Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013

Δουλειές του κεφαλιού, του μαύρου φεγγαριού…


Με αφορμή την ανεργία που μας δέρνει θέλω να γράψω δυο λόγια για αυτό. Εντάξει, το να μην δουλεύεις είναι πίκρα. Και δεν μιλάω για αυτούς που έχουν πίσω οικογένεια να μεγαλώσουν. Ας μιλήσουμε κυρίως για τα νέα παιδιά. Είναι δύσκολο να μετράς τα ευρουλίνια ένα ένα. Αν έχεις, αλλιώς μετράς τα πενηντάλεπτα και τα εικοσάλεπτα..! Ξέρετε τι είναι να μην έχεις λεφτά ούτε για ένα ποτάκι? Είναι άσχημο να μην έχεις στον ήλιο μπύρα! Και αυτό αναγνώστες το ξέρετε πολύ καλά μιας και πολλοί από εσάς το ζείτε τα τελευταία χρόνια.

Η κατάσταση αυτή μας εξοργίζει και μας κάνει να θέλουμε να δουλέψουμε πάση θυσία για να βγάλουμε τα έξοδα για το καρτοκινητό και για τη φραπεδιά στην καφετερία ναουμ. Δεν ξέρω αν συμφωνείτε αλλά εγώ είμαι ή μάλλον ήμουν ένας από αυτούς. Σε αυτή την περίπτωση λοιπόν κάθεσαι σοβαρά και σκέφτεσαι (στρώνεις κώλο), θα κάνω ότι δουλειά μου κάτσει (δίνεις κώλο) για να βγάλω τα έξοδα!

Στην αρχή στέλνεις βιογραφικά όπου πιστεύεις ότι είσαι καλός και ότι το έχεις. Αργότερα βλέπεις ότι δεν σου απαντάνε, ούτε για συνέντευξη οπότε χαμηλώνεις τα στάνταρ και λες, θα στείλω κι εκεί που δεν μου πολύ αρέσει. Χαλάλι. Αφού είσαι στην αναμονή και βλέπεις ότι και πάλι είτε δεν σε επιλέγουν είτε δεν τα βρίσκετε με το αφεντικό ή με το είδος της δουλειάς, τα στάνταρ πιάνουν πάτο. Διαλέγεις μια καλογραμμένη αγγελία για τηλεφωνικό κέντρο που μπορεί να σε πείσει ότι μπορεί και να μην είναι τόσο άσχημα και στέλνεις το βιογραφικούλι σου.

Ως εκ θαύματος σε παίρνουν αυθημερόν τηλέφωνο και σε καλούν σε συνέντευξη! «Μπράβο τύχη» Λέμε όλοι από μέσα μας. «Με τη μία με πήρανε»! Ώσπου πας εκεί και βλέπεις ένα χώρο ακατάλληλο για εργασία (το λιγότερο είναι αυτό) και κάτι ζόμπι που είναι με το τηλέφωνο στο χέρι και μουρμουράνε… Τετράωρο ή οκτάωρο, σταθερός μισθός και μπόνους με ένσημα. Μισθός στο τετράωρο 250 ευρώ. Εδώ είμαστε, λες! Μπορεί η δουλειά να είναι χάλια αλλά 4 ωρίτσες τις αντέχω. Το σεμινάριο ξεκινάει αύριο, λέει ο προϊστάμενος με σοβαρό ύφος για να μην το πάρεις στην πλάκα. «Εδώ δουλεύουμε, δεν παίζουμε» θα μπορούσε να έλεγε από μέσα του κοιτάζοντάς με. Με τα πολλά, το σεμινάριο κρατάει 2 ώρες και μετά μπαίνεις κατευθείαν στις κλήσεις. Δεν έχει σημασία αν κατάλαβες ή όχι. Η δασκάλα εεε συγνώμη η προϊσταμένη (στην περίπτωσή μου) είναι εκεί για να σε παρακολουθεί και να σε μαλώνει όποτε δεν κάνεις κάτι σωστά ή όποτε σε βλέπει κακοδιάθετο. Αντικείμενο (από προσωπική εμπειρία) τηλεφωνικές πωλήσεις  HOL (Hellas On Lineαπό άλλη εταιρία όμως για λογαριασμό της. Παίρνεις τηλέφωνο τον κάθε ταλαίπωρο και του πιάνεις κυριολεκτικά την πάρλα μέχρι να τον πείσεις ότι αυτό που του πουλάς δεν είναι νερό… είναι βελούδο! Επιθετική πώληση λέγεται. Αμερικανοφερμένο ρε! Δεν το ξέρετε εσείς είστε νέοι, γατάκια! Μεγάλη επιτυχία! Το τελικό αποτέλεσμα είναι το εξής:

                                i.        Μεγάλη αποτυχία, μιας και δεν πουλάς διότι όλες οι εταιρίες έχουν ανταγωνιστικά πακέτα.

       ii.            Υπερβολικό στρες. Ενοχλείς και το ξέρεις σε κάθε τηλεφώνημα αλλά έχεις την δικαιολογία ότι κάνεις την δουλειά σου. Άσχημο συναίσθημα που με τον καιρό το ξεπερνάς ή μάλλον γίνεσαι αναίσθητος.

      iii.            Υπερβολικός εκνευρισμός με τον/την προϊστάμενο/η γιατί το παίζει έξυπνος και άνετος με αυτό το αντικείμενο και σου κάνει παρατηρήσεις σαν μικρό παιδί. Σου περνάει πολλές φορές από το μυαλό να του βάλεις το ακουστικό στον κώλο.

     iv.            Ουσιαστικά δεν προσφέρεις τίποτα και νοιώθεις ότι περνάει η ώρα τσάμπα. Το αντικείμενο από μόνο του και ο προϊστάμενος/η σου κάνουν πλύση εγκεφάλου και κυνηγάς ένα στόχο που δεν είναι στόχος. Ο Bob σφουγγαράκης που κυνηγάει μέδουσες με απόχη ξοδεύει πολύ καλύτερα το χρόνο του.

       v.            Τα λεφτά δεν είναι σίγουρο αν θα τα πάρεις. Εγώ δούλεψα δύο εβδομάδες (μετά ήθελα να πετάξω την προϊσταμένη από τον 5ο όροφο αλλά ευτυχώς πρόλαβαν και με απολύσανε από μόνοι τους) Δικαιολογία? Δεν πιάνεις τους στόχους. Δηλαδή 15 αιτήσεις το μήνα. Μην τις μετράτε, είναι δύσκολο για την πλειοψηφία. Σκεφτείτε ότι στο σεμινάριο ήμασταν 12 παιδιά και έφυγαν όλοι την πρώτη εβδομάδα οικιοθελώς. Εγώ έμεινα τελευταίος κι έκανα 4 αιτήσεις σε 10 εργάσιμες. Και πήρα τα τρία μου από χρήματα.

Εν κατακλείδι και σοβαρότερα. Παιδιά δεν ξέρω τι λέτε αλλά όσοι δεν έχετε δοκιμάσει, μην πάτε καν σε τέτοιες δουλειές. Εκτός από το γεγονός ότι θα σπάσετε τα νεύρα σας και θα ταλαιπώριθήτε χωρίς να βρείτε το δίκιο σας, δεν πρέπει να υποστηρίζουμε τέτοια συστήματα. Είναι καθαρή εκμετάλλευση. Πολλές από αυτές τις εταιρίες, είναι παράνομες ή μη νόμιμες. Είναι ξεπεσμός και υποβιβάζουν την νοημοσύνη μας. Πρέπει να είναι πολύ μεγάλη ανάγκη για να πάει κάποιος σε τηλεφωνικό κέντρο για εργασία. Η υποστήριξη αυτών των συστημάτων και των επιθετικών πωλήσεων είναι κατά μας. Μετά μην βρίζετε όταν σας παίρνουν τηλέφωνο κάθε ώρα της ημέρας από εταιρίες. Ούτε να αναρωτιέστε που πάει ο κόσμος. Ο κόσμος πάει εκεί που τον πάμε όλοι μαζί.

Υ.Γ Κάποτε τις καλές εποχές δούλευα στο 11888. Και τότε μας φαινότανε δουλειά του κώλου. Τώρα σας πληροφορώ ξανά πήγαινα διότι είναι πολύ πιο τίμια από κάθε άλλο τηλεφωνικό κέντρο. Και προσφέρεις πολλά περισσότερα.

Υ.Γ 2 Κλασική ατάκα που θα την ακούτε συνέχεια στη δουλειά από προϊστάμενο/η «δεν πιστεύεις σε αυτό που κάνεις και γι’αυτό δεν αποδίδεις» Και ποιος σου είπε ρε καραγκιόζη που σε βάλανε σε αυτή τη θέση ότι θέλω να πιστέψω σε αυτή την παπαριά??! Έχω καλύτερα πράγματα για να πιστέψω!

Ξεθυμαίνει ο Δόκτωρ Τζέκιλ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου