Θρησκεία

Θρησκεία είναι η απόπειρα του ανθρώπινου είδους να δικαιολογήσει φαινόμενα τα οποία φαίνονται ανεξήγητα σε εκείνον .  Ο εύκολος τρόπος να καλύψει κάποιος  την ανάγκη της γνώσης 

.

Εν΄ τη γενέσει της είναι λειτουργεί ως μέσον εκμετάλλευσης των πιστών της μέσω των ιερατείων ,  έτσι ώστε εκείνο να διαθέτει την δυναμική για να πάρει κομμάτι από την μερίδα της εξουσίας όπου με την σειρά της και εκείνη κατέχεται από τους δυνατούς . 

Διαχρονικά   επιδιώκει να είναι ένας  από τους τρεις πόλους εξουσίας . ( πολιτικοί , κεφαλαιούχοι , ιερατεία . )

Οι θρησκείες επίσης  βασίζονται στην άγνοια του ανθρώπου και στην γενετήσια   θέληση του να ξεχωρίσει από την μάζα , να εκφράσει και να αποδείξει την διαφορετικότητα του , μην ξεχνώντας βέβαια την επίσης γενετήσια τάση του να ομαδοποιείται . 

Έτσι  βασιζόμενες σε αυτά τα πρωτόγονα αισθήματα κάθε ανθρώπου , στοχεύουν να πείσουν για την αλήθεια την οποία κατέχει κατ αποκλειστικότητα ο πιστός αυτής της θρησκείας  και στο κατά πόσο ανώτερος είναι από τους αλλόθρησκους , υποβιβάζοντας τους παράλληλα   . 

Κυρίως λόγω του φανατισμού και του οπαδισμού που χαρακτηρίζει τον κάθε πιστό οπαδό , με την βοήθεια του εκάστοτε αυτόκλητου συγγραφέα η κηρύττων  ( δεν ξέρω εάν είναι σωστή αυτή η λέξη , την χρησιμοποιώ με ρίσκο ) του λόγου του θεού , που ελάχιστες φορές επιλεγεί να κάνει πνευματικά  ανώτερο ένα πνεύμα που επιλέγει να ακολουθεί αυτήν την θρησκεία , πάνω από τους μισούς πόλεμους που έχουν κηρυχτεί στην σύγχρονη ιστορία της γης έχουν πάρει τον χαρακτηρισμό ως θρησκευτικοί  η τουλάχιστον γίνονται με προκάλυμμα την θρησκευτική διαφορά . 

Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι πρόκειται για μια κοινή περίπτωση τρέλας του οπαδού . Διότι όχι μόνο πιστεύει ότι πιστεύοντας στον δικό του θεό , αυτομάτως γίνεται ανώτερος από κάποιον άλλο που πιστεύει σε κάτι διαφορετικό  , αλλά αυτό τον κάνει να πολεμά με όπλα για να διαδώσει με τα όπλα και την βία την δική του πίστη . Μια από τις αιτίες της βαρβαρότητας που κυριαρχεί σήμερα , έχει καλλιεργηθεί στους αιώνες και από τον θρησκευτικό οπαδισμό που σας περιέγραψα . 

Παραδείγματα  παραλογισμού του οπαδού είναι η αγιοποίηση του Κωνσταντίνου και του Θεοδόσιου όπου και διέπραξαν μεγάλες σφαγές στο όνομα του θεού .  Ενώ θα έπρεπε να τους θυμόμαστε μόνο ως μια μαύρη σελίδα του ανθρώπινου είδους η κυρίως για ιστορικούς λόγους . Οι ίδιοι οι οποίοι πιστεύουν ας πούμε στον χριστιανισμό , όπου κηρύσσει την αγάπη , μέσω των βιβλίων που σκαρφίστηκε ο οποιοσδήποτε  , θα έπρεπε να απαξιώσουν κάθε προσπάθεια βίαιης επιβολής οποιουδήποτε θρησκευτικού καθεστώτος . Αντίθετα το μόνο που κάνουν είναι να διαιρούνται έχοντας σαν διαφωνία αν στραβοκοιμίθηκε ο Παύλος η στραβοκατούρησε ο Μωυσής.

Συμπερασματικά , κάθε οπαδικό συναίσθημα όταν εκφράζεται μαζικά είναι θανατηφόρο ( ιδιαιτέρως αν περιλαμβάνει τον όρο « θεός , δημιουργία  , θρησκεία ») και έχει ως σκοπό όχι μόνο τον βαθύ αποπροσανατολισμό   , μα και  την απόκρυψη της αλήθειας την οποία κάθε ψυχωτικός οπαδός αναζητά , μα και την ικανοποίηση του άκρατου συναισθήματος κάθε τυχάρπαστου ηγέτη για εξουσία  . 

Μετα - νοείτε  οι μη αμαρτωλοί 

Κύριος Χαιντ 

Υ.Γ.  Θεωρώ ότι Θρησκεία = (Ιερατεία + Οπαδοί) υψωμένο εις την ν . 

Όπου ν = βλακεία , (να τείνει προς το άπειρο )  .