Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010

Ήταν μια καταπληκτική οικογένεια .

Ήταν μια καταπληκτική οικογένεια .

 Ο πατέρας ένας ψηλός θεωρητικός ανήρ . Φορούσε ενιοτε ένα περίεργο μουστάκι κακοκομμενο , πράγμα που έδειχνε όπως πίστευε το ότι δεν είχε χρόνο να ασχοληθεί με αυτό . Πολυπράγμων όντας . Ξέρετε στην εποχή μας μετραει αυτό . Να πιστεύεις ότι πιστεύουν ότι είσαι πολυάσχολος . Και αυτό σημαίνει χρήμα . Και σεβασμό .
Η μητέρα ητο παρούσα . Απλά παρούσα . Δεν ασχολούταν και ιδιαιτέρως με την οικογένεια όπως γίνεται κατά κόρων σήμερα . Όταν ήταν μικρή ήθελε οπωσδήποτε να κάνει ένα παιδί . Για ρωτήστε την όμως τώρα . Γυρνά από εδώ και από εκεί , ψάχνει για καινούριες εμπειρίες , κυρίως εξωσωματικές διότι δηλώνει και αποκρυφιστρια . Είχε ασπαστεί τον βουδισμό , διότι σε αυτούς τους τόπους σέβονται τα βόδια και δεν τα τρώνε . Ουδεμία σχέση είχε πάντως με το συμπαθές τούτο ζώο , τουλάχιστον εσωτερικά . Γιατί αν βλέπατε εξωτερικά ένα παχουλό σχετικά βόδι δίπλα στην συμπαθή αυτή κυρία θα ορκιζόσασταν ότι υπάρχει κάποιου είδους συγγένεια . Διάβαζε και πολύ . Βιβλία κυρίως ερωτικά . Έμπαινε κρυφά στην θέση της ηρωίδας και ζούσε μεγάλους έρωτες . Ο πραγματικός έρωτας είναι η αλήθεια είχε περάσει για τον προαναφερθέντα κύριο με το στραβό μουστάκι . Η ευτραφής λοιπόν αυτή κυρία είχε σαν κυρία ασχολία , το φαγητό . Όχι , δεν ήξερε να μαγειρεύει καλά μα ότι μαγείρευε το τρώγε . Συνήθως έτρωγε και τις μερίδες των άλλων . 

Είχαν και δυο κόρες την βούλα και τον χρηστακη  . Αγόρι αγόρι φώναζαν στο μαιευτήριο οι νοσοκόμες μα πλανώνταν πλάνην οικτράν . Δεν είναι όμως αυτό το θέμα μας . Και αυτό το αγόρι λοιπόν είχε την δική του ζωή . Πολυτάραχη . Σχολείο –φροντιστήριο –σπίτι από δευτέρα μέχρι Σάββατο και η Κυριακή ελεύθερη . Να διαβάσει . Πολύ όμορφη ζωή . Όταν είσαι μικρός σε αυτήν την χώρα δεν σου αφήνουν βλέπεις να έχεις χρόνο για τον εαυτό σου . Σκοπός είναι να μπει άλλο ένα γρανάζι σε αυτό το ριμαδοσυστημα και όχι να βγει μια προσωπικότητα μέσα από την εκπαίδευση . Η άτιμη η κενωνια μέσω οποιουδήποτε μέσου υπαγορεύει μπαι πρότυπα . Τίποτα αυθεντικό δεν είχε πάνω του αυτό το παιδί , κι όμως ήταν πολύ δημοφιλής στο σχολείο του . 
Η βουλιτσα ήταν μια …. Την είχε δασκαλέψει πολύ καλά η μαμά της . Έπαιζε τα αγοράκια στα δάκτυλα . Ένα κλασσικό κορίτσι των βορείων προαστίων . Μόνο που έμεναν στην κοκκινιά . Και πολύ εντρεπόντουσαν είναι η αλήθεια . 
Δεξιοί οικογενειακώς . Ο αξιοσέβαστος παππούς της οικογενείας , που τον έβλεπες σε ένα κάδρο πάνω από το τζάκι ήταν πρωταγωνιστής στον εμφύλιο και μετέπειτα στην χούντα . Ήταν καταδότης και βασανιστής . Και ήταν όλοι πολύ περήφανοι για αυτόν . Ε , δεν γίνεται με τέτοια ιστορία να μένεις στην κοκκινιά . Κολωνάκι και πάνω . Η βουλιτσα μας ήταν και εκείνη ένα καταπληκτικό κορίτσι . Το μόνο που ήθελε να διαβάζει ήταν το κοσμοπολιταν . Θεωρούσε τον εαυτό της πολύ έξυπνο . Της το είχε αναφέρει κάποιος κάποτε για να της κλέψει ένα φιλί . Ε  και το είχε δέσει σχοινί κορδόνι . Κατά τα λοιπά ήταν ένα συνηθισμένο άτομο . Δεν είχε ακούσει ποτέ στην ζωή της κάτι πέρα από ελληνικά λαϊκά τραγούδια που μάλιστα τα θεωρούσε και πολύ ποιοτικά , έτσι έλεγε τουλάχιστον , έβλεπε αμερικανικές ταινίες , ρομαντικές κομεντί και έχει ο θεός . Σκοπός της ζωής της ητο ένας . Μόλις φτάσει στα 27 έπρεπε να έχει βρει ένα κορόιδο , συγγνώμη άνδρα εννοούσα και να έχει και ένα παιδί . 

Τα χρόνια πέρασαν , το στραβό μουστάκι μεγάλωσε , μαζί του και όλη η οικογένεια . Το στραβό μουστάκι κατάφερε να σπουδάσει τον χρηστακη και να βρει και ένα κορόιδο για την κόρη του και η ευτραφής κυρά του πάχυνε και άλλο . Ο χρηστακης με τα κλεμμένα λεφτά του πατέρα του κατάφερε να σπουδάσει . Και μάλιστα έκανε και διπλές σπουδές στο εξωτερικό . Σπούδασε στην μοισία , σήμερα Βουλγαρία . Έτσι μπορούν ποια να παινεύονται ότι έκτος του νομπελίστα κανέτι και του γιαβάτσεφ βγάλανε και τον χρηστακη . Πολιτικός επιστήμων – Δικηγόρος . Πω πω τίτλοι , τι λες τώρα . Η πλήρης αλήθεια , παρακαλώ να μείνει μεταξύ μας , ήταν ότι όλα τα μαθήματα τα πέρναγε με σκονάκι ενώ δεν ήξερε γρι βουλγαρικά . Ενώ ο Δούναβης νόμιζε ότι ήταν ντόπιος τραγουδιστής . Έλεγε ότι το είχε ακούσει κιόλας μια φορά σε ένα τοπικό πανηγύρι πανάθεμα τον και είχε και Ίστρο εκείνη την μέρα και έπαιζε πολύ ωραία κομμάτια .
Έτσι , με πολύ περηφάνια για τα κατορθώματα του και αφού γύρισε από της σπουδές του ήταν ένα πολύ αξιοσέβαστο μέλος της κοινωνίας μας . Και αφού πέρασε λίγο ακόμη ο καιρός είχαν την εξής κουβέντα πατέρας και γιος :

Στραβό Μουστάκι : Γιε μου
Χρηστακης : Πατέρα
ΣΜ: Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να μιλήσουμε σοβαρά
Χ: Ναι
ΣΜ : Ήρθε η ώρα να προσφέρεις τις πολύτιμες υπηρεσίες σου στην χώρα , πρέπει να ασχοληθείς με την πολίτικη .
Χ: Ναι , είμαι έτοιμος .

Το στραβό μουστάκι είχε πολλές άκρες με τους πολιτικούς , αφού είχε βοηθήσει πολύ σε πολλές ρεμούλες που είχαν κάνει .  Δεν σας έχω αναφέρει μέχρι τώρα ότι είχε στην κατοχή του κατασκευαστική εταιρεία που είχε να κάνει με δημόσια έργα . Σε κάτι τέτοιους πάνε τα λεφτά μας . Και στα σπίτια τους . Μετακόμισαν βεβαίως αφού έπρεπε να πάνε σε περιοχή ανωτέρα  . Έτσι πήγαν στο ψυχικό .
Να τος πετιέται ο χρηστακης στο πολιτικό σκηνικό , έβαλε και στραβό μουστάκι . Και δως του θεωρητικές κουβέντες , δως του σοσιαλισμό και δως του κοινωνική πολίτικη και ανάγκες του λαού από τον παλιοφλωρο . «Παραλαβαμε χάος» έλεγε συχνά στους έτερους συναγωνιστές . Έγινε βουλευτής . Παντρεύτηκε κιόλας μια ακριβώς ίδια με την μητέρα του και σε κιλά και σε μυαλό .
Η ζωή του ήταν πολυτάραχη. Βουλή – γραφείο – σπίτι  από δευτέρα μέχρι Σάββατο και η Κυριακή ελεύθερη . Να διαβάσει . Πολύ όμορφη ζωή . Όταν είσαι πολιτικός σε αυτήν την χώρα δεν έχεις χρόνο για τον εαυτό σου . Ψέματα λέω . Μόνο για τον εαυτό του είχε χρόνο . Κρυφά συμβούλια , ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας , μίζες , και ότι άλλο πρέπει να κάνει ένας καθώς πρέπει πολιτικός . 

Ώσπου μια χειμωνιάτικη , κρύα , μέρα ενώ πήγαινε σε ένα συμβούλιο πολύ κρίσιμο για τα εθνική κυριαρχία ένας αλήτης πήγε και έβαλε βόμβα στο αυτοκίνητο του πολίτικου ανδρός . Και ενώ πήγε να βάλει μπροστά … μπουμ . Και κλάμα και οδυρμός για αυτόν τον τίμιο πολιτικό , εκλεγμένο , λαϊκή βούληση , πλήγμα για την δημοκρατία . Και η γυναίκα του πολύ λυπήθηκε . Τόσο πολύ που έγραψε και ένα βιβλίο με την βοήθεια ενός φίλου της όπου την βοήθησε πολύ να πάρει άλλα δέκα κιλά . Και ένα παιδί . Το όποιο βέβαια δεν ήταν του φίλου . Μα θα γίνει σίγουρα και εκείνο ένας μεγάλος πολιτικός . Σαν τον πατέρα του .

Μετά τιμής

Κύριος Χαιντ 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου