Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

Τι μας βρήκε στα καλά καθούμενα . ( Απαντηση στο Κάτι για τα Χριστούγεννα Νο 2)

Εκεί που αμέριμνος καθόμουν στα Εξάρχεια μεταχριστουγεννιάτικα και έπινα το τσαγάκι μου μαζί με τον Δόκτωρ  ,  μια μεγάλη παρέα δίπλα μου ειχε μια κουβέντα . Αυτή αποτελούνταν από πολύ γνωστά άτομα και ομολογώ , κρυφάκουσα  . Διαβάστε λοιπόν τι έλεγαν ….

- Λυχνίας σβησθείσης, πάσα γυνή ομοία. ( Διογένης ο κυνικός )
- Μπορεί οι γυναίκες να προσποιούνται οργασμούς, αλλά οι άντρες προσποιούνται ολόκληρες σχέσεις.(Σάρον Στόουν )
- Πιστεύω πως το σεξ μεταξύ δύο ανθρώπων είναι πολύ ωραίο πράγμα. Μεταξύ πέντε είναι φανταστικό.(Γούντι Αλλεν )
Ενώ ο Πάτρικ Μάρεϊ μονολογούσε : - Ατύχησα και με τις δύο μου συζύγους . Η πρώτη με άφησε και η δεύτερη όχι .
Και τότε ένας ξενέρωτος με ένα μουστάκι είπε να αρχίσει τα πολιτικά
- Οι καπιταλιστές θα μας πουλήσουν το σκοινί με το οποίο θα τους κρεμάσουμε.(Ιωσήφ Στάλιν )
Και του απάντησε ένας μουσάτος
- Καλύτερα ένα άθλιο τέλος παρά μια αθλιότητα χωρίς τέλος.(Καρλ Μαρξ )
Η γυναίκα του Μαρξ  απηυδισμένη απάντησε στον σύζυγο :
- Θα ήθελα ο αγαπητός μου Καρλ να μπορούσε να ασχοληθεί λίγο και με την απόκτηση του κεφαλαίου, εκτός από τη συγγραφή του. ( Τζένυ Μαρξ )
Και τότε επεμβαίνει κάποιος με περίεργα μαλλιά , που είπε μια καλή ατάκα
Δύο πράγματα είναι αιώνια: Το σύμπαν και η ανοησία των ανθρώπων… Αν και για το σύμπαν, έχω αρχίσει τελευταία να αμφιβάλλω… ( Αλμπερτ Αϊνστάιν )
Δόξα τω Θεώ, είμαι άθεος είπε αυτός με το στριφτό μουστάκι ( Σαλβαδόρ Νταλί ) και κάποιος πιο πέρα από μια άλλη παρέα που προφανώς και εκείνος κρυφάκουγε του απάντησε
- Το δικαίωμά σου να ομιλείς δεν περιλαμβάνει και υποχρέωσή μας να σε πάρουμε στα σοβαρά. (Σούμπερτ Χαφρευ )
-Η θρησκεία είναι το όπιο του λαού. Ξαναλέει ο Καρλ Μαρξ ενώ συμπληρώνει την κουβέντα ο Σίγκμουντ Φρόυντ
- Η θρησκεία είναι νεύρωση.
Ε αυτό ήταν , τα πηρέ με το αμερικανάκι τον χαφρευ ο Ζωρζ Κλεμανσό που ήταν με την πρώτη παρέα και του απάντησε : Η Αμερική είναι το μόνο έθνος στην ιστορία που κατά τρόπο θαυμαστό πέρασε από τον βαρβαρισμό στον εκφυλισμό χωρίς το σύνηθες διάλειμμα του πολιτισμού.
Ένας Έλληνας μουσάτος και αρκετά διαβασμένος κουνούσε την κεφάλα του και ψιθύρισε 
- Μην παίρνετε ναρκωτικά, δεν φτάνουν για όλους. ( Τζίμης Πανούσης )
- Στέλλα φύγε, κρατάω μαχαίρι. Φώναξε τρομαγμένος ο Γιώργος Φούντας .

Ο καλύτερος θάνατος είναι ο απροσδόκητος είπε ένας που φόραγε δάφνες στο κεφάλι και μετά πέθανε ( Ιούλιος Καίσαρ  ). Κανείς δεν έδωσε σημασία στον απρόσμενο θάνατο του και συνέχισαν ….

Εμφανώς δυσαρεστημένος ο πιο σοφός από όλους είπε
- Δεν είμαι Αθηναίος, ούτε Έλληνας πολίτης, αλλά πολίτης του κόσμου.  ( Σωκράτης ) . Μετά από αυτό εξαγάγει ο ιδιοκτήτης της καφετέριας .
- Τι θα το κάνουμε εδώ μέσα, αμέρικαν μπαρ; ( Δ. Παπαγιαννόπουλος)
-Αν θες ειρήνη να ετοιμάζεσαι για πόλεμο. Έσπευσε να ηρεμίσει τα πνεύματα ο Βιργίλιος και ο Φον Μπίσμαρκ του απάντησε
-Αν ξαναγίνει πόλεμος στην Ευρώπη, θα ξεκινήσει από κάποια μαλακία στα Βαλκάνια.
Θέλοντας να ηρεμίσει κάπως τα πνεύματα ο Ορσον Γουέλς  είπε :
- Στην Ελβετία, πεντακόσια χρόνια δημοκρατίας και ειρήνης, και ποιο ήταν το μεγαλύτερο επίτευγμά τους; Το ρολόι-κούκος !
 Πλανάσαι φώναξε ο Ρόμπερτ Πιρσινγκ παρακάμπτοντας την προσπάθεια χιούμορ του Γουέλς
- Όταν ένα άτομο πάσχει από μία πλάνη, αυτό λέγεται τρέλα. Όταν πολλά άτομα πάσχουν από μία πλάνη, αυτό λέγεται θρησκεία.
- Επιτέλους, τώρα θα σταματήσω τα τσιμπούκια. Απάντησε η Μεριλιν Μονρω  και όλοι πάγωσαν.
- Το πρόβλημα είναι ότι ο Θεός έδωσε στον άνδρα ένα μυαλό και ένα πέος και αίμα που φτάνει για να λειτουργεί μόνο το ένα από τα δύο. Εξεστόμισε ο Ρομπιν γουιλιαμς , ζεσταίνοντας την ατμόσφαιρα .
Κάποια ξετσίπωτη σε μια άλλη παρέα με αμφίβολο παρελθόν φώναξε
Όλα αυτά είναι μαλακίες. Παρόλα αυτά, χύνω. Σιαβερα χολαντερ 
- Ολάνθιστος γκρεμός της γυναικός το σώμα. Πετάγεται ένας ψαγμένος ο  Νίκος Καζαντζάκης .
-Δεν μας χεζεις ρε Νταλάρα ,  Προσθέτει  με νόημα ο Χάρρυ Κλυνν …

Μετά τιμής και με  άσχετη απάντηση

Κύριος Χαιντ

Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Κάτι για τα Χριστούγεννα Νο 2

Ο μικρός Λάκης περπατάει στην Χριστουγεννιάτικη στολισμένη Αθήνα μαζί με τον πατέρα του. Χαζεύει τις βιτρίνες ακούει τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια που παίζουν από τα μεγάφωνα του δρόμου, χαιρετάει τον Αϊ Βασίλη με τα ξωτικά. Ο Λάκης είναι πολύ χαρούμενος με την όλη ατμόσφαιρα. Όχι όμως και ο πατέρας.
- Μπαμπά θέλω να βγάλω φωτογραφία με το ελαφάκι το Rudolf!
Ο πατέρας παίρνει το πιο σοβαρό και διδακτικό ύφος που έχει και στρέφεται προς το παιδί.
- Άκου Λάκη για να μην σε περνάνε για κορόιδο. Όλα αυτά... Όλα όσα έχουν να κάνουνε με τα Χριστούγεννα παιδί μου, γίνονται για καθαρά εμπορικούς σκοπούς. Δεν υπάρχει Αϊ Βασίλης γιέ μου. Πρέπει να μεγαλώσεις και να καταλάβεις τι σου λέω. Όλα είναι επινόηση των εμπόρων για να πουλάνε κουκλάκια, φωτάκια, δεντράκια και όλα τα σχετικά.
- Μα πατέρα εμένα μου αρέσουν τα Χριστούγεννα. Μου αρέσει αυτή η γιορτινή ατμόσφαιρα. Πιστεύω στον Άγιο Βασίλη!
- Έλα τώρα Λάκη. Αυτά είναι για τους χαζούς. Για τα κορόιδα. Τα λεφτά βγαίνουν με κόπο και πρέπει να τα ξοδεύουμε σοφά. Θα σε μάθω εγώ να είσαι έξυπνος στη ζωή σου.
Ο Λάκης ένοιωσε να καταστρέφεται ο κόσμος μέσα του και ήταν μόλις 8 χρονών.

ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΕΤΑ

- Μπαμπά τι κάνεις εκεί?
- Καλώς τον Λάκη! Ακούω μουσική παιδί μου. Έλα να σου δείξω την συλλογή μου από δίσκους. Ο πατέρας σου παιδί μου είναι μεγάλος φαν της Ροκ και της Τζαζ. Έχω πάνω από 2500 δίσκους! Μερικοί μάλιστα είναι συλλεκτικοί. Κοστίζουν πάνω από 120 ευρώ ο καθένας.
- Μπαμπά τι τους κάνεις τόσους δίσκους?
- Ακούω μουσική παιδί μου. Η μουσική με κάνει να χαλαρώνω. Με κάνει να ξεφεύγω από την ρουτίνα της καθημερινότητας, Μου αρέσει η ατμόσφαιρα που δημιουργούν στο μυαλό  μου.
- Τους αγόρασες αυτούς τους δίσκους?
- Ε βέβαια παιδί μου! Τα συγκροτήματα παράγουν τη μουσική. Κάποιοι κανονίζουν τα σχετικά με την παραγωγή. Αργότερα η δισκογραφική κανονίζει την ποσότητα και τις πωλήσεις. Στο τέλος οι δίσκοι μοιράζονται στα καταστήματα και ο κόσμος τους αγοράζει. Έτσι είναι αυτά.
Ο μικρός αντιγράφει το χθεσινό σοβαρό και διδακτικό ύφος που είχε ο πατέρας του και στρέφεται προς αυτόν.
- Μπαμπά νομίζω ότι πρέπει να σταματήσεις να ακούς μουσική! Δεν πρέπει να αγοράζεις από τους εμπόρους όλους αυτούς τους δίσκους. Δεν καταλαβαίνεις ότι προσπαθούν να σε πιάσουνε κορόιδο? Πας και αγοράζεις ότι μουσική σου πουλάνε τα συγκροτήματα και οι έμποροι.
- Μα παιδί μου έτσι είναι η μουσική. Δεν είναι τσάμπα.
- Ε τότε σταμάτα να ακούς μουσική! Κάνε κάτι άλλο. Μπαμπά νομίζω ότι είσαι κορόιδο!

      Ο μικρός πάει στο σαλόνι προβληματισμένος και επεξεργαζόμενος τα νέα δεδομένα που του μετέφερε ο πατέρας του. Κοιτάει τη μαμά του που παρακολουθεί μια ταινία που νοίκιασε από το βίντεο κλάμπ.
- Μαμά τι κάνεις?
- Έλα αγόρι μου! Βλέπω ταινία. Είναι πολύ καλή, περνάει ωραία μηνύματα. Όταν μεγαλώσεις λίγο ακόμα να την αγοράσεις να την δεις κι εσύ.
- Μαμά γιατί βγάζουν ταινίες, για να τις πουλάνε με λεφτά στον κόσμο μετά?
- Παιδί μου ο κινηματογράφος είναι τέχνη. Ο σεναριογράφος μαζί με τον σκηνοθέτη εκφράζουν κάτι μέσα από τις ταινίες τους. Ύστερα… ναι… πουλάνε τις ταινίες στον κόσμο διότι έχουν έξοδα.
- Ο μπαμπάς είπε ότι τα συγκροτήματα βγάζουν μουσική για να την αγοράζει ο κόσμος και να παίρνουν αυτοί λεφτά.
- Παιδί μου η μουσική όπως και το cinema η λογοτεχνία είναι τέχνες. Η τέχνη έχει έξοδα. Βέβαια για να τα λέμε όλα, τα έργα είτε μουσικά είτε κινηματογραφικά είναι υπερτιμημένα. Βγάζουν δηλαδή και παρά πάνω λεφτά. Πολύ καλή ταινία πάντως. Σε βοηθάει να δεις κάποια πράγματα στη ζωή με άλλο μάτι. Μου αρέσει πολύ.

      Το παιδί φεύγει από το σαλόνι με ακόμα περισσότερα δεδομένα να επεξεργαστεί. Συνεχίζει την πορεία του και καταλήγει στο δωμάτιο της έφηβης αδερφής του. Την βλέπει να διαβάζει ένα βιβλίο λογοτεχνικό. Την παρατηρεί για ώρα συνεχίζοντας την επεξεργασία των δεδομένων του. Βλέπετε τα παιδιά σε αυτές τις ηλικίες κάνουν φοβερούς συνειρμούς που καμιά φορά είναι τόσο ρεαλιστικοί που οι μεγάλοι μένουν άφωνοι. Η κοπελιά έχει πάρει χαμπάρι από ώρα τον εισβολέα. Δεν μιλάει όμως. Τον αφήνει να δει τι θέλει. Συνεχίζει να διαβάζει το βιβλίο της.
-  Άραγε ο συγγραφέας να έγραψε αυτό το βιβλίο για να εκφραστεί ή για να το πουλήσει σε άλλους και να βγάλει λεφτά?

Η κοπελιά δεν ξαφνιάστηκε καθόλου από την ερώτηση. Ήταν έφηβη και όλα τα περίμενε στη ζωή της. Είχε καταλάβει τους προβληματισμούς του μικρού.
-  Σου αρέσει το βιβλίο? Λέει στο μικρό. Αν σου αρέσει ξέχνα τα υπόλοιπα! Ουδέν κακό αμιγές καλού, και το αντίστροφο...

Γράφει ο
Δόκτωρ Τζέκιλ 

Δέκα πράγματα που... (Απάντηση)

Ένα πράγμα που δεν πρέπει να δοκιμάσετε γυρνώντας από τα ψώνια σας...

Δεκα πραγματα που .......

......δεν πρέπει να κάνεις σε κηδεία....


.....δεν πρέπει να κάνεις σε δημόσια τουαλέτα .....
.


......δεν πρέπει να κάνεις ενώ είσαι συνοδηγός ......





......δεν πρέπει να πιεις , καπνίσεις , σνιφαρεις όταν οδηγάς .....



μετα τιμής 


κύριος χαιντ

Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

Μια φρικτή χριστουγεννιάτικη ιστορία ( Κάτι για τα Χριστούγεννα , Απαντηση )

Χριστούγεννα ....μια γιορτή γεμάτη αγάπη . Γεννήθηκε ο χριστός και όλοι οι άνθρωποι φιλιωμένοι . Ξεχνά ότι τους χωρίζει και η αγάπη τους τρέχει από τα μπατζάκια . Η από τις φούστες . 

Πίσω από την φούστα μιας κοπέλας εκτός από αγάπη κρύβονταν και ένα παιδί . Γκέτα  νομίζω την φώναζαν .
Μια κοπέλα με όλες τις προοπτικές μπροστά της . Και εκείνη τι διάλεξε ; Δουλεύει σε ένα ζαχαροπλαστειο . Φτιαχνει τουλουμπες . Ω , τι υπεροχη ζωή .Και αλήθεια ειχε ευκαιρία να φύγει .  Έχει και έναν άνδρα . Πολύ καλό παιδί . Έτσι της λέγανε και τον πήρε .Ξέχασαν να της πουν ότι ειχε ψυχολογικά προβλήματα , μα και να την ενημέρωναν δια αυτήν την μικρή  λεπτομέρεια δεν θα τους  ήκουε .. Έμεναν στην Βομβάη . Στην Ινδία  . Ήταν ένα ζευγάρι ανθρώπων μέσα στα δεκαεννέα εκατομμύρια  . Από τα δεκαεννέα εκατομμύρια στα χαρτιά υπάρχουν μόνο τα έντεκα . Για τους άλλους κάνεις δεν ξέρει . Δεν υπάρχουν πουθενά . Ουσιαστικά δεν ζουν . Μέσα στους εν αγνοία πεθαμένους είναι και το ζευγάρι μας . 

Τα έφερε η τύχη να είναι προνομιούχοι . Λέγοντας προνομιούχοι μην φανταστείτε τίποτε πολυτέλειες . Από αυτά που φτιάνανε δεν έτρωγαν τίποτα διότι το ζαχαροπλαστειο άνηκε σε ένα πολύ ισχυρό καθικι . Που δεν είναι και πολύ οι ισχυροί . Μόνο όσοι είναι γόνοι πλουσίων οικογενειών . Οι 50.000 δηλαδή . Οι υπόλοιποι η πεθαίνουν από την πείνα η υποσιτίζονται η είναι τυχεροί και τρώνε ένα κομμάτι τουλούμπα και την βολεύουν . 

Αυτό το ζευγάρι ήταν πολύ ευτυχισμένο . Και ο παλαβιάρης και η γκέτα . Μέχρι που μια μέρα μέσα στον Δεκέμβρη έγινε κάτι . Εξαφανιστικε η γκέτα . Έλειπε ήδη τρεις μέρες και ο παλαβός έπρεπε να την βρει . Σίγουρα δεν προμηνύονταν και πολύ καλές εξελίξεις .
Ερωτάει παντού για να μάθει , ειχε φέρει τον κόσμο ανάποδα . Δεν μπορούσε όμως κάνεις να ξέρει αφού ουσιαστικά δεν υπήρχε .

Αχ , τι όμορφα που είναι στην νέα Υόρκη τα Χριστούγεννα . Παντού χαρούμενος κόσμος και η τζενιφερ ήταν πολύ χαρούμενη . Αχ , και αυτός ο θεός . Πως μας φροντίζει έτσι . Μας έστειλε τον χριστό να πας πάρει τις αμαρτίες . Τι καλός …. Αυτά σκεπτόταν η τζενιφερ καθώς ξεκοκάλιζε τα λεφτάκια του άντρα της .Άλλο που για να ξεπλύνει τις αμαρτίες της η σύγχρονη ανθρωπότητα θέλει ένα καράβι από χριστούς . Όχι ότι δεν είχε την ευκαιρία να τους έχει .  Έγκυος και εκείνη βλέπετε . Και καταναλωτικομανης . «Όποιος και να είναι ο θεός σίγουρα μας αγαπά . Όλη την ανθρωπότητα αγαπά » . Αυτές τις μαλακίες έλεγε η τζενιφερ καθώς έδινε τα δυο ευρώ της για τα πεινασμένα παιδάκια στην Ινδία . Και ήταν σίγουρη ότι τα έδινε σε μια πολύ σοβαρή οργάνωση . 
Η πραγματικότητα ήταν άλλη όμως . Ούτε παιδάκια τάιζαν , ούτε οργάνωση ήταν . Ένας κουστουμάτος ειχε πάει στην Βομβάη μια φορά και έβαζε φωτογραφίες με τον εξαθλιωμένο κόσμο για να κάνει προμοσιον στην οργάνωση . Σε μια από αυτές ήταν και το ζευγάρι παλαβός- γκέτα . Τους ειχε υποσχεθεί ότι θα έδινε ένα μέρος των χρημάτων που θα μάζευε για να γεννήσει η γκέτα του είπε ότι ήταν και από την νέα Υόρκη . Αυτήν την φωτογραφία είδε η Τζένη και συγκινήθηκε . Ξέρετε το είδος αυτής της συγκίνησης . Η ενός τετάρτου συγκίνηση . Έτσι την ονομάζουμε . 
Ο κουστουμάτος κύριος ήταν ο άντρας της . Μα εκείνη δεν ειχε επίγνωση της κομπίνας . Άρα δεν έχασε και χοντροκαμπινες σύζυγος της . Από την μια τσέπη στην άλλη . Συνέχισε τα ψώνια της η τζενιφερ , αγόρασε και ένα κουκλάκι του άγιου Βασίλη . Μεγάλη η καταναλωτική του χάρη . 

Ο ημίτρελος συνεχίζει το ψάξιμο και δεν είχε βρει τίποτα . Μέχρι που ….. του λέει κάποιος ότι είδαν την κοπέλα του να την παίρνουν σηκωτή  κάτι κουστουμάτοι σε ένα κτίριο μιας φαρμακοβιομηχανίας .  Ήταν θλιβερό . Ήταν αγριευτικο . Εξοργιστικό .
Ξέρετε ότι τους συμφέρει να μην καταγράφουν μέρος του πληθυσμού . Αυτό γίνεται σε όλες τις τριτοκοσμικές χώρες . Έχουν ένα μεγάλο πληθυσμό υποψηφίων πειραματόζωων . Έτσι έκαναν και σε εκείνη  . Την πήραν μέσα σε ένα δωμάτιο . Την βίασαν . Της έβγαλαν ζωτικά όργανα να τα πάνε απ ευθείας για μεταμόσχευση . Της έβγαλαν και το μωρό όπου και το θανάτωσαν για να κάνουν υλικά για βάζει η πατσαβούρα τζενιφερ στην μάπα της .

Αυτά βέβαια τα ειχε υποψιαστεί ο παλαβιάρης από πριν μέχρι που ένα παιδάκι που επικίνδυνα τριγυρνάει σε αυτά τα μέρη της έφερε και το δακτυλίδι που της ειχε χαρίσει  δεν ειχε βρει όμως το παιδάκι ένα πολύ ακριβό μενταγιόν που ειχε βρει κάποια άλλη στιγμή πάλι τυχαία . Δεν ήταν κάτι ακριβό το δακτυλίδι . Κάτω το ειχε βρει , όμως πότε δεν της το είπε . Και ούτε θα της το έλεγε . Τώρα πια ήξερε . Ήξερε ακριβώς το τι έγινε . 

Τα Χριστούγεννα ήρθαν στην νέα Υόρκη και η τζενιφερ γέννησε ένα παιδάκι . Όμως ειχε κάποια προβλήματα από πριν η τζενιφερ  . Εντελώς τυχαία βρέθηκε συμβατός δότης για την Τζένιφερ. Αγνώστου προελεύσεως δότης . Πήγαν όλα καλά . Και ήταν πολύ χαρούμενο το ζευγάρι . Και έκανε ρεβεγιόν στο σπιτάκι του . Μέχρι που κτυπάει η πόρτα ....

Ο παλαβός . Χαιρέτησε την κυρία που του άνοιξε και είδε το σκουλήκι . Μη με ρωτάτε πως τον βρήκε . Τον πήρε μέσα στο δωμάτιο να του μιλήσει . Αρνούταν ευγενικά ο κουστουμάτος ώσπου τελικά τον έπεισε . Πήγαν στο δωμάτιο . Του είπε δυο λέξεις ο παλαβιάρης και τράβηξε το κορδόνι . Τα πάντα σε αυτό το δωμάτιο έγιναν στάχτη .

Χριστούγεννα ..... μια γιορτή γεμάτη αγάπη . Γεννήθηκε ο χριστός και όλοι οι άνθρωποι φιλιωμένοι . Ξεχνά ότι τους χωρίζει και η αγάπη τους τρέχει από τα μπατζάκια . Η από τις φούστες .
Πίσω από την φούστα μιας κοπέλας εκτός από αγάπη κρύβονταν και ένα παιδί. Γκέτα  νομίζω την φώναζαν .


Μετά τιμής 

Κύριος Χάιντ


Υ.Γ. Δόκτωρ πολύ καλό κείμενο .

Κάτι για τα Χριστούγεννα

Γεμίσαμε εμπορεύματα, αδειάσαμε από ζωή. Αυτή η φράση γραμμένη σε τοίχο είναι η αφορμή για να γράψω αυτό το κείμενο, το οποίο θα το συνδυάσω με τα Χριστούγεννα.
Αυτή τη φράση μπορούμε να την δούμε και στο video clip που ανάρτησα την τελευταία φορά. Δεν έχει σημασία αυτό όμως. Η ουσία είναι ότι αυτή η φράση χαρακτηρίζει την σύγχρονη κοινωνία. Την σύγχρονη κουλτούρα. Αν και η λέξη κουλτούρα έχει θετικό νόημα συνήθως. Υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα που μπορώ να αναφέρω για να σας αποδείξω ότι η φράση λέει κάτι αληθινό. Τα αγαθά (πέρα από τα βασικά) δεν παρέχουν ευτυχία. Μπορεί να μας παρέχουν άνεση, ομορφιά, ζεστασιά, στιγμιαία χαρά, να μας ανεβάζουν στιγμιαία και πάλι ψυχολογικά, να μας κάνουν να νοιώθουμε ξεχωριστοί, να μας κάνουν να νοιώθουμε πιο σεβάσμιοι, να νοιώθουμε πιο ελεύθεροι, να νοιώθουμε ικανοποιημένοι, να νοιώθουμε ασφάλεια, σιγουριά ίσως. Στο τέλος, όσο μακριά και να φτάσουμε, το αποτέλεσμα είναι ίδιο.

Τα αγαθά ή μάλλον τα υλικά αντικείμενα, δεν μπορούν να μας κάνουν ευτυχισμένους. Ναι, ένα αντικείμενο μπορεί να σου δώσει χαρά και να σε ανεβάσει λίγο ή και πολύ. Είναι σαν τα ναρκωτικά. Την ώρα που τα παίρνεις νοιώθεις super! Όταν περάσει η επίδραση τους πέφτεις. Πέφτεις μέσα σου, στο σημείο που ήσουν και πριν ή μπορεί και πιο κάτω. Φυσικά το παράδειγμα έχει στοιχεία υπερβολής μιας και τα ναρκωτικά έχουν άμεσα αποτελέσματα ψυχικά και σωματικά. Ενώ τα άσχημα αποτελέσματα της άσκοπης υπερκαταναλωτικότητας θέλουν χρόνο για να φανούν και δεν επηρεάζουν συνήθως το σώμα μας. Μιλάμε για το κενό της ψυχής μας.

Και επειδή γουστάρω να κάνω συνειρμούς θα σας πω το εξής. Προσπαθώντας να γίνουμε ευτυχισμένοι αγοράζοντας υλικά αγαθά είναι σαν να προσπαθούμε να σβήσουμε την δίψα μας με Coca cola ή με Sprite, αφού το λέει και η διαφήμιση. Θα ξεδιψάσουμε στιγμιαία αλλά μετά θα διψάμε διπλά και θα καταστρέψουμε σιγά σιγά το νεφρό μας διότι τίποτα δεν ξεδιψάει καλύτερα από το νεράκι. Είναι σαν να προσπαθούμε να χαλαρώσουμε τον εαυτό μας, από τα προβλήματά μας, με αλκοόλ. Η μπύρα θα γίνει βότκα και η βότκα θα γίνει ουίσκι. Τα προβλήματα θα παραμείνουν προβλήματα όμως. Και αν θέλετε να μιλήσω σε μια γλώσσα που μιλάμε όλοι έχω να πω το εξής. Όσα αγαθά και να αγοράσεις δεν θα γίνεις ευτυχισμένος. Όπως ακριβώς γίνεται και με τις γκόμενες. Όσες και να πηδήξεις, αν δεν έχεις αυτή που θέλεις πραγματικά το sex και η ζωή γενικότερα δεν είναι ίδια. Το ίδιο ισχύει και για τις γυναίκες βεβαίως βεβαίως. Ας μη γίνω άλλο κουραστικός. Τα ξέρουμε αυτά.

Η οικονομική κρίση και τα Χριστούγεννα φέτος πιστεύω θα μας δώσουν ένα καλό μάθημα. Ένα μάθημα που δεν θα το συγκρατήσουμε και θα το ξεχάσουμε με την πρώτη ευκαιρία. Θέλω να πιστεύω ότι αυτές τις γιορτές θα έρθουμε λίγο πιο κοντά σαν άνθρωποι. Έχοντας όλοι πάνω κάτω τα ίδια ζόρια και προβλήματα θα θυμηθούμε ότι χωρίς φανταχτερά ρεβεγιόν και ακριβά τραπεζόματα, μπορούμε να γιορτάσουμε και να χαρούμε αυτές τις μέρες κανονικότατα. Ίσως δεν πάμε διακοπές στο χωριό του Αϊ Βασίλη ή στο νησί των Χριστουγέννων που υπολογίζαμε αλλά μπορούμε να πάρουμε ένα τηλέφωνο την θεία Κούλα ή τον παππού Βρασίδα να του πούμε χρόνια πολλά και να τον καλέσουμε σπίτι για κέρασμα κουραμπιέ. Τον φίλο μας τον Μπαλούρδο που έχουμε να τον δούμε από το στρατό ή τη φίλη μας την Αννούλα από την σχολή που κάποτε μας γούσταρε και εμείς την κλάναμε αλλά ήταν πάντα καλό κορίτσι για παρέα.

Η οικονομική κρίση είναι σκληρή αλλά είναι μια καλή ευκαιρία να δούμε τι αξίζει και τι αξίζουμε τελικά, τι είναι αυτό που μας κάνει ευτυχισμένους πραγματικά. Τι περισσεύει από αυτά που έχουμε (πάρα πολλά θα έλεγα). Επίσης είναι ευκαιρία να καταλάβουμε καλύτερα την πυραμίδα αναγκών που ανέφερε σε προηγούμενη ανάρτηση ο κύριος Χάιντ. Πρέπει να ξέρουμε όμως ότι δεν υπάρχει μόνο η πυραμίδα αναγκών του ανθρώπου, Υπάρχει και η πυραμίδα εργασιών. Διότι οι άνθρωποι δεν γεννήθηκαν με γραβάτα και σακάκι και χαρτοφύλακα ή laptop στο χέρι. Για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο και να αμειβόμαστε για αυτό, από κάπου ξεκινήσαμε. Άλλα είναι τα εργασιακά θεμέλια.. Θα τα πούμε σε άλλο θέμα τα υπόλοιπα.

Καλά Χριστούγεννα!!




Υπογράφει ο
Δόκτωρ Τζέκιλ  

Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Η πορεία στις 15/12/2010 (απάντηση)

Καθυστέρησα να φτάσω Ομόνοια κι έτσι γλύτωσα το μαρτύριο που τράβηξε ο φίλτατος κύριος Χάιντ από το ΠΑΜΕ. Τα υπόλοιπα είναι όπως τα περιγράφει ο ίδιος. Εγώ γενικά είμαι λίγο αντίθετος με τις πορείες. Προτιμώ να φτάνω στον στόχο κατευθείαν. Οπότε αράξαμε για καφεδάκι λίγο πιο κάτω από την πλατεία Συντάγματος και περιμέναμε τα πλήθη. Φαρμακείο ο καφές παιδιά. Τέλος πάντων… Πεταχτήκαμε από τις καρέκλες μας όταν ακούσαμε τους υπόκωφους ήχους του ξύλινου ρόπαλου πάνω στα γερά τζάμια της μερσεντές του Χατζιδάκι. Φτάσαμε έξω από τη Βουλή και εκεί ξεκίνησε το show. Η απορία πάντα ίδια. Ποιος ξεκίνησε τις φασαρίες? Την επόμενη φορά μασκούλα οπωσδήποτε. Δεν παλεύεται το δακρυγόνο. Να επισκέπτεστε το site indymedia να παίρνετε λίγο μάτι για το τι συμβαίνει στις πορείες και όχι μόνο.
Λοιπόν έχω κι εγώ να προτείνω μερικά επαναστατικά τραγούδια!
Φυσικά εγώ είμαι σοβαρός άνθρωπος, δεν θα βάλω αστεία τραγουδάκια. :-) Ειδικά το τελευταίο από τα τρία νομίζω ότι πρέπει να εισηγηθούμε για να αντικαταστήσει τον εθνικό μας ύμνο! :-Ρ








Το τελευταίο το καλύτερο, και σοβαρότερο βεβαίως βεβαίως!!




Γράφει ο
Δόκτωρ Τζέκιλ

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

Η πορεία στις 15/12/2010

Η πορεία στις 15/12/2010
Τέταρτη . Δεν ήταν και τόσο καλή μέρα . Μουντή , με πολύ κρύο . Περίμενα τον σοφό φίλο μου ( διεστραμμένος δόκτωρ του μπλογκ ) στην πλατειά της ομόνοιας , ο  θεός να την κάνει πλατειά , αΐδια είναι , γύρω στις έντεκα το πρωί  . Εκεί ήταν το σημείο συγκέντρωσης του ΠΑΜΕ . 

Είχα μια απορία λοιπόν κατ αρχήν . Γιατί είχαν τόσο δυνατά τα ηχεία ; Λες και θα έκανε συγκέντρωση η Κομμουνιστική Ένωση Βαρήκοων Ελλάδος .Τέλος πάντων . Ακόμη , κάτι που πείραξε σοβαρά τώρα , ήταν που σχεδόν κάθε πέντε λεπτά περνούσαν κάτι ωραία γκομενακια και με ρωτούσαν « κουπονάκι να στηρίξουμε το κόμμα ; » Αυτό καταντά αΐδια . Όσο και η πλατειά . Το ωραίο στην όλη φάση ήταν που έβαζαν πολύ ωραία τραγούδια και στην συνέχεια τραγούδησε ένας . Και εκείνος κάλος . Πάντα για βαρήκοους . Έγιναν  και κάτι απαγγελίες ποιημάτων . Συγκεντρωθήκαμε που συγκεντρωθήκαμε δηλαδή , ας το χεσουμε . Μιας και είπα για χεσιμο , ανέβηκε στο βάθρο ένας από το κόμμα , ξεχεσε τον Παπαδημητρίου του σκαι , ορθώς κατ εμέ και πάτησε play στην κασέτα . Πρωτοτυπία ώρα μηδέν . Πρόταση ώρα μηδέν . Μετά την επιβεβαίωση της απογοήτευσης μου σχετικά με την κατάντια αυτής της πλευράς της αριστεράς ήρθε και ο δόκτωρ . 

Έτσι λοιπόν ξεκινήσαμε να ανηφορίζουμε . Περάσαμε από τα παιδιά της ΚΝΕ ( πανουσιον ) και οδευσαμε προς τον παραδοσιακό προ-πορειακο καφέ . Ε να μην ξυπνήσουμε ρε αδελφέ ; Περπατώντας λοιπόν όλα τα πράγματα έδειχναν ότι δεν θα έχει καλή εξέλιξη η πορεία . Είδα κάτι τύπους και τύπισσες με κάτι παλούκια από φτυάρια με κρεμασμένη μια τυπική μαύρη η κόκκινη σημαία , τακτική που ακολουθείται κατά κόρων σε όλες τις πορείες λες και πάμε για πόλεμο , ενώ οι μπάτσοι ήταν παντού , πράγμα που με ενοχλεί φρικτά . Δεν μου αρέσει καθόλου σαν έννοια ο ορος αστυνόμευση , αστυνόμος ( ποσό μάλλον ΜΑΤ που έχω αρπάξει και μερικές από αυτά τα καθικια ) αλλά αυτό δεν είναι το θέμα προς το παρόν .

Ψάξαμε για καφετέρια , βρήκαμε μια , είπαμε τα πολιτικά μας , πίσω από μια χοντρή κυρία τυλιγμένη με την γούνα από ένα άμοιρο ζωάκι . Πολύ θα ήθελα να γινόταν και το αντίθετο Γούνα ζωάκι – άμοιρη κυρία . Καθώς λοιπόν ετοιμαζόμασταν να φύγουμε , ακούσαμε κάτι φωνές  , κρότους , μπινελικια . Πήγαμε προς τον πεζόδρομο . Μια μερσεντές γινόταν σμπαράλια και κάτι άλλοι έριχναν μπινελικια σε κάτι κουστουματους . Πολύ το χάρηκα για την μερσεντές . Μετέπειτα μάθαμε ότι ήταν του πρώην υπουργού που τις άρπαξε . Γεγονός που επίσης με χαροποίησε . Δεν έλεγε να σπάσει κιόλας το κολαμαξο . Μείναμε λιγάκι εκεί έβγαζαν κάτι Φώτο , βγάλαμε και εμείς και όλα καλά . 

Και εδώ ξεκάνει η σαχλαμάρα που είναι και ο λόγος που γράφω αυτό το κείμενο . 

Με τα πολλά μπαίνουμε μέσα στην πορεία . Παρατηρήσαμε κάτι . Όλοι φόραγαν αντιασφυξιογόνες μάσκες . Πολύ οργανωμένους τους βλέπω , δεν μ αρέσει , μου λέει ο δόκτωρ . Και είχε δίκιο . Καθώς ανεβαίναμε προς το σύνταγμα , με τους ματατζηδες να μας ακλουθούν λες και θα τρώγαμε την άσφαλτο και έπρεπε να την φυλαξουν . Εκεί λοιπόν που θα επικεντρωνόμασταν στον στόχο , στόχος μας ήταν να πάμε έξω από την βουλή και να ξελαρυγγιαστούμε , να φωνάξουμε , να βρίσουμε τους πουλημένους πολιτικούς , τους ξεκωλιασμενους συνδικαλιστές και όλου του φάσματος της ίριδος παιδιά , εκεί που είχε μαζευτεί σχετικά πολύς κόσμος , αγανακτισμένος που ρίχνουν το βιοτικό του επίπεδο τσουυυυππππ επεισόδια . 
Δεν είμαι σε θέση να θυμάμαι ποιος ξεκίνησε . Όμως μπορώ με σιγουριά να πω ότι πρόκειται για προβοκάτσια . Ναι , προβοκάτσια . Ξεκίνησαν λοιπόν οι μολότοφ τα κωλοδακριγονα που έπεφταν βροχή από τους ηλιθίους και μας ανάγκασαν να διαλάθουμε και να κατηφορίσουμε  προς τις στήλες του ολυμπίου Διός . Μετά από πολλά επεισόδια , πέτρες  και δακρυγόνα που μας έκαναν να κλαίμε πιο πολύ από ότι θα κλαίγαμε που χάνουμε τα εργασιακά μας δικαιώματα . Τα κατάφεραν οι αλήτες . Μας αποσυντόνισαν και μας διέλυσαν . Ακόμη πρέπει να πω ότι σε αυτήν την πορεία είδα και γονείς με τα παιδιά τους . Είδα στα μάτια τους ότι ήθελαν να διδάξουν στα παιδιά , ότι για κατακτήσεις κάτι πρέπει να αγωνιστείς . Οι κρατούντες χάλασαν ακόμη και αυτήν την ιερή στιγμή . 

Οι πιθανότητες προβοκάτσιας .

Είπαμε το ότι ήταν βαλτοί οι άνθρωποι δεν το συζητάω . Όμως θα πρέπει να αναλύσουμε όλες τις πιθανότητες .
Πρώτη περίπτωση είναι τα επεισόδια να ξεκίνησαν από τους απλούς  συμμετέχοντες στην πορεία . Να μαζευτήκαν δηλαδή οι συνήθεις ηλίθιοι ψευτοαναρχικοι , πού νομίζουν ότι ο κροπότκιν  η εμμα γκόλντμαν και ο τσόμτσκι ήταν πρώην τραγουδιστές σε χαρτκορ συγκρότημα , και κοιτάζοντας τον μπάτσο βλέπουν έναν εχθρό . Να ξέχασαν εσκεμμένα ότι δεν βγήκαμε οι υπόλοιποι στον δρόμο για να διαμαρτυρηθούμε για την αστυνομική βία ( τουλάχιστον όχι τώρα ) . Να μην σεβάστηκαν τον διπλανό τους και μη σκεπτόμενοι τις συνέπειες να ξεκίνησαν το ξύλο . Όμως νομίζω ότι δεν ήταν μόνο έτσι τα πράγματα . 

Δεύτερη περίπτωση είναι να λειτούργησε το γνωστό-αγνωστο βαθύ κράτος . Διαβάστε λοιπόν τι κάθεται και σκέπτεται ένα νοσηρό μυαλό .
Έκατσε λοιπόν και σκέφτηκε το βαθύ κράτος . Πως θα σταματήσουμε την πορεία ; Πως θα κάνουμε τον κόσμο όχι απλά να φύγει , αλλά να μην το ξανασκεφτεί να κατέβει ;
Θα βάλουμε μέσα δικούς μας στην πορεία και θα ξεκινήσουν τα επεισόδια . Θα πετάξουν κάνα δυο μολότοφ καμιά πετρούλα , θα συλλάβουμε και κανέναν για τα μάτια του κόσμου για να δείξουμε και ότι πιάσαμε και κάποιους που παρανόμησαν και έτοιμο το σχέδιο .
Ένα σχέδιο γνωστό στο ελληνικό κράτος και την ελληνική αστυνομία από την χούντα μα και από πιο παλιά . Δεν πρέπει να δείξουν τα κανάλια ότι ο λαός αντιδρά στο κυβερνητικό αρχικαθικι . Δεν πρέπει να προβληθεί ότι απλός κόσμος κατέβηκε και είπε στους πολιτικούς « άντε στο διάβολο , κλέφτες » . Τους αποδοκίμασε 

Ο ισχυρισμός μου περί ασφαλιτών μπαχαλατζιδων επιβεβαιώνεται από τις αναρτήσεις στο indymedia .Έβαλαν την κουκουλιτσα τους , μπλέχτηκαν στον κόσμο και έκαναν την δουλεία τους οι ασφαλίτες .
Έτσι λοιπόν νομίζουν ότι μας έβαλαν στην παγίδα . Την παγίδα του φόβου .
Δεν πρέπει τέλος να αποκλείσω το ενδεχόμενο να ισχύουν παράλληλα και οι δυο προγραφθείσες περιπτώσεις .

Ακόμη πρέπει σίγουρα να αναφέρω ότι είχε μαζευτεί πολύς κόσμος .
Αυτό ήταν τελικά το πλήγμα στην δημοκρατία , η διάλυση της πορείας από βαλτούς , έτσι καταρρακώνεται η δημοκρατία και ο θεσμός της πορείας – διαμαρτυρίας . Όχι επειδή έδειραν έναν πολιτικό . Αργά η γρήγορα θα έχουμε πολύ ξύλο .

Αυτό το κείμενο δεν θα μπορούσε να μην έχει μια πρόταση . Η πρόταση λοιπόν είναι έστω και μια φορά να γίνει μια πρωτότυπη πορεία . Μια πρόταση που έχουν στο μυαλό τους πολλοί άνθρωποι .
Να συγκεντρωθούμε μια μέρα λοιπόν όλος ο κόσμος , όλοι όσοι θέλουν να διαμαρτυρηθούν , έξω από το πολυτεχνείο . Να έχουμε φέρει πολλές μπάντες . Με τύμπανα , πνευστά και ότι άλλο θα πρέπει να έχει μια λιτανεία . Να ξεκινήσουμε και μέχρι να φτάσουμε στην βουλή να τραγουδάμε . Όλα τα τραγούδια ειρηνικά . Φανταστείτε να τραγουδά δέκα χιλιάδες κόσμος . Είκοσι χιλιάδες κόσμος . Μόνο αυτό . Να κάτσουμε μετά έξω από την βουλή και να συνεχίσουμε το τραγούδι μέχρι το βράδυ . Και να φωνάξουμε . Χωρίς να παρεκτραπούμε . Χωρίς επεισόδια . Όσους προσπαθήσουν να χαλάσουν την τραγουδιστή διαμαρτυρία μας να φύγουν με κλοτσιές . Έτσι όπως είχαν φύγει και από την πορεία των μαουνιέρηδων κάποτε . Αυτό τελικά τους πειράζει . Η ειρηνική αντίδραση . Η τεκμηριωμένη αντίδραση . Η αντίδραση . Νομίζουν οι νταήδες ότι μπορούν να κάνουν ότι θέλουν . Είναι μακριά νυχτωμένοι .

Επειδή δεν τρέφω  και πολλές ελπίδες να γίνει αυτό αλλά και να γίνει σίγουρα δεν θα τραγουδάμε θεωδορακη η  Τζαβέλα η beatles η  έστω Μαρκόπουλο έχω να προτείνω κάποια τραγούδια που είναι γροθιά στο κατεστημένο και κύμα συγκίνησης θα διαπεράσει τις ψυχές των ανθρώπων μετά από αυτό το πολιτισμικό σοκ .

Προτεινόμενα τραγούδια :
1. Κάλη Φέρρη - Έξαψις Πρόκειται για κάτι μοναδικά επαναστατικό . Δεν είναι τυχαίο ότι το πλατινένιο σιντι που περιέχονταν αυτό το δημιούργημα ονομάζονταν « διαμαρτύρομαι » Έλα η επανάσταση !



2.Ο Λασκαρίδης – Θα σου λείψω λείψω λείψω . Μια θάλασσα ιδεών . Μια επανάσταση του πνεύματος .



3. Μια μέρα γεμάτη ελπίδα . Μια μέρα ονειρεύομαι τον Γεώργιο Α. Παπανδρέου να οδηγείται στο βήμα δια να ομιλισει στην πορεία εναντίον του  και να τον υποδεθεί με το τραγούδι του Λοΐζου ο εθνικός μας σταρ . Και αφού τελειώσει τον όπως συνηθίζει καταπληκτικό του λόγο , και αφού εντυπωσιάσει τα πλήθη με το ταλέντο του, τον εύγλωττο λόγο και την αδάμαστη , αξιομνημόνευτη λεξιθηρία του  θα πιάσει το μικρόφωνο μαζί με τον Ευαγγελόπουλο και θα τραγουδήσουν μαζί καλημέρα ήλιε καλημέρα . 



4. Ένα τραγούδι σύγχρονο . Ένα τραγούδι αντάρτικο . Ένα τραγούδι αριστερό . Ένα τραγούδι με πολλαπλά αντικαθεστωτικά μηνύματα  . « Μη κατεβάζεις τα πακέτα  και καπνίζεις σιγαρέτα , σώσε την χελώνα καρέτα καρέτα » Σύμφωνα με την μαρτυρία του καλλιτέχνη , το τραγούδι δημιουργήθηκε  επί χούντας , μα τελευταία στιγμή μετά από πιέσεις του ιδιου του παπαδοπουλου κατάφεραν και εκτροχίασαν την παρ’ολιγον παγκόσμια επιτυχία του . 



«Όταν ακούω την λέξη διαμαρτυρία αναστατώνομαι .όταν ακούω την λέξη αλληλεγγύη φουντώνω . Η παλιά μου αγάπη με πρόδωσε και την έλεγαν επανάσταση . Ήταν πολύ σέξι και στην αρχή πολύ δύσκολη . Τώρα πια μετά από τόσα χρόνια πήρε την απόφαση να με εγκαταλείψει . Γιατί ρε ? .Αν θέλεις να είμαστε παρέα παψε να παίζεις την ωραία . μη μου το παίζεις εξοχότατή γκόμενα σπουδαία και ωραιότατή. Τι έπαθε η πρώην άιντε ρώτα τη ( εννοώντας την χούντα )» Αυτά δήλωσε μετά την απονομή του χρυσού δίσκου από τον ίδιο τον Φιντέλ κάστρο ο Ρωμανός όπου σε συνεργασία με την παγκοσμίου εμβελείας Δ. Γαλάνη όπου με αυτό το αριστούργημα ως άλλος μουσικός διαφωτισμός μας διαφώτισε . Σίγουρα θα είναι ένα μαστ στην πορεία .



Ελπίζω να σας έδωσα μερικές ιδέες .

Μετά Τιμής
Κύριος Χάιντ

Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

Βραδυνές περιπλανήσεις - EXCALIBUR (Απάντηση)

Μιλάμε για ένα χώρο όπου το ύφος του δεν έχει σχεδόν καμία σχέση με την μουσική του. Ο χώρος έχει προδιαγραφές για βαρύ Μέταλ. Συμφωνώ κι εγώ ότι ο DJ κυριολεκτικά πήδαγε από το ένα κομμάτι στο άλλο. Δεν γίνεται να ικανοποιείς όλους τους πελάτες σε ένα μαγαζί. Πρέπει να διαλέξεις. Πρέπει το μαγαζί να έχει ταυτότητα. Η Μεταλ, ή Ροκ. Δεν μπορείς μέσα σε μία ώρα να παίζεις τραγούδια από το 1960 ως το 2010 και από Μέταλ μέχρι Ελληνικό Ροκ για να μην σου φύγουν οι πελάτες. Ακόμα και να θες να το κάνεις αυτό, το πας σιγά σιγά, σταδιακά.

Νομίζω ότι τα τσεκούρια και τα σπαθιά στους τοίχους πρέπει να απομακρυνθούν από το χώρο διότι μπορεί κανένας πιο θερμόαιμος από εμάς να τα χρησιμοποιήσει πάνω στον DJ καμιά μέρα. :-)
Μουσική: βαθμός 4

Το μαγαζί είναι ατμοσφαιρικότατο. Μπαίνεις μέσα και μεταφέρεσαι σε παλιά εποχή. Πολύ ωραίος χώρος και διακόσμηση.
Περιβάλλον: βαθμός 9

Συμφωνώ με τον κύριο Χάιντ για τον κόσμο. Κεφάτα νεαρά άτομα. Αν εξαιρέσουμε δυο θείτσες που το γλεντάγαν μόνες τους. Ότι κι αν έπαιζε ο DJ αυτές χοροπηδάγανε σαν τρελές!
Κόσμος: βαθμός 7,5

Το σέρβις μια χαρά ήταν. Και οι σερβιτόρες μια χαρά ήταν ;-) Και το snack που συνόδευε τις μπύρες πολύ καλό. Πατατάκια με σάλτσα πικάντικη!
Σέρβις: βαθμός 9

Απ'ότι μάθαμε τις καθημερινές και αν θυμάμαι καλά τις Πέμπτες παίζει πιο βαρύ και συνεχόμενο Μεταλάκι. Δεν το απορρίπτω το Excalibur, ξανά πάω. Όχι όμως Σάββατο.
Μέσος Όρος 7

Γράφει ο
Δόκτωρ Τζέκιλ 

Βραδυνές περιπλανήσεις - EXCALIBUR

Θα συνεχίσουμε την στήλη κριτικής στα μεταλαδικα τα όποια γυρνάνε οι διεστραμμένοι  χαρακτήρες τούτου εδώ του μπλογκ .

Το δεύτερο μαγαζί που μπαίνει κάτω από το μικροσκόπιο του μπλογκ είναι όπως θα είδατε και στον τίτλο το Excalibur στα Ιλίσια .
Πήγαμε Σάββατο και ίσως δεν είναι δίκαιο να κρίνει κάποιος από μια μόνο  μέρα οπότε το ξεκαθαρίζουμε από την αρχή , ότι θα μιλήσουμε για αυτό που είδαμε και μόνο . 

Μουσική : Μέχρι περίπου τις μια το βράδυ έπαιζε νομίζω ανεκτά . Δεν ξέρω τι τον έπιασε αυτόν που έπαιζε και ξεκίνησε το σύνηθες παραμύθι αρκετών (ροκο)μεταλαδικων . Έβαζε motorhead και μετά SOD και μετά peppers και τέλος Σιδηρόπουλο  .   Δεν μπορώ να ανεχτώ αυτήν την ιστορία . Προς τέρψιν του κοινού ( που είδα να δυσανασχετεί όπως και εγώ πολλές φορές από τις αλλαγές και την συνέχεια των τραγουδιών ) παίζει όποιο τραγούδι είναι γνωστό και έχει ηλεκτρική κιθάρα . Ε δεν είναι μεταλ η ροκ  κλαμπ αυτό . Όταν κάποια στιγμή πήγα και ζήτησα savatage στην συνέχεια γιατί ήμασταν τόση ώρα εκεί και ακούγαμε του κόσμου τις παπαριες , μου είπε ότι ήταν πολύ δυνατό κομμάτι . Ωραίοι .
Από την άλλη τα ηχεία ακούγονταν σχετικά καθαρά .

Μουσική , βαθμολογία : 3 

Σαν χώρος το μαγαζί είναι σουπερ . Ατμοσφαιρικοτατο . μια στολή ιππότη στην γωνιά , σπαθιά και τα σχετικά , μου έκανε πολύ καλή εντύπωση ο χώρος όπου δεν ήταν ούτε μικρός ούτε μεγάλος . και καθαρά . Στα + είναι και τα αρκετά είδη μπύρας που έχει 

Περιβάλλον , βαθμολογία 9

Ο κόσμος ήταν ζωηρός διότι είχε παιδιά της ηλικίας μας κυρίως (25-30) και ήταν μέσα στο κέφι . Δεν το έχω ξαναδεί να χαίρονται τόσο σε μεταλαδικο . Καλό και αυτό .

Κόσμος , βαθμολογία 7

Το σέρβις ήταν πολύ καλό . 

Σέρβις , βαθμολογία 9

Δεν μου άρεσε κυρίως λόγω μουσικής . Πηγαίνουμε σε αυτά που πηγαίνουμε κυρίως για να ακούμε την μουσική που γουστάρουμε χωρίς να λεμέ όχι σε καινούρια πράγματα . Αλλά μερικά πράγματα είναι απαράδεκτα . Όπως και οι άλλα αντί άλλων αλλαγές . Θα δώσω ακόμη μια ευκαιρία με επιφύλαξη όμως . Μάλλον δεν είμαστε και στο ταργκετ γκρουπ .
Υπενθυμίζω ότι αυτή είναι απλά η γνώμη μας και ελπίζουμε να είναι η κριτική δεκτή και εποικοδομητική .
Μέσος Όρος  7. Αλλά θα επέμβω επειδή όπως είπα η μουσική έχει άλλο συντελεστή από τα υπόλοιπα και θα βάλω 

Συνολική βαθμολογία 6 .


Μετα τιμής

Κύριος Χαιντ

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Λεφτά ( Απαντηση )

Το χρήμα είναι απάτη . Και οι χρηματιστές απατεώνες . Δεν είναι οι χρηματιστές το θέμα μου οπότε προσπερνώ . Και πάμε λοιπόν από την αρχή δόκτωρ .

Ο άνθρωπος έχει ανάγκες . Να φάει  , να πιει , να στεγαστεί . Αυτές είναι οι πρώτες ανάγκες που πρέπει να καλυφτούν .  Αυτές , οι πρωτόγονες κοινωνίες , οι πρωτόγονοι άνθρωποι τις είχαν βολέψει . Μια σπηλιά η καλύβα , κυνήγι  και ποταμάκια μετέπειτα πηγάδια . Μια χαρά . Ξεκίνησαν και την εξημέρωση των ζώων οπότε ακόμη καλύτερα . 

Πάμε τώρα στο ζουμί του σκαθαροζούμη . Πιστεύω ότι η πυραμίδα του μασλοου καλύπτει ένα αρκετό μέρος της αλήθειας περί ανθρωπίνων αναγκών . Ο μασλοου λοιπόν από το 1943 παρακαλώ  έλεγε ότι οι ανθρώπινες ανάγκες ιεραρχούνται και για να δημιουργηθεί μια ανάγκη δευτέρου επιπέδου θα πρέπει να έχουμε  καλύψει του πρώτου  . Θυμίζω 1943 .

Ενημερωτικά και περιληπτικά  …..

5. Αυτοπραγμάτωση , πληρότητα , δημιουργικότητα , ικανότητα επίλυσης προβλημάτων .
4. Αυτοεκτίμηση , σεβασμός ( στου άλλους ) , αναγνώριση , η ανάγκη της μάθησης και της κατανόησης
3.Αισθημα του ανήκειν . Αίσθημα του δεσμού .( Φιλία , οικογένεια )
2.  Αίσθημα ασφαλείας (της οικογενείας , του εαυτού , της εργασίας , των πόρων και της ιδιοκτησίας )
1. (βάση ) Φαγητό , Ύπνος ,  ζεστασιά . Ανάγκες επιβίωσης 

Τι γίνεται στην σύγχρονη κοινωνία λοιπόν . Δεν προωθείται από τους ριζοσπαστικούς φιλοσοφικούς κύκλους , όπου η ύπαρξη τους αμφισβητείται , ότι τα αγαθά κοποις κτώνται και ότι για να σε αναγνωρίζουν και να σε σέβονται πρέπει να έχεις κάνει κάτι , να είσαι κάτι , να πράττεις σωστά …. Αντιθέτως το χρήμα προάγεται ως το μόνο μέσο για να ανέβεις αυτά τα σκαλοπάτια . Και αυτό έχει γίνει τόσο δεκτό από την μεγάλη μάζα του κόσμου ως η μόνη λύση «ανεβάσματος» που όποιον κοπιάζει για να απολαυσει ας πούμε την αυτοπραγμάτωση θεωρείται ως ο λακαμας του χωριού  .

Ποιος έχει βοηθήσει αποτελεσματικά στην δημιουργία αυτού του εκτρώματος ; 

Μάρκετινγκ . Η μαλακία του αιώνα . 

Γιατί δημιουργήθηκε ; Γύρω στο 1919 οι επιχειρήσεις πίστευαν ότι η όποια μπούρδα παραγόταν , απ ευθείας και από μόνη της θα ξεπουλούσε  . Δεν τους είχε περάσει καν από το μυαλό το πρόβλημα της Ζήτησης και της προσφοράς. Δεν συζητάω για την αγοραστική δύναμη . Έτσι και έγινε . Οι ματαιόδοξοι δυτικοί άνθρωποι κατανάλωναν αβέρτα με σκοπό την αύξηση του βιοτικού τους επιπέδου και μετέπειτα το καλμάρισμα της ματαιοδοξίας των . . Τρίχες κατσαρές σαξοφωνατες . Άπατο το μοντέλο που είχαν στο μυαλό τους , η άπειρη και χωρίς κριτήριο και όρια κατανάλωση . Ήρθε και το κραχ της αμερικα και τέζα ο καμπούρης .
Τι κάνει λοιπόν το μάρκετινγκ . Σου λέει πήγαινε πάρε αυτό το κινητό , αυτό το τζιν , αυτό το αναψυκτικό και αυτήν την τηλεόραση και θα φτάσεις στο επίπεδο της μεγίστης αυτοεκτίμησης ας πούμε . Θα έχεις γίνει κάτι . Έτσι λοιπόν βασιζόμενοι στην άγνοια , στην γενετήσια βλακεία και ματαιοδοξία του ανθρώπινου είδους έχουν προάγει την κατανάλωση σε ανάγκη . Από άνθρωποι σκέτο έχουμε γίνει σύντροφοι καταναλωτές , αφού ακούμε το τι λένε και το πιστεύουμε . 

Και δείτε ποσό απλά είναι τα πράγματα . Η βλακεία και ψευδό εξυπνάδα είναι πιο εύκολη από την πραγματική γνώση . Αποδεδειγμένα ο πολύς ο κόσμος είναι ποίμνια – πρόβατα . Ακλουθούν χωρίς να σκεφτούν . Έτσι λοιπόν με βάση την μίμηση εξαπλώθηκε παρά πολύ γρήγορα η ανάγκη για κατανάλωση . 

Είναι επίσης προφανές ότι πολύ λίγες προσπάθειες έχουν γίνει εκ μέρους του νομοθέτη είτε στην Ελλάδα είτε σε οποιαδήποτε χώρα να μπουν κάποιοι κανόνες στο παιχνίδι αυτό . 

Δεν υπάρχει προστασία του καταναλωτή . Και όπως έθεσα εμμέσως πλην σαφώς στα προγραφόμενα μου η διαφήμιση είναι από την φύση της , από την δημιουργία της παραπλανητική . Αυτός είναι ο σκοπός της . Η παραπλάνηση – αποπλάνηση του (μονίμως ) χαζού καταναλωτή . Οπότε ο στόχος του μάρκετινγκ δεν είναι η έρευνα αγοράς, η επιλογή και ο σχεδιασμός του προϊόντος, η διαφήμιση και η διανομή προς όφελος του καταναλωτή μα προς όφελος των επιχειρηματιών ξεγελώντας παράλληλα το βόδι που ακούει η βλέπει η διαβάζει .

Πως θα αγοράσεις τα ηλίθια προϊόντα που πλασάρονται όχι απλώς ως χρήσιμα , αλλά και θα οδηγήσουν την ύπαρξη σου  σε πιο ιν καταστάσεις , θα σε κάνουν πιο μάγκα , πιο όμορφη,  πιο όμορφο και πάει κλαίγοντας ; Με το χρήμα . Και θες και άλλο χρήμα για να ικανοποιήσεις το ανικανοποίητο υπερεγώ . Και άλλο χρήμα . Και άλλο χρήμα . Έτσι οδηγείσαι στην παγίδα του κυνηγού .Μετατρέπεις σε αυτοσκοπό το κέρδος ολοένα και περισσότερων χρημάτων για να απολαυσεις τα ιδανικά προϊόντα που τελικά θα σε ωθήσουν στην θεμιτή θεωση . 

Οπότε προφανώς και συμφωνώ με την άποψη του δόκτωρ ότι τα πάντα δεν έχουν και ένα χρηματικό αντίτιμο .

Αν τέλος  αμφισβητήσεις την σκέψη μου και την ροή  της και την πυραμίδα του μασλου , δες μια πιο αληθή πυραμίδα . Την πυραμίδα του καπιταλισμού . Τα δείχνει όλα . Δείτε που έχουν τοποθετηθεί τα χρήματα από τον καλλιτέχνη  ….


Μετά τιμής Κύριος Χάιντ .