω να φτάσω τα 108. Εγώ δεν θα είμαι εδώ για να δεχτώ το χλευασμό σας ή τους επαίνους σας. Paulo Coelho
Ο συγγραφέας σε αυτό το κείμενο δεν προσπαθεί να μας καταπλήξει με τις προφητικές του ικανότητες. Είναι απλά ένας άνθρωπος που μέσα από μια σειρά γεγονότων και λογικών συνειρμών, προσπαθεί να ανακαλύψει μέρος κάποιας αλήθεια. Όπως και πολλοί άλλοι από εμάς.
Μεταφέρει και σχολιάζει ο
Δόκτωρ Τζεκιλ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου